فاطمه تجلي الگوي تمام و کمال مقام مادر است

حجت الاسلام والمسلمين اسماعيل روشن تن در گفت و گو با ايرنا اظهار کرد: محبت اين بانوي بزرگوار نسبت به فرزندان مثال زدني است، بايد مادران در تربيت فرزندان، اين شخصيت ممتاز که بفرموده پيامبر(ص) سرور زنان عالميان است را الگوي خود قرار دهند.

وي تاکيد کرد: از آنجا که حضرت فاطمه زهرا (س) انسان کامل مظهر جميع اسماء و صفات الهي است، شناخت و معرفي انسان کامل تنها بر عهده خداوند و انسان کامل است؛ چنان که امام صادق ( ع) در تفسير سوره «قدر» مادر معصومه خود را چنين معرفي کرده اند: «الليلةُ فاطمةُ و القَدرُ الله، فَمَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد اَدرَکَ ليلةَ القَدر» منظور از شب، فاطمه است و مراد از قدر، خداوند است، پس هر کس فاطمه را چنان که شايسته است بشناسد، شب قدر را درک کرده است.

وي اظهار کرد: علت نامگذاري آن حضرت به نام مبارک «فاطمه» را چنين بيان فرموده اند؛ «وَ انَّها سُمِّيَت فاطِمَهُ لَاِنَّ الخَلقَ فَطَمُوا عَن مَعرِفَتِها» و ايشان فاطمه نام گرفته اند؛ زيرا خلق از معرفت و شناخت آن حضرت عاجزند، سخن گفتن در مورد شخصيت ممتازي که عالي ترين مفاهيم انساني در او تجلي و تجسم يافته است بي شک کارآساني نيست و بقول حضرت امام قدس سره «زني که در حجره اي کوچک و محقّر، انسانهايي تربيت کرد که نورشان از بسيط خاک تا آن سوي افلاک و از عالم ملک تا آن سوي ملکوت اعلي مي درخشد.

وي افزود: صلوات و سلام خداوند تعالي بر اين حجره محقّر که جلوه گاه نور عظمت الهي و پرورشگاه زبدگان اولاد آدم است» و در روايت آمده است که فاطمه (س) مصداق «خير البريه» و شاخه شجره طيبه است «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَيِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ» امام باقر (ع) در تبيين مصاديق آيه مي فرماييد «آن شجره طيبه، محمد صلي الله عليه و آله و سلم است و فرع آن علي و ميوه اش حسن و حسين و غصن و شاخه آن فاطمه و شاخه‌هاي آن غسن ائمه از فرزندان فاطمه و برگ هاي آن، شيعيان و دوستداران ما اهل بيت(ع) هستند».

وي خاطر نشان کرد: در عبارت حديث کساء خطاب به فرزندانش مي خوانيم «نور چشمم و ميوه دلم » در تاريخ نقل است که حضرت زهرا(س) لالايي‌هاي محبت‌آميز زيبايي مملو از مفاهيم توحيد و خداپرستي مي‌سرودند و براي فرزندانشان زمزمه مي‌کردند که از جمله لالايي ايشان با اين مطلع معروف است: «اشبه اباک يا حسن و اخلع عن الحق الرسن و اعبد الها ذالمننن و لا توال ذالاحن، حسن جان مانند پدرت علي(ع) باش و ريسمان را از گردن حق بردار و خداي صاحب نعمت و احسان کننده را پرستش کن و با افراد بدخواه و کينه توز دوستي مکن.

حجت الاسلام والمسلمين اسماعيل روشن تن يادآور شد: ايثار او را نيز خدا در سوره هل اتي بيان مي فرمايد که «انما نطعمکم لوجه الله لانريد منکم جز ولاشکورا» و در روايتي نقل شده است که اميرالمومنين (ع) از ايشان براي چاشت طعام درخواست کرد که حضرت زهرا (س) فرمودند در خانه غذايي نداريم و آنچه داشتيم به اين بچه ها دادم الان درخانه چيزي نداريم !!! اميرمومنان فرمودند چرا نگفتيد ؟ فرمودند : «من از خداي خود شرم دارم که چيزي از تو بخواهم که نتواني تهيه کني » اين سبک زندکي فاطمي امروز هم مي تواند براي زندگي در شرايط سخت راهگشا باشد.

وي همچنين اظهار کرد: در عرصه‌هاي مشترک بين زن و مرد مثل بندگي خدا وضعيّت فاطمه‌ زهرا (س) بقول رهبر معظم انقلاب يک وضعيّت فوق‌العاده اعجاب‌انگيز و مهم است، آنگاه که در محراب است نور وجودش عوالم را روشن مي سازد در افتاده يک ذره از نور پاکش بخورشيد از آن گشته مهر منور.

