اظهار نظر 0

روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.

  • برگزیده خوانندگان
  • همه
مرتب کردن بر اساس : قدیمی تر

متن زيارت امين الله و فضيلت هاي خواندن آن

يارت امين الله در نهايت اعتبار مي باشد و در تمام کتاب هاي زيارتي و مصابيح نقل شده. اين زيارت از جهت متن و سند از بهترين زيارات است و بايد در تمام روضه هاي ائمه بر آن مواظبت نمايند. زيارت امين الله را امام سجاد (ع) براي امام علي (ع) نوشته اند. از ويژگي هاي زيارت امين الله اين است که مي توان آن را در شان همه معصومين خواند.

متن زيارت امين الله و فضيلت هاي خواندن آن

متن زيارت امين الله و فضيلت هاي خواندن آن

 

امام باقر (ع) در مورد فضيلت اين زيارت فرمود: «هر که از شيعيان، اين زيارت و دعا را نزد قبر اميرالمؤمنين (ع) يا نزد قبر يکي از ائمه بخواند البته حق تعالي اين زيارت و دعاي او را در نامه اي از نور بالا برد و مهر حضرت محمد (ص) را به آن زند و هم چنين محفوظ باشد تا تسليم نمايد به قائم آل محمد (ع) پس استقبال نمايد صاحبش را به بشارت و تحيت و کرامت.»

امام سجاد (ع) که براي تمام شيعيان اسوه عبوديت و بندگي بوده و دعاهاي ايشان بسيار مشهور و محبوب هستند، براي اولين بر زيارت امين الله را خطاب به جد بزرگوارشان امام علي (ع) خواندند. اين ويژگي، زيارت امين الله را تبديل به يکي از بهترين زيارت نامه ها کرده است. امام محمدباقر (ع) درباره اين زيارت مي فرمايند: مي توان زيارت امين الله را براي تمام ائمه اطهار (ع) خواند. امام سجاد (ع) اين زيارت را با بسياري از مسائل اخلاقي و معارف زيباي اسلامي همراه کرده است که خواندن آن را لذت بخش تر مي کند.

زيارت امين الله، از زيارات مخصوص حضرت علي (ع) در روز عيد غدير و هم از زيارات جامعه است که نزد قبور هر يک از ائمه (ع) مي توان خواند.

زيارت امين الله زيارت نامه اي است که امام سجاد (ع) هنگام زيارت مزار امام علي (ع) خوانده است. زيارت امين الله از جهت سند، متن و معنا معتبر دانسته و در کتب معتبر شيعه نقل شده است. زيارات امين الله زيارت مخصوص حضرت علي (ع) در روز عيد غدير و نيز از زيارات جامعه اي ست که نزد قبور هر يک از ائمه (ع) مي توان خواند.

اين زيارت از جهت متن و سند از بهترين زيارات است و بايد در تمام روضه هاي ائمه بر آن مواظبت نمايند، درباره اين زيارت به سندهاي معتبر از جابر، از امام باقر عليه السّلام روايت شده: حضرت زين العابدين عليه السّلام به زيارت امير المؤمنين عليه السّلام آمد، و در کنار قبر آن حضرت ايستاد و گريست و چنين گفت:

 

متن زيارت امين الله با ترجمه

السَّلامُ عَلَيْکَ يَا أَمِينَ اللّهِ فِي أَرْضِهِ، وَحُجَّتَهُ عَلَى عِبادِهِ، السَّلامُ عَلَيْکَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ، أَشْهَدُ أَنَّکَ جاهَدْتَ فِي اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَعَمِلْتَ بِکِتابِهِ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ حَتّى دَعاکَ اللّهُ إِلى جِوارِهِ فَقَبَضَکَ إِلَيْهِ بِاخْتِيارِهِ، وَأَلْزَمَ أَعْداءَکَ الْحُجَّةَ مَعَ مَا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَةِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ.

سلام بر تو اي امين خدا بر روي زمينش و حجّت او بر بندگانش، سلام بر تو اي امير مؤمنان [اگر اين زيارت براي امام ديگر خوانده شود «السلام عليک يا اميرالمؤمنين» گفته نميشود، نويسنده] گواهي ميدهم که تو در راه خدا آنچنانکه بايد جهاد کردي و به کتابش عمل نمودي و روشهاي پيامبرش (درود خدا بر او و خاندانش) را پيروي کردي تا خدا تو را به جوارش خواند و با اختيارش تو را به سوي خود قبض روح نمود و دشمنانت را ملزم به دليل کرد، با آنچه تو راست از دليلهاي رسا بر همه مخلوقاتش.

اللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ، راضِيَةً بِقَضائِکَ، مُولَعَةً بِذِکْرِکَ وَدُعائِکَ، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيائِکَ، مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِکَ وَسَمائِکَ، صابِرَةً عَلَى نُزُولِ بَلائِکَ، شاکِرَةً لِفَواضِلِ نَعْمائِکَ، ذاکِرَةً لِسَوابِغِ آلائِکَ ، مُشْتاقَةً إِلى فَرْحَةِ لِقائِکَ، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوى لِيَوْمِ جَزائِکَ، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيائِکَ، مُفارِقَةً لِأَخْلاقِ أَعْدائِکَ، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيا بِحَمْدِکَ وَ ثَنائِکَ.

خدايا قرار ده نفسم را آرام در برابر تقديرت، خشنود به قضايت، حريص به ذکر و دعايت، عاشق به برگزيده دوستانت، محبوب در زمين و آسمانت، شکيبا بر نزول بلايت، سپاسگزار بر فزوني نعمتهايت، يادکنندة عطاهاي کاملت، مشتاق به شادي لقايت، توشه برگيرنده تقوا براي روز پاداشت، پيرو روشهاي اوليايت، جداکننده (خويش) از اخلاق دشمنانت، غافل از دنيا به سپاس و ثنايت.

