شهريار؛ «معشوق مرجع» شعر و ادب

از ستاره باران کوچه مقصوديه تبريز که منتهي به خانه اي پر خاطره مي شود، هزاران نکته نغز در غزل واره هاي شعر معاصر مي توان يافت که همگي در ترجبع بند نام ابدي و بلند آوازه دل نازک ترين شاعر ملي، ميهني ايران خلاصه مي شود؛ «شهريار».

کودکي را با مشروطه زيست، زماني که پدر، ياور مشروطه خواهان، به ويژه سردار ملي ايران، ستارخان بود، «منظومه حيدربابايه سلام»، محصول رجعتي شيرين و تلخ به کودکي شاعري بود که حسرت ها و خاطرات فراموش ناشندني آن دوران را با شيواترين، حزين ترين، بي تکرارترين و ماناترين مضامين، به ثبت رسانيد تا جهاني شود، «خان ننه»، سوگواره اي بي همتا در روايت همان دوران است و «سهنديه»، نماد غرور منطقه اي و نوستالژي ميهن پرستي و بوم دوستي شاعري متعصب.

اين همه، تنها گوشه اي مختصر از جهان بي کران و اقيانوس عميق شاعري و هنر شهريار شيرين سخن شعر پارسي است که به قوام و غناي شعر و ادب فارسي کمک کرد، درست از اين روست که شاعري چند بعدي و جامع الاطراف همچون شهريار را، بالاتر از حافظ و سعدي و مولانا و خاقاني و فردوسي و خيام و عطار، بر تارک روز ملي شعر و ادب پارسي ايران نشاند.

شهريار را با موسيقي، شعر، هم عصري با بزرگان ادب و هنر و فرهنگ ايران زمين و بي ترديد، فصل مشترک همه شاعران نوپرداز و سنتي 120 سال اخير بايد تفسير کرد، وجوه متعدد و متکثر او در همه حوزه ها، اعم از خط، موسيقي، شعر، مذهب، پزشکي و ...او را به شاعري متمايز و کانون توجه بزرگان هم عصري چون مالک الشعرا بهار، صداق هدايت، ابوالحسن خان صبا، عارف قزويني، نيما يوشيج، هوشنگ ابتهاج، فريدون مشيري و بسياري ديگر تبديل کرد و از او، «معشوقه اي» مرجع در محافل ادبي و هنري براي اهل فن ساخت.

خانه تاريخي استاد شهريار قدمتي به بلنداي تاريخ دارد. از جاي جاي اين خانه پر رمز و راز که زماني، محل رفت و آمد بزرگان شعر و ادب و فرهنگ ايران زمين بود، هنوز که هنوز است، صداي شعرخواني، سه تارنوازي، غيژغيژ قلم ني خوشنويسي و آوازخواني هاي خنياگرانه استاد شهريار به گوش مي رسد، اينجا، کنز ناگشوده خاطرات و يادهاي فرهنگي، ادبي ايران و تبريز است، خانه اي که همچنان، با چيدمان اثاثيه و وسايل شخصي شهريار شيرين سخن، تصويري فريز شده از زندگي و روزگاران نه چندان دور شهرياري اين شاعر بزرگ را روايت و تداعي مي کند. ايران دوستي، تسلط کامل و جامع به شعر فارسي و ترکي، پيوند فکري، اعتقادي و شعري با اسلام و تشيع، مصاحبت و تاثيرگذاري بر چندين نسل از شاعران معاصر، پيشين و پسين، وفاداري و عشق به آذربايجان، جامع الشرايط بودن، جنبه هاي ملي و همگاني در شعر، همراهي با انقلاب، پاسداري از زبان فارسي، تلفيق سنت و مدرنيته در شعر، هم نشيني با قرآن و حافط، نقطه اتصال شعر قديم و معاصر، تسلط بر موسيقي و پيوند واژگاني در شعر ترکي و فارسي از مهم ترين ويژگي ها و شاخص هاي شعري استاد شهريار به شمار مي روند که در مجموع، اين شاعر بزرگ و بلند آوازه تبريز و ايران را به سر سلسله شعر و ادب فارسي و نامگذاري اين روز تبديل کرد تا شهريار، جهاني تر از هر زمان ديگري شود.

منبع: خبرگزاري فارس

* احد نقش شور