علامه طباطبائي مسايل فلسفي را در حوزه علميه اشاعه داد

ايشان در اين پيام با بيان اينکه علامه طباطبائي از شخصيت هاي نادرالوجود است که به ندرت حوزه ها و مجامع علمي، صاحب چنين افرادي مي شود، اظهار کرد: اين مرد بزرگ و علامه جامع الاطراف در ترويج علم کمال نهايت تلاش و تاثيرگذاري در جهان اسلامي و به خصوص تشيع را داشت.

وي با بيان اينکه علامه طباطبائي کسي بود که کار يک امت را انجام داد، با اشاره به آيات قرآني، افزود: چنين افرادي در کلام الهي بارها مورد تمجيد و تحسين قرار گرفته اند که در عالم بشريت افرادي پيدا مي شوند که کار يک نفر نه بلکه يک امت و جامعه را به انجام مي رسانند و علامه بزرگوار از مصاديق اين آيات الهي است.

آيت الله سبحاني ادامه داد: علامه طباطبائي به ظاهر يک فرد بود اما آثارش و برکاتش براي ايم امت اثرگذار بود به گونه اي که بارها از اشخاص مختلف تکريم ايشان از سوي آيت الله بروجردي شنيده شده و سنديت دارد.

وي تفسيرالميزان را يکي از آثار ماندگار و بسيار بديع در جهان اسلام معرفي کرد که علامه مشکلات برخي از آيات را با آيات ديگر کلام خدا رفع کرده و بسياري از روايات را با استفاده از همين آيات قرآني مستند ساخته است که اقدامي بسيار سخت، پيچيده و بسيار طاقت فرسا است.

آيت الله سبحاني با اشاره به ويژگي هاي شخصيتي علامه طباطبائي، گفت: بي آلايشي و ساده زيستي از خصوصيات بسيار بارز ايشان بودو علامه کسي بود که خود را نشان نمي داد به گونه اي که در يکي از محافل ايشان را با علماي ديگر اشتباه گرفتند.

وي درآوردن علم فلسفه در حوزه هاي علميه از حالت بغرنج به حالت ملموس را يکي از مهمترين اقدامات علامه طباطبائي در عصر حاضر بيان و اضافه کرد: او مسايل بسيار پيچيده فلسفي، تفسيري و عرفاني را به شکل بسيار ساده بيان مي کرد و با عبارات بسيار کوتاه مفاهيم عالي را تفسير کرده و توضيح مي دادند.

آيت الله سبحاني، تطبيق مسايل روايي با آيات قرآني را از ديگر ويژگي هاي علمي ممتاز علامه طباطبائي برشمرد و يادآور شد: ايشان قلم فارسي و مقاله نويسي را به حوزه هاي علميه تسري و توسعه داد.

علامه « محمدحسين طباطبايي» فيلسوف و انديشمندي وارسته در زمينه تفسير، حکمت و اخلاق در سال 1281 خورشيدي در روستاي شادآباد نزديک شهر تبريز ديده به جهان گشود و در پنج سالگي مادر و 9 سالگي پدر خود را از دست داد.

علامه طباطبايي از سال 1290 تا 1296 به مدت 6 سال پس از آموزش قرآن که در روش درسي آن روزها قبل از هر چيز تدريس مي شد آثاري مانند گلستان و بوستان سعدي را فرا گرفت.

وي علاوه بر آموختن ادبيات، زير نظر «علينقي خطاط» به يادگيري هنر خوشنويسي پرداخت و تحصيل ابتدايي نتوانست به ذوق سرشار و علاقه وافر وي پاسخ گويد از اين جهت به مدرسه «طالبيه» تبريز وارد شد و به فراگيري ادبيات عرب، علوم نقلي، فقه و اصول پرداخت.

علامه طباطبايي، از سال 1297 تا 1304 مشغول فراگيري دانش هاي مختلف اسلامي شد و در 25 سالگي به همراه برادرش به نجف اشرف سفر کرد و 10 سال در اين شهر مشغول تحصيل شد.

وي علوم رياضي را در نجف اشرف نزد «سيد ابوالقاسم خوانساري» که از رياضي دانان مشهور آن زمان بود فرا گرفت و دروس فقه و اصول را نزد استادان برجسته يي مانند آيت الله نائيني و آيت الله اصفهاني آموخت.

طباطبايي فلسفه را از «سيد حسين باد کوبه اي» و معارف الهي و اخلاق را از محضر عارف برجسته آيت الله «سيدعلي آقا قاضي طباطبايي» آموخت و پس از بازگشت به ايران، تحصيل و تحقيق علمي خود را ادامه داد و به قم مهاجرت کرد.

اين عالم و فيلسوف برجسته از روحانيون تاثيرگذار در فضاي فکري و مذهبي ايران در سده 14 خورشيدي بود و در 24 آبان 1360 خورشيدي در سن 81 سالگي در شهر قم ديده از جهان فرو بست.

سلسله کنگره هاي علمي و بين المللي پاسداشت علامه طباطبائي ابتدا همزمان با سالروز وفاتش در شهر قم ( 24 آبان) برگزار شد و کنگره دوم امروز در تالار وحدت دانشگاه تبريز در حال برگزاري است.

اختتاميه اين کنگره ها روز 30 آبان ماه در دانشگاه الزهراي تهران برگزار مي شود.