وي ادامه داد: در تهجد شبانه امام مجتبي (ع) مي فرمايند که مادرم در مناجات شبانه خود اول ديگران را دعا مي کرد وقتي سوال کردم که چرا خود را دعا نمي کنيد فرمودند «الجار ثم الدار» اول همسايه بعد داخل خانه در دعا مقدم است.

وي اضافه کرد: زماني که در کنار رسول مکرم اسلام و خاتم پيامبران کسي که بقول عبدالرزاق اصفهاني؛ فراش درت کليم عمران چاووش رهت مسيح مريم در عين پاره تن بودن به پيامبر (ص) «فاطمة بضعة مني » در عين حال که يک دختر پدر است ليکن مزين به شرافت مادري مي شود و ملقب به لقب «ام ابيها» و مزين به تاج مادر پدرش مي شود و اين نشان از منزلت اجتماعي و خانوادگي و الهي آن بانوي يگانه است.

وي يادآور شد: مهر مادر نمادي است که آن گوهر را خداي متعال در نهاد مادران به وديعه نهاده است عشقي بي‌قيد و شرط، فداکاري بي‌منت، صبري کوه‌آسا و قدرتي شکست‌ناپذير، اين مهر گاهي با نوازش نشان داده مي‌شود، گاهي با اشک، گاهي با قاطعيت و گاهي با سکوت.

وي اظهار کرد: هر مادري با زبان خودش اين عشق را بيان مي‌کند، اما هسته مرکزي همه آنها يک چيز است؛ مراقبت، آرامش و رشد، تربيت، ايثار و تحمل مشقت براي آينده فرزند و حمايت در سخت ترين شرايط و حضرت زهرا (س) سرآمد همه مهرها است.

وي افزود: بقول «حضوري» آن شاعر مديحه سرا، نه آرد نه آورده يزدان داور به قدر و بقيمت چو زهراي ازهر، و مادران اين سرزمين با تاسي به آن يگانه دوران در قبيله خميني کبير وقتي مي شنود که فرزند غواص اش طعمه ماهيان دريا شده است مي گويد «من لب به ماهي نمي زنم و اگر از طلا باشد نگاه نمي کنم» و اين مهر رخشان ارثيه مادري است که در وصيت نامه خود، همه فرزندانش را چنين سفارش مي کند «اُوصيِکَ فِي وَلَديِ خَيْراً» «ابْکِنِي وَ ابْکِ لِلْيَتَامَي وَ لَا تَنْسَ قَتِيلَ الْعِدَي بِطَفِّ الْعِرَاقِ‌ ...»علي جان براي من و يتيم‌هاي من گريه کن، مخصوصا کشته و قتيل کربلا را فراموش نکن.

فاطمه نماد مهر و ايثار مادرانه

حجت الاسلام مهدي ارفعي کارشناس مذهبي و از وعاظ تبريز هم به ايرنا گفت: در فرهنگ و تمدن اسلامي، چهره‌هايي وجود دارند که فراتر از يک شخصيت تاريخي ، به «نماد» و «اسوه» بدل شده‌اند.

وي اظهار کرد: حضرت فاطمه‌ زهرا (س) يکي از اين چهره‌هاي بي‌بديل است که وجود مبارکش، کانوني براي درک مفاهيم عميق «مهر»، «ايثار» و «هويت» است.

وي ادامه داد: در ايام فاطميه، که به سوگ جانسوز اين بانوي بزرگ عالم مي‌نشينيم، بازخواني سيره‌ ايشان نه تنها يک تکليف ديني، که ضرورتي اجتماعي و هويتي براي جامعه‌ اسلامي است.

فاطمه ، نماد مهر مادرانه بي‌منت

حجت الاسلام ارفعي تاکيد کرد: واژه‌ «مادر» در نهاد خود، مفهوم مهرورزي بي‌چشم‌داشت را تداعي مي‌کند، حضرت زهرا (س) به عنوان مادري نمونه، اين مهر را در ابعادي گسترده و الهي به نمايش گذاشت، مهر ايشان تنها به دامان پرمحبتشان براي فرزندانشان - حسن، حسين، زينب و ام‌کلثوم - محدود نبود.

وي گفت: اين مهر، شامل همسر وفادارشان، حضرت علي (ع)، پدر بزرگوارشان، پيامبر اعظم (ص)، و حتي محرومان و يتيمان جامعه مي‌شد،

او که «ام ابيها» (مادر پدرش) خوانده مي‌شد، با مهر بي‌کران خويش، پناهگاه پيامبر در سخت‌ترين روزهاي رسالت بود.

