ساخت «دهکده‌ تفريحي» براي صهيونيست‌ها در جهنم غزه

ساخت اين دهکده تفريحي چيزي نيست، جز يادآوري اين واقعيت وحشتناک که رژيم صهيونيستي و صهيونيست‌ها تا چه اندازه از ارزش‌هاي مشترک انساني دور هستند.

اين دهکده درحالي در سواحل غزه احداث شده که سه ماه است، اردوگاه جباليا شاهد بي‌رحمانه‌ترين جنايات ضد بشري و ويرانگري‌هاست و همزمان با آنکه اين دهکده ساخته براي تفريح نظاميان صهيونيستي ساخته مي‌شد، اين رژيم صهيونيستي در بارزترين جنايت خود در نوار غزه بيمارستان «کمال عدوان» را در «بيت لاهيا» نه تنها به طور کامل ويران کرد، بلکه برخي از کارکنان و بيماران آن را به شهادت رساند و برخي ديگر از آنها از جمله «حسام ابوصفيه»، رئيس بيمارستان را به اسارت گرفت.

کادر پزشکي به مقصد نامعلومي منتقل شدند که به احتمال بسيار به زندان «سدي تيمان» انتقال يافته‌اند، جايي که دکتر «عدنان البراش»، جراح ارتوپد و فارغ‌التحصيل دانشکده کينگ لندن پس از اسارت منتقل شد و به گفته «فرانچسکا آلبانيز»، گزارشگر ويژه سازمان‌ملل در سرزمين‌هاي اشغالي تا سرحد مرگ مورد تعرض و شکنجه قرار گرفت.

اما دهکده تفريحي رژيم صهيونيستي در سواحل غزه قرار است، به نظاميان اين رژيم در وعده‌هاي صبحانه با قهوه سرد، نان تست و نوشيدني‌هاي طعم‌دار و در وعده‌هاي ناهار و شام با انواع کباب‌ها، نان‌ها، دسرها، سالادها و نوشيدني‌ها پذيرايي کند.

از ديگر امکانات اين دهکده تفريحي، اتاق‌هاي ماساژ براي رفع خستگي، کلينيک‌هاي پزشکي سيار براي معاينه، انواع حمام‌ها و خدمات نامحدود از جمله پذيرايي با انواع شيريني‌ها، نوشيدني‌ها، استراحتگاه‌ها، اتاق‌هاي بازي از جمله پلي‌استيشن براي سرگرمي است و البته در زماني که هوا گرم باشد، به ويژه در تابستان‌ها اين دهکده با انواع بستني‌ها، ميوه‌ها، ميوه‌هاي يخي، آبميوه‌ها، اسموتي‌ها و غيره از نظاميان خسته از جنگ و کشتن کودکان، زنان و سالمندان فلسطيني پذيرايي خواهد کرد.

مسافت تل‌آويو تا غزه به حدود 80 کيلومتر مي‌رسد، لذا وقتي به تل‌آويو براي خستگي و تفريح باز مي‌گردند، نمي‌توانند، صداي ضجه‌هاي زخمي‌ها، معلولان و گريه‌هاي زنان و کودکان را بشنوند و از ديدن ويرانه‌هاي برجا مانده از بمباران غزه لذت ببرند.

اما اين دهکده تفريحي در نزديکي جبالياست، جايي که نظاميان صهيونيستي سه ماه اخير خود را هرچه در توان داشتند، براي نابودي آن گذاشتند. آنها دو روز بعد از ميلاد حضرت مسيح به بيمارستان کمال عدوان يورش برده و بخش‌هاي تخصصي آن را به طور کامل نابود کردند، 5 نفر از کادر پزشکي بيمارستان را به شهادت رساندند و ديگر کادرها به همراه 350 نفر ديگر را با لباس‌هاي زير و برهنه از بيمارستان بيرون کرده و ساعت‌ها در سرما نگهداشتند.

اين درحالي است که در جريان بمباران‌ ساختمان‌هاي اطراف بيمارستان 50 فلسطيني را که به اين ساختمان‌ها پناه برده بودند، به شهادت رساندند.

«گيدئون ليوي»، خبرنگار اسرائيلي اين دهکده را به وقايع فيلم «منطقه مورد علاقه» به کارگرداني «جاناتان گليزر» تشبيه مي‌کند، انجا که «رودلف هاس»، فرمانده نازي ترجيح داد با همسر و فرزندانش در حومه اردوگاه «آشوويتس» زندگي کند تا در حالي که بچه‌هايش در باغ خانه بهترين لحظات را مي گذرانند و همسر در حال مراقبت از گياهان و صحبت با ديگران در فضايي شاعرانه بود، او فريادهاي يهوديان را از دوردست، شليک گلوله و صداي قطار را بشنود.

در غزه نيز کمي آن طرف‌تر از دهکده تفريحي نظاميان صهيونيست، در نزديکي مهماني‌هاي باربيکيو و بزم‌هاي مسانه و صرف انواع کباب‌ها، کودکان فلسطيني از سرما يخ مي‌زنند و از گرسنگي مي‌ميرند، اگر هم از اين دو جان سالم به در برند، در معرض شليک تک‌تيراندازهاي صهيونيست قرار مي‌گيرند و بدن‌هاي کوچک‌شان توسط موشک‌ها و گلوله‌هاي تانک‌هاي صهيونيستي تکه تمه مي‌شود.

اکنون غزه براي صهيونيست‌ها به شکارگاهي براي شکار انسان‌ها تبديل شده، جايي که نظاميان صهيونيست پس از شکار طعمه‌هاي خود براي استراحت و رفع خستگي و خواب بر روي تشک‌ها و بالش‌هاي نرم به دهکده خود مي‌روند.

اسرائيل اکنون در حال جشن گرفتن مجموعه جنايات خود در سال 2024 است، جناياتي که از آنها تحت عنوان مجموعه «پيروزي‌هاي» در نوار غزه  و لبنان و سوريه ياد مي‌کند.

«ايهود باراک»، نخست‌وزير اسبق اسرائيل يک بار گفته بود که اسرائيل «ويلايي» در وسط يک جنگل است. البته که اسرائيل «ويلا» نيست، اسرائيل رژيم کشتار و نسل‌کشي است که از خود «جنگل وحشي» برجا گذاشته و ترجيح داده به جاي قوانين بشري بر اساس «قانون جنگل» زندگي کند.

بي‌ترديد يکي از نمادهايي «ويلايي» که باراک از آن سخن مي‌گفت، همين دهکده‌اي است که اسرائيل نه در وسط «جنگل» بلکه در وسط جهنم غزه ساخته است، جهنمي که ساخته دست نظاميان صهيونيستي است، جايي که کودکان از گرسنگي به خود مي‌پيچند و از سرما يخ مي‌زنند، نظاميان صهيونيست دور آتش خود را گرم مي‌کند و کباب مي‌خورند.

بي‌ترديد وقتي جاناتان گليزر در مراسم دريافت جايزه اسکار براي فيلمش مي‌گفت که «همه تلاش اين فيلم آن بود که واقعيت‌هايي که اکنون با آن مواجه هستيم را منعکس کند و به جاي اينکه به روي گذشته تمرکز داشته باشيم، به آنچه پيرامون ما جريان دارد، توجه کنيم.» منظورش غزه بود و از ذهنش غزه به عنوان نمونه زنده «تجرد انسان از ارزش‌هاي انساني و اخلاقي» مي‌گذشت.