مراکز حساس اسرائيل در تيررس موشک‌هاي مقاومت

روشن است که ارتش اسرائيل از جنبه تئوري در سايه حمايت‌هاي نامحدود آمريکا و ديگر کشورهاي بزرگ جهان يکي از قدرت‌هاي نظامي در منطقه به شمار مي‌رود؛ به ويژه در سطح تجهيزاتي و توسعه فناوري و امکانات لجستيکي. اما چرا با اين وجود صداهاي زيادي در داخل اراضي اشغالي و از جانب خود صهيونيست‌ها به گوش مي‌رسد که فرياد مي‌زنند «ارتش اسرائيل آماده ورود به هيچ جنگي نيست».

چرا ارتش اسرائيل آماده ورود به هيچ جنگي نيست؟

شواهد نشان مي‌دهد که علي‌رغم قدرت ظاهري ارتش رژيم صهيونيستي، اما اين ارتش در سطح رواني و عملي از سال 2000 و اولين شکستي که مقابل مقاومت لبنان تجربه کرد، کارآيي قابل قبولي ندارد. شکست در سال 2000 از حزب‌الله اولين شوکي بود که صهيونيست‌ها بعد از چند دهه اشغالگري در زمين‌هاي عربي دريافت کردند؛ اين شکست آنها زمينه‌ساز اولين انتفاضه مسلحانه فلسطين بود و سپس رژيم صهيونيستي شوک دوم را با عقب‌نشيني از نوار غزه در سال 2005 تجربه کرد.

اما بزرگترين و موثرترين شوکي که اشغالگران در دهه قبل دريافت کردند، ناکامي تحقيرآميز آنها در جنگ 33 روزه در جولاي 2006 مقابل حزب‌الله بود و صهيونيست‌ها خود را در برابر يک جنبش مقاومتي و نه يک ارتش رسمي، درمانده ديدند. اين شکست مقدمه‌اي براي سلسله شکست‌هاي بعدي رژيم صهيونيستي در برابر گروه‌هاي مقاومت و مشخصا فلسطيني‌ها بود؛ تا جايي که ارتش پرمدعاي اسرائيل که زماني خود را قدرت برتر منطقه مي‌دانست و اعراب تصور مي‌کردند شکست ناپذير است، امروز مقابل جوانان فلسطيني که اغلب حتي زير 20 سال دارند، سردرگم شده است.

نافرماني نظامي در ارتش اسرائيل در نتيجه کودتاي قضايي «بنيامين نتانياهو» نخست‌وزير رژيم صهيونيستي و کابينه وي، تنها يکي از ابعاد بحران اين ارتش به شمار مي‌رود. واقعيت آن است که صهيونيست‌ها علي‌رغم برخورداري از امکانات پيشرفته نظامي اما هنوز از يک نقطه ضعف بزرگ يعني نيروي انساني رنج مي‌برند. البته منظور ما فقدان يا کمبود نيروي انساني در ارتش رژيم اشغالگر نيست؛ بلکه ما درباره کيفيت و عدم آمادگي عناصر انساني در ارتش اسرائيل صحبت مي‌کنيم.

ارزيابي مراکز مطالعاتي رژيم صهيونيستي حاکي از آن است که نظاميان و سربازان ارتش اسرائيل بعد از جنگ جولاي به شکل قابل توجهي انگيزه و اعتماد به نفس خود را براي جنگ از دست داده‌اند. سيد حسن نصرالله، دبير کل حزب‌الله در همين زمينه در 14 ماه جاري ميلادي به مناسبت هفدهمين سالگرد پيروزي مقاومت در جنگ 33 روزه اعلام کرد، ارتش اسرائيل امروز از روحيه ضعيف براي جنگ و عدم اعتماد ميان سربازان و فرماندهان و نيز سران سياسي رنج مي‌برد. ضعف عملکرد يگان‌هاي رزمي و شکست‌هاي مکرر در نوار غزه گواه اين امر است. دشمن صهيونيستي امروز در ضعيف‌ترين وضعيت ممکن به سر مي‌برد و اين درحالي است که محور مقاومت بسيار قوي‌تر از گذشته است.