وي تاکيد کرد: اين مادرانه‌ مقدس، به ما مي‌آموزد که مهرورزي، بنيان اصيل خانواده و جامعه‌ اسلامي است و بدون آن، ريشه‌هاي انسانيت مي‌خشکد.

مادر، تجسم ايثار و از خودگذشتگي

حجت الاسلام ارفعي اظهار کرد: ايثار، يعني گذشتن از «خود» براي «ديگري»، فاطمه (س) اسوه‌ کامل ايثار بود، زندگي کوتاه اما پربار ايشان، سرشار از صحنه‌هايي از خودگذشتگي است.

وي ادامه داد: از ايثار مادي مانند بخشيدن لباس عروس خود به نيازمند، تا ايثار اجتماعي و سياسي در دفاع از حريم ولايت و امامت پس از رحلت پيامبر (ص).

اين کارشناس مذهبي اظهار کرد: فداکاري‌هاي ايشان در راه حفظ اسلام ناب، چنان بود که جان خويش را در اين مسير نثار کرد.

وي يادآور شد: اين ايثار، يک عمل احساسي و مقطعي نبود، بلکه برآمده از بينشي عميق و مسئوليتي الهي بود، او به جامعه بشري نشان داد که مادر، تنها پرورش‌دهنده‌ جسم فرزند نيست، بلکه پرورش‌دهنده‌ روحيه‌ محبت، فداکاري، شجاعت و دفاع از حق در نسل آينده است.

وي ادامه داد: فرزنداني که در دامان چنين مادري پرورش يافتند، خود به بزرگترين اسوه‌هاي ايثار و انسانيت در تاريخ بدل شدند.

مادر، ريشه‌ هويتي جامعه

حجت الاسلام ارفعي اظهار کرد: هويت يک جامعه، متشکل از باورها، ارزش‌ها و خاطرات جمعي است. حجت الاسلام ارفعي خاطر نشان کرد: حضرت فاطمه (س) به عنوان يک «مادر» در مقياس امت اسلامي، نقش بنياديني در شکل‌دهي به هويت شيعي و اسلامي ايفا کرده است، از يک سو، او «کوثر» و سرچشمه‌ زلال امامت و ولايت است و تداوم نبوت از طريق نسل پاک او جريان يافت.

وي همچنين گفت: از سوي ديگر، مقاومت و ظلم‌ستيزي او در برابر انحرافات، خط مشي هويتي مستحکمي براي پيروانش ترسيم کرد.

وي ادامه داد: عزاداري‌هاي فاطميه، تنها يادآوري يک حادثه‌ تاريخي نيست؛ بازخواني و زنده نگاه داشتن همان ارزش‌ها و هويتي است که فاطمه (س) نماد آن بود. وقتي امت، مادر خود را فاطمه (س) مي‌داند ، به اين معناست که مهرورزي، ايثار، عدالت‌خواهي و ولايت‌پذيري را به عنوان ستون‌هاي هويت خويش مي‌شناسد.

وي همچنين اظهار کرد: ايام فاطميه، فرصتي است براي تأمل در الگوي بي‌نظيري که خداوند براي بشريت به ارمغان داده است، فاطمه (س) تنها يک نام تاريخي نيست؛ او «مادر» است. مادري که نماد مهر بي‌ منت، ايثار جانسوز و استوارترين ريشه‌هاي هويتي ماست.

حجت الاسلام ارفعي ادامه داد: جوامع اسلامي بيش از هر زمان ديگري نياز دارند تا به اين سرچشمه‌ زلال بازگردند و خانواده‌ها را بر محور مهر فاطمي بنيان نهند، روحيه‌ ايثار را در خود زنده کنند و هويت خويش را در پيروي از آن بانوي بزرگ عالم بازتعريف کنند.

سلام الله عليها يومَ وُلِدَت و يوم اُستُشهِدَت و يوم تُبعَثُ حَيَّهََ .

سلام بر حضرت مادر!

مادرت به تو سلام مي‌دهد!

حضرت فاطمه سلام الله عليها در آخرين لحظات زندگي خود به فکر ما بوده و به حضرت علي عليه السلام در وصيت‌نامه سفارش مي‌کنند:

اي علي! من فاطمه دختر محمّد هستم. خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنيا و آخرت براي تو باشم.

تو از ديگران بر من سزاوارتري. حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و به هيچ کس اطّلاع نده.

تو را به خدا مي سپارم و بر فرزندانم تا روز قيامت، سلام و درود مي فرستم.

بحارالانوار، ج43، ص214