قتل عروس 16 ساله به دست شوهر شکاک

اواسط سال 1393 گزارش يک درگيري مرگبار به پليس تهران اعلام شد. پس از حضور مأموران و بررسي‌هاي اوليه مشخص شد رحمان 19 ساله پس از قتل همسر 16 ساله‌اش و مجروح کردن برادرزنش از محل گريخته است.

با انجام تحقيقات ميداني و پرس و جو از شاهدان معلوم شد متهم با تخريب در خانه يکي از بستگان همسرش وارد خانه شده و دست به جنايت زده است. در ادامه معلوم شد متهم که از اتباع بوده، ساعاتي پس از جنايت ايران را به مقصد افغانستان ترک کرده است.

دستگيري در اصفهان

10 سال پس از اين جنايت، در سال 1403، به خانواده مقتول خبر دادند که متهم وارد ايران شده و در اصفهان زندگي مي‌کند. آنها نيز پليس را در جريان قرار دادند و کارآگاهان با نيابت قضايي به اصفهان رفتند و رحمان را که فکر مي‌کرد آن پرونده به دست فراموشي سپرده شده، دستگير کردند.

متهم بعد از انتقال به آگاهي پايتخت و در همان بازجويي‌هاي اوليه به قتل همسرش و مجروح کردن برادرزنش اعتراف کرد و پرونده پس از تکميل تحقيقات براي رسيدگي به شعبه 13 دادگاه کيفري يک استان تهران فرستاده شد.

درخواست قصاص و ديه

در ابتداي جلسه پدر و مادر مقتول براي متهم درخواست قصاص کردند.

پس از آن برادرزن متهم به جايگاه رفت و گفت: متهم شب حادثه بدون اينکه به آبروي ما توجهي داشته باشد وارد خانه بستگانمان شد و با ضربه چاقو مرا مجروح کرد و بعد هم خواهرم ناديا را کشت. من درخواست دريافت ديه به خاطر آسيبي که به من زده را دارم.

همسرم از نبودن من سوء‌استفاده کرد

سپس متهم به جايگاه رفت و با پذيرش اتهامش گفت: 2 سال پيش از حادثه من و ناديا با هم ازدواج کرديم. من همسرم را خيلي دوست داشتم، اما او از همان ابتدا رفتارهايي داشت که نمي‌پسنديدم و پيامک‌هاي مشکوکي مي‌فرستاد.

وي در ادامه به شب حادثه اشاره کرد و گفت: من نگهبان و شب‌کار بودم. شب حادثه ناديا به من گفت که با خانواده‌اش به يک ميهماني دعوت شده‌اند، اما من مخالف رفتن همسرم به ميهماني بودم و به او گفتم حق نداري بروي. اما يک ساعت بعد، وقتي سر کار بودم، متوجه شدم او از نبود من سوء‌استفاده کرده و با خانواده‌اش به ميهماني رفته است.

متهم اظهار کرد: خيلي عصباني شدم و به‌سرعت خودم را به محل جشن رساندم و بعد از شکستن در وارد خانه شدم. برادرش خواست جلويم را بگيرد که من به او يک ضربه چاقو زدم و بعد هم به سراغ زنم رفتم و با همان چاقو چند ضربه به او زدم و بعد هم از ترسم به افغانستان فرار کردم.

بعد از قتل هيچ‌وقت آرامش نداشتم

رحمان با ابراز ندامت نسبت به جنايتي که مرتکب شده گفت: بعد از حادثه و در طول 10 سالي که متواري بودم هيچ‌وقت آرامش نداشتم و از کارم پشيمان بودم. فکر نمي‌کردم بعد از 10 سال به دنبال من باشند، به همين خاطر به ايران برگشتم که در اصفهان دستگير شدم.

با پايان جلسه رسيدگي به اين پرونده قضات براي صدور رأي وارد شور شدند