پشت پرده لاف‌زني‌هاي سران صهيونيست عليه مقاومت

اين وضعيت بحراني ارتش رژيم اشغالگر موجب شده تا مسئولان صهيونيست هرازگاهي صداي خود را بالا برده و براي تقويت روحيه نظاميان و شهرک‌نشينان صهيونيست، تهديدهاي توخالي عليه مقاومت و مشخصا کشور لبنان و مردم آن مطرح کنند. اما تجربه سال‌هاي گذشته بعد از جنگ جولاي ثابت کرده که هيچ يک از اين تهديدها هرگز به مرحله اجرا نرسيده و خود اسرائيلي‌ها نيز ديگر اعتمادي به تهديدات مقامات خود ندارند. همچنين هيچ يک از اين لاف‌زني‌ها تغييري در روحيه نظاميان ارتش اسرائيل ايجاد نمي‌کند.

تهديدات پوچ «يوآو گالانت» وزير جنگ رژيم اشغالگر درباره بازگرداندن لبنان به «عصر حجر» نيز در چارچوب همين لاف‌زني‌ها بود که با پاسخ قاطع سيد حسن نصرالله مواجه شد؛ جايي که دبير کل حزب‌الله به اشغالگران هشدار داد اگر اقدام تحريک‌آميزي عليه لبنان انجام دهيد و کار به جنگ با محور مقاومت کشيده شود ديگر چيزي به نام «اسرائيل» باقي نخواهد ماند.

اين سخنان حساس و مهم سيد حسن نصرالله که در چارچوب يک معادله تازه بود همچنان در محافل منطقه‌اي جاي تحليل و بررسي دارد. در همين زمينه «آيمن علامه» نويسنده و کارشناس امور رژيم صهيونيستي در گفتگو با شبکه المنار اعلام کرد، اهميت اين سخنان سيد حسن نصرالله از اين رو است که در زمان شديدترين بحران رژيم صهيونيستي از ابتداي تاسيس اين رژيم جعلي تاکنون، مطرح شد.

وي افزود، رژيم صهيونيستي در حال حاضر از يک بحران پيچيده سياسي، قومي و نژادي رنج مي‌برد. نهاد موسوم به «موسسه دموکراسي اسرائيل» در آخرين نظرسنجي خود اعلام کرد که 54 درصد اسرائيلي‌ها به نهادهاي رسمي خود به ويژه ارتش اعتماد ندارند و اين خطرناک‌ترين شاخص از سال 2008 تاکنون است.

آيمن علامه تصريح کرد، بر اساس گزارش موسسه مطالعات امنيت داخلي رژيم صهيونيستي، بحران داخلي اين رژيم و عدم مصونيت داخلي آن بر اقدامات ارتش اسرائيل در مواجهه با خطرات خارجي تاثير منفي مي‌گذارد. اين همان چيزي است که «ايهود باراک» نخست‌وزير وقت رژيم اشغالگر نيز به آن اعتراف و اعلام کرد، مي‌دانيم که جنگ بعدي عليه اسرائيل در چند جبهه خواهد بود و شرايط فعلي که اسرائيل دارد موجب مي‌شود منافع حياتي و راهبردي آن آسيب زيادي ببيند.

اين کارشناس امور رژيم صهيونيستي در ادامه به سخنان «روث واسرمان لاند» عضو کنست اسرائيل اشاره کرد که گفته بود «تهديدات نصرالله را بايد از منظر استراتژيک نگريست، زيرا او در تهديدات خود به موشک‌هاي دقيقي که مي‌تواند خسارات زيادي به اسرائيل وارد کند، استناد مي‌کند». همچنين رسانه‌هاي عبري نيز تاييد کردند که سخنان دبير کل حزب‌الله دقيق‌ترين توصيف از واقعيت متشنج اسرائيل است.

