رخنه عميق صهيونيست‌ها در ابعاد حياتي آمريکا

در چند سال اخير، بزرگ‌ترين حاميان جمهوري‌خواهان، ادلسون‌ها بوده‌اند؛ زوج ميلياردر يهودي که به شدت از صهيونيست‌ها حمايت مي‌کند. ادلسون‌ها بيش از 100 ميليون دلار در چرخه انتخاباتي سال 2016 و 123 ميليون دلار در چرخه انتخاباتي سال 2018 به حزب جمهوري‌خواه و کانديداهاي آن کمک کردند. در چرخه انتخاباتي سافل 2020، چهره برجسته قمارخانه‌هاي بزرگ آمريکا به همراه همسرش، چيزي نزديک به 250 ميليون دلار براي حمايت از دونالد ترامپ و ديگر کانديداهاي جمهوري خواه، هزينه کرد.

البته بايد توجه داشت که يهوديان به همين ميزان در زمره بزرگ‌ترين حاميان مالي کانديداهاي حزب دموکراتيک هستند. ازجمله آنها بايد به جرج سورس و حيم سابان (Haim Saban) اشاره کرد. نيويورک تايمز در مقاله‌اي درباره اين ميلياردر اسرائيلي و چهره‌هاي برجسته رسانه‌اي در جهان مي‌نويسيد: سابان نقشي برجسته در زندگي سياسي آمريکايي‌ها ايفا مي‌کند و تعهدي ابدي به دولت يهودي دارد. «از زماني که وي به عنوان مرتبط‌ترين چهره برجسته هاليوود به عالم سياست، پا به عرصه نهاد، از نفوذ و ثروت خود در واشنگتن، و به طور روز افزون در جهان، بهره گرفته تا منافع اسرائيلي را پيش ببرد.»

سابان جمله معروفي دارد: «من مردي با يک دغدغه واحد هستم و آن دغدغه، اسرائيل است.» ام. جي. روزنبرگ (M. J. Rosenberg) تحليل‌گر امور سياسي در نشريه نيشن در سال 2014 مي‌نويسد: «ادلسون و سابان، به ترتيب بنيانگذاران اصلي احزاب جمهوري‌خواه و دموکرات هستند اما همان‌گونه که ادلسون نيز تأکيد مي‌کند، وقتي ماجراي اسرائيل در ميان باشد، ما هر دو در يک جبهه هستيم.»

سابان در بسياري از انديشکده‌هاي آمريکايي به صورت افتخاري عضويت دارد؛ از جمله در انديشکده بروکينگز که با حمايت وي يک ميز تخصصي براي مسائل خاورميانه به نام او ايجاد شده است. به عبارت ديگر جريان سياستگذاري عمومي در آمريکا نيز توسط يهوديان صهيونيست، همانند سابان هدايت مي‌شود.

مايکل مدود (Michael Medved) نويسنده برجسته يهودي و منتقد سينمايي در رابطه با رخنه يهوديان صهيونيست در هاليوود اعتراف مي‌کند: «به هيچ وجه نمي‌توانم اين تلاش بي‌ثمر براي انکار اين واقعيت را درک کنم که قدرت و نفوذ يهوديان در فرهنگ عمومي، گسترده و عميق است. در هر فهرستي از بانفوذترين مديران و توليدکنندگان در هر استوديوي فيلمسازي بزرگ، اکثريت با اسامي يهوديان برجسته و شناخته شده است.»

يکي از کساني که با دقت اين موضوع را بررسي کرده، جاناتان جي. گلدبرگ (Jonathan J. Goldberg) سردبير هفته‌نامه سرشناس جامعه يهوديان آمريکا يعني فوروارد (Forward) است که در کتاب خود با عنوان قدرت يهوديان مي‌نويسد:

هاليود در اختيار صهيونيست‌ها

«در چند بخش کليدي معدود رسانه‌اي، به ويژه در ميان مديران استوديوهاي هاليوودي، يهوديان به لحاظ کميت بر همه ديگر گروه‌ها، برتري دارند و لذا توصيف اين بخش‌ها به عنوان بخش‌هاي تحت کنترل يهوديان، اندکي بيشتر از يک توضيح آماري است... ت. هاليوود در پايان قرن بيستم همچنان صنعتي قوم‌محور محسوب مي‌شود.

