يک گنج باستاني حاوي 1.5 تن سکه از سلسلههاي تانگ (907-618) و سانگ (1279-960) در استان جيانگسو در شرق چين کشف شده است. سکهها با طنابهايي از جنس کاه به سختي به هم چسبيده شده و در دستههاي مرتبي قرار گرفته بودند.
اين کشفيات زيرزميني در روستاي شوآنگدون، شهرستان جيانهو در يانچنگ کشف شده است. دهانهي گودال اين گنجينه، مربعي است با 1.63 متر طول، 1.58 متر عرض و 0.5 متر عمق. سکههاي برنزي با طنابهاي کاهي، ريسهوار بهم متصل هستند و به صورت منظم لايهبندي شده و صاف درون گودال قرار داشتند. بيشتر اين سکهها متعلق به سلسلهي سانگ است. سکههاي کشفشده سالم ماندهاند و بر روي بيشتر آنها کندهکاريهاي خوانايي وجود دارد که نشاندهندهي ارزشِ قابلتوجه آنها براي مطالعات بيشتر است.
به گفتهي محققان، در چين باستان، چنين گنجينههايي را معمولاً زير زمين دفن ميکردند تا چينيهاي باارزش، سکهها، ابزار فلزي و ديگر اشياء باارزش را از فاسد شدن حفظ کنند. در اطراف گنجينهي سکهها هفتاد چاه هم پيدا شد که نزديک خطوط مقدم قشون سانگ و جين است و محققان را در اين شگفتي غرق کرده است که شايد اين سايت باستانشناسي متعلق به يک اردوگاه جنگي بوده است.
بيشتر سکههاي اين گنجينه واحد پول سلسلهي سانگ هستند. سکههاي برنز پول رايج آن زمان بودند تا زماني که کمبود شديد مس، سلسهي سانگ جنوبي (1127-1279) را واداشت تا سکههايي توليد کند که کيفيت و ارزش پايينتري داشتند. سکه زدن با آهن سخت بود و وقتي به گردش ميافتاد به سرعت زنگ ميزد. دولت به واسطهي کمبود سکههاي برنزي به ناچار دستمزدهاي ارتش را در سال 1161 به نصف کاهش داد تا اينکه پول کاغذي اختراع شد و از سال 1170، دولت فرمان داد نيمي از تمام مالياتها با پول کاغذي Huizi پرداخت شود.
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.