قصيده ي رهبر

بهتر از «خامنه اي» کيست که رهبر باشد

امّت مصطفوي را سر و سرور باشد

به جماعات ولايي چو علي نيست ولي

اين شعار همه از اصغر و اکبر باشد

عارف و واقف و سيّاس و سخندان و خطيب

عالم و عامل و فنّان و هنرور باشد

حامي مردم مستضعف عالم چو امام

هادم دشمن مستکبر ابتر باشد

سخنانش همه در معرفت و شور و شعور

گر به تکرار رسد، قند مکرّر باشد

رهنمودي که از  آن لعل شکرافشان داد

آرمانشهر ولا را در ديگر باشد

در چنين مملکتي قبله ي ابدال و فحول

عالمي نيست که از«خامنه اي» سر باشد

اعلم و اکرم و افضل چه کسي هست جز او

بنماييد اگر در همه کشور باشد

دانش آموخته ي مکتب زهرا و علي

تالي و ثاني سلمان و اباذر باشد

رهبري جامع الاطرافتر از او به جهان

نيست، گر هست کجا قابل باور باشد

مفخر حوزه ي علميه چه در قم چه نجف

کس اگر ديد همين نخل تناور باشد

از بر عشق بري خورد برآورد بهشت

دفتر حسن وي آن شيعه که از بر باشد

هرچه خوبان همه دارند بدو ارزاني است

منکر آن کور و کر عامل منکر باشد

چه به لبنان چه فلسطين چه به افغانستان

همه جا ملجأ امّت چو پيمبر باشد

چه کس اندر همه آفاق توان کرد سراغ

که چو او ساحق صهيون کسندر باشد

کس نماليد چو او بيني دشمن بر خاک

شاهد واقعه صدّام بد اختر باشد

اي جوانان وطن پيرو اين پير مراد

هر که شد حافظ او حيدر صفدر باشد

مي برد راه به سر چشمه ي فيّاض ولا

که ورا همرهي خضر ميسّر باشد

نگذاريد قدم در ره آشوبگران

که به هر گام دوصد افعي و اژدر باشد

حذر از غائله ي «اينسويي» و«آنسويي»

که يکي لوطي و آن ديگري انتر باشد

خشک مغزان جهولند که در بحر خطا

غوطه ها خورده بسي دامنشان تر باشد

«اينسويي» سامري از آب در آمد افسوس

«آنسويي» هم خر دجّال شد...ايدر باشد

«جنبش سبز» لجنزار به خون آلوده ست

که بهين مأمن زاغان سبکسر باشد

فتنه را چشم در آورد «علي» همچو علي

نازم آن پنجه که از فاتح خيبر باشد

راه اين رهبر آزاده هر آنکو بنرفت

«خسرالدنيا والآخره» يکسر باشد

گلي از گلشن اخلاص نخواهد بوييد

هر که از راه ولايت قدمش در باشد

به دعا لب بگشاييد و بگوييد به صدق

اي که دلهاي شما چشمه ي کوثر باشد

تا که «جمهوري اسلامي» ما پا برجاست

تا که ايران به گل عشق معطّر باشد

دوستار آن که بود رهبر ما را دلشاد

وان که خصم است ورا زارو مکدّر باشد

«خوش عمل» را صله ي شعر کجا بهتر ازين

که علي شافع او در صف محشر باشد.