محاکمه يک دانشجو در سوئد به‌خاطر تقدير از حاج قاسم!

به گزارش رجانيوز؛ دانشجوي بوشهري دانشگاه استکهلم سوئد پايان‌نامه خود در رشته شيمي محيطي را همراه با اداي احترام به سردار مقاومت شهيدقاسم سليماني و ساير شهداي انقلاب نظير شهيد مطهري و آويني ارائه داد که سبب اعتراضاتي از جانب دانشجويان غربگراي اين دانشگاه شد و همچنين مديريت گروه مربوطه خبر از تشکيل جلسه‌اي راي تصميم‌گيري راجع به اين موضوع داد!

 اين حجم از غرض‌ورزي‌هاي اخير تنها به دليل اقدام او در تشکر از خانواده خويش و شهدا رخ داد در صورتي که همچنان غرب بر شعارهاي مضحک خود مبني بر اصالت آزادي بيان پافشاري و سيستم‌هاي خود را دموکراتيک توصيف مي‌کند!

اما فارغ از فشارها و هجمه‌هاي رسانه‌اي موجود وحيد سعادت‌طلب با بيان نقش شهيد سليماني در حفظ امنيت، ايشان را همچون پدر خود و لايق تقدير و احترام خواند. همچنين سعادت‌طلب عنوان کرد بدون ذکر نام اين شهدا از پايان نامه خود دفاع نخواهد کرد که اين موضوع پاياني بر تلاش‌هاي مذبوحانه طيف خود فروخته دانشجويان و کادر اين دانشگاه به جهت اعمال تغيير در رفتار وي است.

برخورد دموکراتيک با دانشجويان؛ از شعار تا واقعيت

در ايران نيز عده‌اي از نادانشجويان در ايام اغتشاشات، توهين کردند، تخريب کردند و بر هم‌زدن کلاس‌ها و جو علمي دانشگاه را نيز در کارنامه خود به ثبت رساندند. برخورد نهاد دانشگاه و نهادهاي امنيتي، خيلي سخت‌گيرانه نبود. براي مثال در پايان ترم اول تحصيلي سال 01-00، براي بسياري از دانشگاه‌ها کلاس‌هاي جبراني برگزار شد و حذف کردن دانشجويان از ليست امتحان ممنوع شد!

 از سوي ديگر اين روزها تريبون دانشگاه تبديل به مکاني براي ضدانقلاب‌هاي يواشکي و بوق‌چي‌هاي ضد منافع ملي شده است. اما نهادي برخورد جدي با اين افراد نمي‌کند. براي مثال استادي در توييتر خود، برقراري ارتباط با «رژيم صهيونيستي» را تبليغ مي‌کند و استادي ديگر توان نظامي کشور را به سخره مي‌گيرد و آن‌را کم مي‌شمارد. اما بنظر مي‌رسد غربي‌ها بيشتر روي خط قرمزهاي خود حساسيت نشان مي‌دهند.

ماجراي وحيد سعادت‌طلب، نمود ديگري از دروغين بودن شعار آزادي بيان است. در ماه‌هاي گذشته برخي کشورهاي اروپايي، اقدام ابلهانه سوزاندن قرآن را آزاد مي‌دانستند اما با فردي که به پرچم همجنسگرايان بي‌احترامي کند، برخورد جدي و قهري انجام مي‌شود.

 براي مثال دو سال پيش، مردي در ايالت «آيوا» آمريکا، در واکنش به فسادي که توسط همجنس‌بازان در کشور به وجود آمده بود، اقدام به آتش زدن پرچم اين گروه فاسد کرد. اين اقدام مدعيان آزادي بيان را به حدي ناراحت کرد که موجب صدور حکم حبس 16 ساله‌اي براي اين مرد شد.

 حواشي پايان‌نامه وحيد سعادت‌طلب، دوباره تشت بي‌آبرويي ادعاي آزادي بيان را بر زمين انداخت. ادعايي که با استانداردهاي دوگانه در امور بسياري از کشورها مداخله مي‌کند. محور اين ادعاي آزادي بيان بر روي منافع غرب سوار است؛ مثلا ممکن است در يک کشور دفاع پليس از امنيت آن خشونت دولتي باشد و در کشوري ديگر خشونت عريان پليس، دفاع از مردم در مقابل خرابکاران باشد. يا براي مثال، تذکر به دانشجويي بابت رفتار نامناسب آن ديکتاتوري بر شمرده شود و در کشوري ديگر، اشاره يک دانشجو به قهرمان‌هاي ملي‌اش، ممنوع باشد و تبديل به مسئله‌اي بزرگ شود.