 

پس روى مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت:

اللّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِينَ إِلَيْکَ والِهَةٌ، وَسُبُلَ الرَّاغِبِينَ إِلَيْکَ شارِعَةٌ، وَأَعْلامَ الْقاصِدِينَ إِلَيْکَ واضِحَةٌ، وَأَفْئِدَةَ الْعارِفِينَ مِنْکَ فازِعَةٌ، وَأَصْواتَ الدَّاعِينَ إِلَيْکَ صاعِدَةٌ، وَأَبْوابَ الْإِجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ، وَدَعْوَةَ مَنْ ناجاکَ مُسْتَجابَةٌ، وَتَوْبَةَ مَنْ أَنابَ إِلَيْکَ مَقْبُولَةٌ، وَعَبْرَةَ مَنْ بَکَى مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَةٌ، وَالْإِغاثَةَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِکَ مَوْجُودَةٌ ، وَالْإِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مَبْذُولَةٌ،

خدايا دلهاي فروتنان، سرگردان به سوي توست و راههاي مشتاقان به درگاهت نمايان است و نشانههاي قاصدان کويات پيداست و دلهاي عارفان از تو هراسان است و صداي خوانندگان به سوي تو بلند است و درهاي اجابت به رويشان گشوده و دعاي آنکه با تو مناجات کرد مستجاب است و توبهي کسي که بهسوي تو بازگشت پذيرفته است و اشک کسي که از ترس تو گريه کرد مورد رحم است و فريادرسي براي کسي که از تو فرياد خواست آماده است و کمک براي کسي که از تو کمک خواست رايگان است،

وَعِداتِکَ لِعِبادِکَ مُنْجَزَةٌ، وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَکَ مُقالَةٌ، وَأَعْمالَ الْعامِلِينَ لَدَيْکَ مَحْفُوظَةٌ، وَأَرْزاقَکَ إِلَى الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نازِلَةٌ، وَعَوائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ واصِلَةٌ، وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِينَ مَغْفُورَةٌ، وَحَوائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِيَّةٌ، وَجَوائِزَ السَّائِلِينَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَةٌ، وَعَوائِدَ الْمَزِيدِ مُتَواتِرَةٌ، وَمَوائِدَ الْمُسْتَطْعِمِينَ مُعَدَّةٌ، وَمَناهِلَ الظِّماءِ [لَدَيْکَ] مُتْرَعَةٌ.

وعدههايت براي بندگانت وفا شده و لغزش آنکه از تو پوزش خواست ناديده گرفته شده و اعمال عملکنندگان نزد تو محفوظ است و روزيهايت از سوي تو به سوي مخلوقات فرود‌‌ آينده است و بهرههاي فزون به سويشان پيوسته است و گناهان آمرزشجويان آمرزيده است و حاجات مخلوقات نزد تو برآورده است و جايزههاي خواستاران، پيش تو کامل شده است و بهرههاي افزون پياپي است و سفرههاي خواهندگان طعام آماده و حوضهاي تشنگان لبريز است.

اللّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعائِي، وَاقْبَلْ ثَنائِي، وَاجْمَعْ بَيْنِي وَبَيْنَ أَوْلِيائِي، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِيٍّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ إِنَّکَ وَلِيُّ نَعْمائِي، وَمُنْتَهَى مُنايَ، وَغايَةُ رَجائِي فِي مُنْقَلَبِي وَمَثْوَايَ.

خدايا دعايم را مستجاب کن و ستايشم را بپذير و بين من و اوليايم جمع کن، به حق محمّد و علي و فاطمه و حسن و حسين، تو ولينعمت و نهايت آرزو و هدف اميد مني در بازگشتگاه و محل اقامتم.

در کتاب «کامل الزيارات» پس از متن زيارت اين جملات آمده است:

أَنْتَ إِلهِي وَسَيِّدِي وَمَوْلايَ اغْفِرْ لِأَوْلِيائِنا، وَکُفَّ عَنَّا أَعْداءَنا، وَاشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا، وَأَظْهِرْ کَلِمَةَ الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْيَا، وَأَدْحِضْ کَلِمَةَ الْبَاطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلى إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.

تو معبود و آقا و مولاي مني، دوستانمان را بيامرز، دشمنانمان را از ما بازدار و از آزار ما منحرفشان گردان و کلمه حق را نمايان و آن را برتر کن و کلمه باطل را بياعتبار و آن را پستتر قرار ده، تو بر هر کاري توانايي.

آنگاه امام باقر (ع) فرمود: هرکه از شيعيان ما اين زيارت و دعا را در کنار قبر اميرالمؤمنين (ع) يا نزد قبر يکي از ائمه عليهم السلام بخواند، البته حق تعالي اين زيارت و دعاي او را در نامهاي از نور بالا برد و مُهر حضرت محمّد (ص) را بر آن بزند و به اين صورت محفوظ باشد تا به قائم آل محمّد (عج) تسليم کنند، پس صاحبش را به بشارت و درود و کرامت استقبال نمايد ان شاءالله تعالي.

نويسنده گويد: اين زيارت برجسته و برتر هم از زيارات کلي و عمومي به حساب مي آيد و هم از زيارات ويژه ي روز غدير و هم از زيارات جامعه که در جميع روضه هاي مقدسه ائمه خوانده مي شود.

 

اطلاعاتی برای نمایش وجود ندارد.