تقريباً همه مديران ارشد در استوديوهاي بزرگ يهودي هستند. نويسندگان، تهيه‌کنندگان و به ميزان کمتري، کارگردانان، به ميزان نامتناسبي يهودي هستند. در يکي از پژوهش‌هاي اخير مشخص شد اين ميزان به 59 درصد در ميان برترين فيلم‌هاي توليد شده مي‌رسد. مجموع وزن اين تعداد فراوان يهودي در يکي از لوکس‌ترين و مهم‌ترين صنايع آمريکايي، به يهوديان هاليوودي، قدرت سياسي قابل توجهي مي‌بخشد. آنها يکي از منابع اصلي ثروت براي کانديداهاي دموکرات هستند.»

در گذر ساليان دراز، فرقه يهودي- صهيونيستي، تأثير بسيار عميقي بر افکار، احساسات و اعمال مردم آمريکا برجاي گذاشته‌اند. يکي از چهره‌هاي برجسته سياسي که به صورت علني به اين واقعيت اشاره کرده، جو بايدن است. در اظهارات او در سال 2013، يعني زماني که معاون اول رئيس جمهور بود، از نقش «عميق» و «گسترده» يهوديان در رسانه‌هاي جمعي و زندگي فرهنگي آمريکايي‌ها سخن گفت و آن را تنها عامل مهم در شکل بخشيدن به افکار عمومي آمريکا در يک قرن گذشته توصيف کرد که تغييرات فرهنگي- سياسي بزرگ را رقم زده است.

همان‌گونه که بايدن اعلام کرده، نقش يهوديان در زندگي آمريکايي‌ها، عميق و غيرقابل انکار است. در يک گفت‌وگوي محرمانه در جريان يک جلسه در کاخ سفيد که به صورت پنهاني در سال 1972 ضبط شد، رئيس‌جمهور ريچارد نيکسون و بيلي گراهام - مشهورترين مسيحي اوانجليست در کشور - آشکارا در مورد نفوذ يهوديان در رسانه‌ها صحبت مي‌کنند.

گراهام مي‌گويد: «اين سنگر مستحکم بايد درهم شکسته شود که در غير اين صورت، کشور از دست خواهد رفت.» رئيس‌جمهور در پاسخ مي‌گويد: «تو به اين ادعا باور داري؟» گراهام در جواب مي‌گويد: «بله قربان». نيکسون هم مي‌گويد: «اوه پسر، منم همينطور. من هرگز نمي‌توانم آشکارا اين عقيده را ابراز کنم، اما به آن باور دارم.»

اما چگونه به اين نقطه رسيديم و چنين اتفاقاتي رخ داده است؟ آلفرد ام. ليلينتال (Alfred M. Lilienthal) دانشمند يهودي آمريکايي در پژوهش عميق و مشروح خود با عنوان ارتباط صهيونيستي به اين پرسش پاسخ مي‌دهد: «چگونه صهيونيست بر مردم آمريکايي تحميل شد؟ ... اين ارتباطات يهودي، استحکام قبيله‌اي در ميان آن‌ها و فشار زياد بر غيريهوديان است که اين قدرت بي‌سابقه را شکل بخشيده است. ارتباطات يهودي همه حوزه‌ها را پوشش داده و به همه سطوح رخنه کرده است. بيشتر آمريکايي‌ها حتي اين تلاش بسيار گسترده و عظيم را احساس نمي‌کنند اما به ندرت مي‌توان يهودي را يافت که شاخک‌هاي آن را حس نکرده باشد ...»