بهاي بزرگي که صهيونيست‌ها در جنگ با مقاومت بايد بپردازند

با توجه به اين شرايط سياسي و نظامي رژيم صهيونيستي، سوالات زيادي درباره پشت پرده تهديدات مقامات اين رژيم عليه لبنان مطرح مي‌گردد و اينکه آيا واقعا اسرائيل مي‌تواند لبنان را به «عصر حجر » بازگرداند؟ روشن است که صهيونيست‌ها بارها در جنگ‌هاي مختلف خوي وحشي‌گري خود را با بمباران مناطق مسکوني و حمله به زيرساخت‌هاي انساني ثابت کرده‌اند و صهيونيست‌ها همان کساني هستند که جنايت ضد بشري در قانا يا کشتار صبرا و شتيلا و قتل عام مردم فلسطين در دوره‌هاي مختلف را مرتکب شدند و کارنامه سياهي مملو از جنايات متعدد دارند.

اما درباره وضعيت کنوني لبنان، بسياري از ناظران امور منطقه و کارشناسان اقتصادي و سياسي از جمله «عبدالباري عطوان» سردبير روزنامه فرامنطقه‌اي راي‌اليوم و تحليلگر برجسته فلسطيني، معتقدند که لبنان در مرحله فعلي به دليل فساد سازمان‌يافته در طبقه سياسي و نظام مالي، در سطح زيرساخت‌ها و خدمات اساسي کارآيي لازم را ندارد و در نزديک ترين نقطه به عصر حجر قرار گرفته است. بنابراين مي‌توان گفت که حتي اگر جنگي نيز اتفاق بيفتد، بهايي که صهيونيست‌ها خواهند پرداخت، بسيار بيشتر از چيزي است که لبنان متحمل مي‌شود.

در اينجا قصد داريم جمله سيد حسن نصرالله در سخنراني اخير خود که خطاب به اشغالگران گفت «شما را به عصر حجر برمي‌گردانيم» بازخواني کنيم و اينکه دقيقا منظور دبير کل حزب‌الله از بازگرداندن اسرائيل به عصر حجر چه بود. در همين زمينه بهتر است ابتدا مهمترين مواضع استراتژيک رژيم صهيونيستي را که در بانک اهداف مقاومت در جنگ بعدي قرار دارد، بررسي کنيم.

فرودگاه‌ها

در حال حاضر رژيم صهيونيستي از 48 باند براي برخواستن و فرود هواپيماهاي خود از آنها استفاده مي‌کند . اين يک ليست کامل از قرودگاه‌هاي نظامي و غيرنظامي رژيم اشغالگر است:

-تل‌آويو-فرودگاه بين المللي بن گوريون

-ايلات- فرودگاه رامون

-حيفا - فرودگاه حيفا

-عفيق - فرودگاه ويک 1

-کريات شمونةـ فرودگاه کريات شمونه

- بئر السبع ــ فرودگاه بئر السبع

-هرتزليا-فرودگاه هرتزليا

-روش پينا-فرودگاه روش پينا

-عين ياهف-فرودگاه اسپير

-متسادا-فرودگاه بر يهودا

- متسبي ريمون ــ فرودگاه متسبي رمون

-يوتوفاتا ــ فرودگاه يوتوفاتا

-عوفدا ــ فرودگاه عوفدا

- بئر السبع ــ پايگاه هوايي حتسريم که محل برخواست و فرود هواپيماهاي جنگي نيز هست

-عين شمر ــ فرودگاه عين شمر

-حتسور ــ پايگاه هوايي حتسور

-إيلات ــ فرودگاه مجدو

-مجدوــ پايگاه هوايي رمات ديويد

-متسبي رامون ــ پايگاه هوايي رامون

-نواتيم-پايگاه هوايي نواتيم

-تل نوف- پايگاه هوايي تل نوف

-پالماخيم-پايگاه هوايي پالماخيم

-قدس-فرودگاه بين‌المللي قدس 1

-ايلات-فرودگاه ايلات

-تل‌آويو-فرودگاه سدي دوف

بنادر

رژيم صهيونيستي 5 بندر استراتژيک در فلسطين اشغالي دارد که براي اهداف نظامي و غيرنظامي استفاده مي‌شود:

