۲۹ بهمن سال ۱۳۷۲ شانزدهمین سالگرد قیام مردم تبریز علیه نظام ستم‌شاهی، بهانه‌ای بود تا روزنامه آذربایجان با اولین پیش‌شماره خود پا به میدان مطبوعات بگذارد. از همان ابتدا بنای مؤسسین بر آن بود که بر اساس عهدی که با همرزمان شهید خود در دفاع مقدس بسته‌اند، فعالیت رسانه‌ای خود را بر خط آرمان‌های دینی و ملی مردم انقلابی ایران پی‌ریزی کنند. بر این اساس بدون توجه به گروه‌بندی‌های رایج در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، عزم خود را بر بیان حقایق و رویدادهای جامعه جزم نمودند.
در کنار توجه به حوزه های مختلف از ورزش تا سیاست و رویدادهای چشمگیر از انتخابات محلی تا سراسری و اتفاقات گوارا و ناگوار که در امتداد زمان رخ داده، روزنامه از ابتدای تولد بر موضوعات زیر تمرکز داشته است؛
روزنامه آذربایجان بر خلاف برخی نشریات فاقد موضع و غایت، کوشیده است بدون دچار شدن به روزمره‌گی و مردگی و فقدان حساسیت در مقابل رویدادهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کنش‌گرا باشد، اگر چه این کنشگری هزینه‌ها نیز در پی داشته است. کنشگری روزنامه را از دهه هفتاد، از دوره موسوم به سازندگی تاکنون در برخورد با روندها و رویدادهایی مانند تجمل‌گرایی و انحراف در حوزه مدیریت‌ها، آشوب‌ها و اغتشاشات ۷۸ و ۸۵، فتنه ۸۸ و... می‌توان دید. معتقدیم روزنامه و رسانه‌ای که کنشگر نباشد، در واقع یک تماشاچی بی‌حال است که حتی در روایت از رویدادها نیز نمی‌تواند به روشنی و صداقت عمل کند.