«گستردگي و عمق نفوذ تشکيلات منظم يهودي در ايالات متحده، بسيار حيرت‌انگيز است. مؤثرترين عناصر ارتباطات يهودي، کنترل آنها بر رسانه‌هاست. يهوديان که در نتيجه چندين قرن تعقيب و گريز، کارآزموده شده‌اند، در مهمترين نقاط تجارت و اقتصاد جهان قرار گرفته‌اند. ثروت و زيرکي يهوديان، قدرت بي‌سابقه‌اي را در بخش اقتصاد و بانکداري براي آنها به ارمغان آورده و در نتيجه، بر سياست‌هاي آمريکا در قبال خاورميانه تأثير مي‌گذارند. در مناطق بزرگ‌تر شهري، ارتباطات يهودي-صهيونيستي در همه حلقه‌هاي اقتصادي، تجاري، اجتماعي، تفريحي و هنري، رخنه کرده است.»

با توجه به برتري قدرت نظامي آمريکا در جهان، نقش يهوديان صهيونيست در تعيين سياست‌هاي آمريکايي، پيامدهاي جدي براي مردم اين کشور و البته همه مردم جهان به دنبال داشته است.

نقش صهيونيست‌ها در حملات آمريکا به خاورميانه

در دولت جرج دبليو. بوش گروهي از يهوديان «نومحافظه‌کار» برجسته، در وارد کردن آمريکا به جنگ در عراق، نقشي مهمي ايفا کردند. اين گروه شامل اين افراد مي‌شود: «پائول ولفوويتز» معاون وزير دفاع؛ «ريچارد پرل» عضو هيات سياستگذاري دفاعي پنتاگون؛ «ديويد وورمسر» (David Wurmser) در وزارت خارجه؛ و «داگلاس فيت» (Douglas Feith) معاون سياستگذاري وزير دفاع. اين افراد مطابق با نقشه‌هاي صهيونيستي کاري کردند تا رژيم صدام در عراق ساقط شود. اين طرح و برنامه خيلي پيش‌تر از آنکه بوش در سال 2001 به رياست جمهوري برسد، تهيه و تدوين شده بود.

براي افراد مطلع، اين واقعيت همانند يک راز و ناشناخته نيست. در انگلستان، يکي از اعضاي کهنه‌کار مجلس عوام، به صورت داوطلب در سال 2003 اعلام کرد يهوديان حامي اسرائيل، کنترل سياست خارجي آمريکا را در اختيار گرفته‌اند و در سوق دادن آمريکا و انگلستان به جنگ در عراق، موفق شده‌اند.

«تام دال‌يل» (Tom Dalyell) نايب‌رئيس حزب کارگر که به دليل عضويت طولاني‌ مدت در پارلمان با عنوان «پدر مجلس عوام» شناخته مي‌شود، مي‌گويد: «يک فرقه از يهوديان، حکومت را در ايالات متحده در اختيار گرفته و ائتلاف نامقدسي با مسيحيان بنيادگرا ايجاد کرده‌اند... نفوذ يهوديان در ايالات متحده بيش از حد گسترده و عميق است.»

در واشنگتن سناتور «ارنست هولينگز» (Ernest Hollings) مدعي شد عراق اشغال شد تا «امنيت اسرائيل» تضمين شود و «همه ما» از اين امر مطلع هستيم. در اشاره به اکراه همکارانش در کنگره به اعلان آشکار اين واقعيت، هولينگز مي‌گويد: «هيچ کس تمايل ندارد روي پاي خود ايستاده و بگويد که چه خبر است.» اعضاي کنگره، به استثناي چند مورد معدود، از اسرائيل و سياست‌هاي آن، تمام قد حمايت مي‌کنند و هولينگز دليل آن را چنين توصيف مي‌کند: «فشارهايي که به لحاظ سياسي بر ما وارد مي‌شود.»

اين حمايت بي‌پايان از رژيم صهيونيستي توسط سياستمداران آمريکايي در هر دو حزب اصلي، به خوبي در سخنان «نانسي پلوسي» (Nancy Pelosi) منعکس شده است. وي يکي از رهبران حزب دموکرات در کنگره و سخنگوي سابق مجلس نمايندگان آمريکاست و در کنفرانسي در سال 2018 در اين باره مي‌گويد: «به کساني که از من مي‌پرسند اگر اين ساختار سياسي با خاک يکسان شود، تنها تعهدي که خود را ملزم به ادامه آن مي‌دانيد چيست؛ مي‌گويم همکاري‌مان با اسرائيل. اين سنگ بناي چيزي است که هستيم.»