-بندر اسدود

-بندر ايلات

-بندر حيفا

-بندر عکا

-بندر يافا

نيروگاه‌ها

-نيروگاه اوروت رابين با ظرفيت توليد 2590 مگاوات

-نيروگاه روتنبورگ-اشکلون با ظرفيت توليد 2250 مگاوات

-نيروگاه اسدود با ظرفيت توليد 912 مگاوات

-نيروگاه اشکول با ظرفيت توليد771 مگاوات

-نيروگاه ريدينگ در تل آويو با ظرفيت 428 مگاوات

-نيروگاه حيفا با ظرفيت توليد 282 مگاوات

-نيروگاه حيفا با ظرفيت توليد 748 مگاوات

- نيروگاه حيفا با ظرفيت توليد 80 مگاوات

- نيروگاه ايلات با ظرفيت توليد 34 مگاوات

- نيروگاه ايتان با ظرفيت توليد 58 مگاوات

-نيروگاه آلون تاور با ظرفيت توليد 220 مگاوات

- نيروگاه آلون تاور با ظرفيت توليد363 مگاوات

- نيروگاه گزير رمله با ظرفيت توليد 592 مگاوات

- نيروگاه هاگيتالياکيم با ظرفيت توليد 1394 مگاوات

- نيروگاه کيناروت با ظرفيت توليد 80 مگاوات

-نيروگاه آتاروت با ظرفيت توليد 68 مگاوات

- نيروگاه تذافيت در کريات ملاخي با ظرفيت 580 مگاوات

- نيروگاه قيصريه با ظرفيت توليد 130 مگاوات

- نيروگاه رامات هواف با ظرفيت 1137 مگاوات

ايستگاه‌هاي تصفيه آب

حدود 90 درصد از آب‌هاي مصرفي در فلسطين اشغالي در 5 کارخانه آب شيرين کن عسقلان، پالماخيم، الخضيره، سورک و اسدود، تصفيه مي‌شود.

مجتمع‌هاي پتروشيمي

مجتمع پتروشيمي حيفا: اين مجتمع يکي از مهمترين و حساس‌ترين مراکز اقتصادي رژيم صهيونيستي محسوب مي‌گردد؛ زيرا علاوه بر بنادر تجاري در سواحل مديترانه، تاسيسات زيادي را براي پردازش و ذخيره مواد پتروشيمي در خود جاي داده است.

خط شمالي: اين مجتمع در شمال منطقه کيشون و در مجاورت صنايع پتروشيمي رژيم صهيونيستي به دور از مراکز جمعيتي واقع شده است. اين مرکز شامل سيستم لوله هاي زيرزميني براي حمل متانول و ساير مواد پتروشيمي و انبارهايي براي ذخيره آمونياک و اتيلن و همچنين امکانات خدمات پشتيباني بسياري براي تامين نيتروژن ، آب آشاميدني، هواي فشرده، سيستم اطفاي حريق و ... است.

خط جنوبي: اين مرکز در انتهاي اسکله عمومي کشتيراني در منطقه کيشون قرار دارد و شامل هفتاد مخزن است که توسط لوله‌هايي به يک سکو براي خدمت رساني به کشتي‌ها متصل شده‌اند.

تاسيسات نفتي: منظور از تاسيسات نفتي، مراکز تخصصي براي پالايش نفت صادراتي و وارداتي است که از طريق مخازن سوخت ويژه بارگيري يا تخليه مي شوند. اين مواد شامل سوخت هواپيما، بنزين، نفت گازوئيل، نفت سفيد، سوخت ديزل دريايي و نفت خام از هر دو نوع سنگين و سبک است.

