چرا از مبارزه با فساد و دلالي ترسيديد؟

به گزارش مشرق، اتفاقي که مي بايست سال ها قبل روي مي داد و شفافيت مالي در فوتبال کشور به امري بديهي و ابتدايي تبديل مي شد، به دلايلي که قابليت بررسي بيشتر دارد و در مجال مطلب کنوني نيست، با تاخير روي داد. در فصل جاري، فدراسيون گام هايي اساسي در اين مسير انجام داده تا باشگاه ها موظف به سقف بودجه اي و شفافيت مالي شوند که اتفاقي کم نظير به شمار مي رود.

البته بايد اذعان داشت چنين تحولاتي ممکن است در ابتدا ضعف هايي داشته باشد که مي توان در ادامه آنها را اصلاح کرد. اما اين يک ضرورت راهبردي در فوتبال کشورمان بود که مي بايست سالها پيش اجرايي مي شد تا نابساماني و آشفتگي امروز ديده نمي شد. همين کم کاري باعث شد تا چنين شود که سرمايه کشور به جاي تقويت زير ساخت ها، هزينه برخي به اصطلاح ستاره ها شود که هيچ خاصيتي ندارند و فقط سالانه ده ها ميليارد تومان را به يغما مي برند.

در چنين ميانه اي، يه يک باره برخي فرياد بر مي آورند و در پي غبارآلود کردن فضا هستند تا اصل حرف در هاله اي از سخنان نامربوط و سفسطه آلود گم شود. آنچه در روزهاي اخير در صفحه مجازي منتسب به مرتضي پورعلي گنجي منتشر شد را مي توان يکي از چنين مواردي دانست. اين بازيکن که مي بايست از مبارزه با آشفتگي و فساد در فوتبال کشور حمايت کند، به يک باره عليه آن مطالبي را منتشر کرد که نشان از ناراحتي و حتي خشم دارد.

اين بازيکن که عنوان مي کند «ما هم مي توانستيم امثال رياض محرز و فرمينيو را بياوريم اگر پول هايي که اشتباهي جايي رفت وبرنگشت، خرج زير ساخت ها مي شد»، دقيقا مطلب درستي را مطرح مي کند.

اما نکته اين است که چرا از اين ناراحت است که امروز اراده اي مبني بر اصلاح هزينه‌کردها در فوتبال باشگاهي وجود دارد تا پول‌هايي که اشتباهي به جيب دلال‌ها و جريان هاي فاسد رفته، بازگردد و خرج زير ساخت ها شود؟ آيا اين موضوع مي‌بايست باعث ناراحتي پورعلي گنجي يا امثالهم مي‌شد که به يک باره چنين فرياد برآورد؟ چرا بايد اصلاح ساختاري باشگاه ها در جهت حرکت به سمت توسعه پايدار و دوري از فضاي غيرشفاف، صداي بازيکني مانند پورعلي گنجي را دربياورد؟ آيا کاهش دستمزدهاي بي ضابطه و افسارگسيخته بازيکنان که منافع اقليتي را از بين برده، باعث چنين عصبانيتي شده؟

او که عنوان مي کند دغدغه و منافع شخصي ندارد، چرا بايد چنين سخناني را بر زبان آورد؟ آيا پنهان شدن پشت هواداران باشگاه ها و صحبت از منافع ملي، پوششي براي حمايت از وضعيت آشفته کنوني نيست؟ اينجاست که ذهن مخاطب بي‌طرف و دغدغه‌مند فوتبالي به اين سمت مي‌رود که چرا بايد بازيکني که سابقه ملي هم دارد، چنين از مبارزه با فساد و اصلاح ساختار باشگاهي برآشفته شود! در پس پرده چه اتفاقاتي روي داده که يک تصميم درست مديريتي، اين چنين خشمي را در ادامه داشته است؟

اينکه مرتضي پورعلي گنجي ناراحت اين وضعيت است، جاي تعجب دارد چرا که بايستي پول هاي گزافي که در فوتبال به دور مي ريزد، سال ها پيش هزينه زير ساخت ها مي شد اما وارد چرخه اي معيوب شد که نتيجه اش را اکنون به وضوح مي بينيم. البته، شايد اين بازيکن فراموش کرده که قبل از جام جهاني قطر چه روي داد تا برخي بتوانند وارد ليست تيم ملي و ترکيب اصلي شوند! اگر هر چيزي در اين فوتبال جاي خود بود، بازيکن باشگاهي ما بايستي تمرکزش در زمين بود و به اين فکر مي کرد که در يک چرخه سالم بتواند وارد تيم ملي و حتي ترکيب اصلي تيمش شود! اميدوارم پورعلي گنجي نگران اين چرخه معيوب باشد که باعث شد تا سال ها پول هايي به اشتباه برود در جيب دلال ها و فاسدين و برهم نگردد!