چرا فقر خشن گسترش يافت؟

به گزارش شيعه نيوز، آمارها از فقر متفاوت است؛ روزي يک کارشناس اقتصادي رقمي را براي آن بيان مي‌کند و روزي ديگر يک نماينده مجلس. طي اين سال‌ها هم متولي اصلي اعلام اين شاخص يعني وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعي سکوت کرده است. اخيرا البته معاون اين وزارتخانه به اين پرسش پاسخ داده بود: خط فقر توسط 12 دستگاه رصد مي‌شود و علت اعلام نشدن آن به صورت رسمي ابعاد سياسي، اجتماعي و فرهنگي اين پديده است.

اما آخرين آمارها از فقر چه رقمي را براي اين شاخص اعلام مي‌کنند؟ چندي پيش يک عضو کميسيون اقتصادي مجلس نرخ فقر را 30 ميليون تومان دانست. البته وحيد محمودي- استاد اقتصاد دانشگاه تهران در گفتگويي که سال قبل با تجارت‌نيوز داشت، نرخ خط فقر يک خانوار دو نفره تهراني را دو ميليون تومان بالاتر از رقم فوق عنوان کرده بود.به‌تازگي نيز مرکز پژوهش‌هاي مجلس اعداد و ارقام مهمي از اين شاخص منتشر کرده است. گزارش اين مرکز خبر از اين مي‌دهد که نرخ خط فقر طي يک دهه از 19 درصد به بيش از 30 درصد افزايش يافته است، در واقع بيش از 30 درصدِ جمعيت زير خط فقر هستند.

چرا فقر خشن گسترش يافت؟

به دنبال تورم بالاي اقتصاد ايران، کارشناسان هشدار داده بودند که ديگر فقر درآمدي به فقر زماني تبديل شده و طي سال‌هاي اخير هم گسترش چشمگيري داشته است. اما منظور از فقر زماني چيست؟ يعني افراد به ناچار براي گذران زندگي خود به شغل‌هاي دوم و سوم روي مي‌آورند و همين امر موجب مي‌شود ديگر زماني براي تفريح يا سرگرمي نداشته باشند. حالا حجت ميرزايي در نشستي که اخيرا برگزار شده، به پديده فقر خشن اشاره کرده که امروز ديگر گسترش چشمگيري داشته است.وي با بيان اينکه در زمينه دسترسي به مسکن، تغذيه مناسب و آموزش شاهد فقر خشن هستيم، مي‌گويد: «نرخ بهره‌وري به پايين‌ترين سطح 14 سال گذشته رسيده و به همراه نرخ بالاي بيکاري به فقر خشن دامن زده است.»

درآمد سرانه تهران در مقايسه با استان‌هاي ديگر

ميرزايي همچنين به وضعيت درآمد سرانه نيز اشاره کرده است. وي بر اين باور است که 85 درصد جمعيت کشور در استان‌هايي زندگي مي‌کنند که درآمد سرانه‌شان 50 درصد کمتر از تهران است و حدود 40 درصد جمعيت کشور ساکن استان‌هايي هستند که نرخ بيکاري بلندمدت و پايدار بيشتر از 15 درصد در دست‌کم يک دهه داشته‌اند. اين وضعيت در استان‌هايي مانند کرمانشاه، لرستان، خوزستان و سيستان و بلوچستان به بيش از دو دهه مي‌رسد و نرخ بيکاري در اين استان‌ها به حدود دو برابر ميانگين کشوري مي‌رسد.

در شرايطي که کارشناسان بارها نسبت به گسترش فقر در کشور هشدار داده‌اند اما مسئولان و مقامات اقتصادي تنها به ارائه و سخن از برنامه‌هايي اکتفا کرده‌اند که در نهايت نتيجه مشخصي نيز به دنبال نداشته‌اند. پيامد اين موضع‌گيري هم گسترش بحران‌هاي اجتماعي در سطح جامعه بوده است که امروز از مرز بحران نيز عبور کرده‌اند.