مخازن

در منطقه صنعتي کريات حاييم 4 مخزن با ظرفيت کل 937 هزار متر مکعب نفت خام و 17 مخزن با ظرفيت 157 هزار متر مکعب قرار دارد که براي ذخيره سازي نفت خام، گازوئيل، نفت سفيد و بنزين مورداستفاده قرار مي‌گيرد.

پالايشگاه‌

پالايشگاه‌ها کليه نيازهاي رژيم صهيونيستي به مواد نفتي اعم از گاز صنعتي و هانگي و پارافين را تامين مي‌کنند. پالايشگاه حيفا که با لوله‌هايي به پالايشکاه اسدود متصل مي‌شود يکي از بزرگترين پالايشگاه‌هاي نفتي در جهان است که در سواحل درياي مديترانه قرار دارد.

علاوه بر آن «ميشور روتيم» يک شرکت ويژه استخراج فسفات در صحراي النقب است که در کنار رآکتور ديمونا در نزديکي منطقه بئرالسبع قرار دارد. گزارش‌ها نشان مي‌دهد که کار اين شرکت صرفا محدود به استخراج فسفات نيست؛ بلکه شرکت مذکور به استخراج سنگ معدن اورانيوم که در لايه‌هاي فسفات يافت مي‌شود نيز مي‌پردازد. برخي از گزارش‌ها حاکي از آن است که اين شرکت نزديک به 10 تن اورانيوم را به رآکتور ديمونا منتقل کرده است.

علاوه بر اين مواضع حياتي، ساير مراکز حساس و راهبردي رژيم اشغالگر مانند وزارتخانه‌ها از جمله وزارت جنگ، مراکز ارتباطي، پل‌ها، ايستگاه‌هاي قطار ... نيز ضمن مواضعي است که به راحتي مي‌توانند هدف موشک‌هاي مقاومت قرار بگيرند.

در اينجا لازم است تاکيد کنيم، هدف قرار گرفتن همه اين مواضع استراتژيک و مهم رژيم صهيونيستي در هر جنگي با مقاومت در مرحله آينده، يک سناريو واقع‌بينانه بوده و مراکز و محافل صهيونيستي نيز بارها درباره آن ابراز نگراني کرده‌اند.

با يک جمع‌بندي کلي مي‌توان به اين نتيجه رسيد که اگر هريک از مراکز حياتي و حساس رژيم صهيونيستي که به آن اشاره کرديم مورد هدف قرار بگيرد، صهيونيست‌ها که به دنبال برتري اقتصادي و پيشرفت نظامي و فناوري هستند خود را در برابر واقعيت ترسناکي خواهند ديد که تاکنون تجربه نکرده‌اند؛ واقعيتي که تاثيرات فاجعه‌بار بر جنبه‌هاي مختلف زندگي آنها خواهد داشت و يک ضربه مهلک به پروژه صهيونيستي در منطقه وارد مي‌کند.

اين مسئله همچنين مي‌تواند به تشديد روند مهاجرت معکوس صهيونيست‌ها از اراضي اشغالي به سمت مناطق امن‌تر و باثبات‌تر کمک کند. مهاجرت معکوس بزرگترين منبع نگراني مقامات رژيم اشغالگر و حاميان صهيونيسم محسوب مي‌شود. علاوه بر آن تصوير قدرتمندي که رژيم صهيونيستي تلاش داشت از خود به جهان به ويژه کشورهاي عربي نشان داده و آنها را ترغيب به گسترش روند عادي‌سازي با اين رژيم کند، کاملا متزلزل خواهد شد.

طبق پيش‌بيني مراکز اسرائيلي، در ابتداي رويارويي آينده با مقاومت، هزاران موشک به سمت مواضع اسرائيل شليک مي‌شود که سامانه‌هاي پدافندي آن را از خدمت خارج مي‌کند و در يک بازه زماني 45 تا 60 دقيقه که زمان مرگباري است، موشک‌هاي دقيق مقاومت مي‌توانند به اهداف خود در عمق فلسطين اشغالي اصابت کنند.