با توجه به آنکه رهبران صهيونيست اکنون باز هم آمريکا را به سمت منازعات مختلف با دشمنان اسرائيل هدايت مي‌کنند، هزينه‌اي که ائتلاف ايالات متحده با رژيم صهيونيستي بر مردم آمريکا تحميل مي‌کند، در چند سال آينده بالاتر از چيزي خواهد بود که بتوانند بيش از اين تحمل کنند.

در مجموع بايد گفت يهوديان، قدرت و نفوذ قابل توجهي در ايالات متحده دارند. «لابي يهودي» يک عامل بسيار تعيين‌کننده در حمايت‌هاي آمريکا از اسرائيل است.

منافع يهودي- صهيونيستي به هيچ وجه شبيه و هم‌ارز منافع مردم آمريکا نيست. در واقع در بسياري از مواقع، نه فقط اختلاف بلکه تناقض هم دارند اما تا زماني که لابي يهودي «بسيار قدرتمند» در اين کشور پابرجاست، هيچ پاياني را نمي‌توان بر سلطه يهوديان صهيونيست بر ساختار سياسي آمريکا، رسانه‌هاي آمريکايي، سرکوب فلسطينيان توسط صهيونيست‌ها و تهديد اين رژيم براي صلح جهاني، تصور کرد.

منابع و مآخذ:

1. UN Press Release, GA/10179, Oct. 21, 2003. ( http://www.un.org/press/en/2003/ga10179.doc.htm ) ; “UAE, Bahrain, Sudan join huge majority backing anti-Israel moves at UN panel,” The Times of Israel, Nov. 5, 2020 ( https://www.timesofisrael.com/un-committee-again-passes-annual-anti-israel-resolutions-with-huge-majorities/ ). ; “UN Panel Votes 163-5 in Support of Palestinian Statehood, End of Occupation, The Times of Israel, Nov. 20, 2020 ( https://www.timesofisrael.com/un-votes-163-5-in-support-of-palestinian-statehood-end-of-occupation/ ).

2. On April 8, 2002, in Madrid. J. Brinkley, «Israel Starts Leaving… ,» The New York Times, April 9, 2002.

(http://www.nytimes.com/2002/04/08/international/08CND-MIDE.html )

3. D. Tutu, “Apartheid in the Holy Land,» The Guardian (Britain), April 29, 2002.

( http://www.guardian.co.uk/israel/comment/0,10551,706911,00.html

4. Benjamin Ginsberg, The Fatal Embrace: Jews and the State (University of Chicago, 1993), pp. 1, 103.

5. S. Steinlight, «The Jewish Stake in America›s Changing Demography: Reconsidering a Misguided Immigration Policy,» Center for Immigration Studies, Nov. 2001. ( http://www.cis.org/articles/2001/back1301.html )

6. Seymour Martin Lipset and Earl Raab, Jews and the New American Scene (Harvard Univ. Press, 1995), pp. 26-27.

7. N. Burstein, “Jewish power dominates at ‹Vanity Fair’,” The Jerusalem Post (Israel), Oct.12, 2007.

( http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1191257286817&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull )

8. “Five Jews Make Forbes’ List of Top Ten Wealthiest Americans,” The Times of Israel, Oct. 6, 2018 ( https://www.timesofisrael.com/5-jews-make-forbes-list-of-top-10-wealthiest-americans/ )

9. R. Kampeas, “Who’s Giving the Most in 2020 Campaigns? Here’s a Rundown of the Biggest Jewish Donors,” Jewish Telegraphic Agency (JTA), Sept. 24, 2020 ( https://www.jta.org/2020/09/24/politics/whos-giving-the-most-in-2020-campaign-heres-a-rundown-of-the-biggest-jewish-donors )

10. P. Weiss, J. North, “It Sure Looks Like Trump and Adelson Have Cut a Deal on Annexation,” Mondoweiss, June 12, 2020 ( https://mondoweiss.net/2020/06/it-sure-looks-like-trump-and-adelson-have-cut-a-deal-on-annexation/ )

11. P. Stone, “Billionaire Casino Boss Sheldon Adelson Splashes the Cash in Bid to Help Trump,” The Guardian, Oct. 31, 2020 ( https://www.theguardian.com/us-news/2020/oct/31/sheldson-adelson-trump-republicans-election ) . See also: “Adelsons Pour $75 Million Into Last-Ditch Effort to Save Trump,” Politico, Oct. 15, 2020 ( https://www.politico.com/news/2020/10/15/adelson-trump-super-pac-429688 ) ; “Adelsons Said to Pledge Up to $50 Million in Final Trump Campaign Push,” JTA, Sept. 18, 2020. ( https://www.jta.org/quick-reads/adelsons-pledge-up-to-50-million-in-final-trump-campaign-push-according-to-report ) ; Eli Clifton, “Trump Stuck Between Ending Endless Wars and his Hawkish Megadonors,” Responsible Statecraft, Dec. 4, 2019. ( https://responsiblestatecraft.org/2019/12/04/trump-stuck-between-ending-endless-wars-and-his-hawkish-megadonors/ )

12. R. Kampeas, “Who’s Giving the Most in 2020 Campaigns? Here’s a Rundown of the Biggest Jewish Donors,” JTA, Sept. 24, 2020 ( https://www.jta.org/2020/09/24/politics/whos-giving-the-most-in-2020-campaign-heres-a-rundown-of-the-biggest-jewish-donors ) ; Y. Katz, “Jerusalem Post 50 Most Influential Jews: Number 1 - Haim Saban,” The Jerusalem Post (Israel), Oct. 2, 2016 ( http://www.jpost.com/Not-Just-News/Jerusalem-Post-50-Most-Influential-Jews-Number-1-Haim-Saban-468975 ) ; “Battle of the Billionaires: Wealthy Clinton Backers Pour Money into Trump Fight,” Fox News, August 4, 2016 ( http://www.foxnews.com/politics/2016/08/04/battle-billionaires-clinton-s-uber-rich-backers-pour-money-into-trump-fight.html ).

13. A. R. Sorkin, “Schlepping to Moguldom,” The New York Times, Sept. 5, 2004. ( http://www.nytimes.com/2004/09/05/business/yourmoney/05sab.html ) ; “Israeli Billionaire Saban is Biggest Donor to US Politicians,” Ynet News (Israel), Jan. 23, 2007. ( http://www.ynetnews.com/articles/1,7340,L-3355786,00.html )

14. M. J. Rosenberg, “Sheldon Adelson and Haim Saban: Billionaire Funders for Israel,” The Nation, Dec. 8, 2014 ( http://www.thenation.com/article/192065/sheldon-adelson-and-haim-saban
-want-be-koch-brothers-israel )

15. M. Medved, “Is Hollywood Too Jewish?,” Moment, August 1996 (Vol. 21, No. 4), p. 37.

16. Jonathan Jeremy Goldberg, Jewish Power: Inside the American Jewish Establishment (Addison-Wesley, 1996), pp. 280, 287-288. See also pp. 39-40, 290-291.

17. J. Stein, “How Jewish Is Hollywood?,” Los Angeles Times, Dec. 19, 2008 ( http://www.latimes.com/news/opinion/commentary/la-oe-stein19-2008dec19,0,4676183.column)

18. Jennifer Epstein, “Biden: ‘Jewish heritage is American heritage’,” Politico, May 21, 2013. ( http://www.politico.com/politico44/2013/05/biden-jewish-heritage-is-american-heritage-164525.html ); Daniel Halper, “Biden Talks of ‹Outsized Influence› of Jews: ‘The Influence Is Immense’,” The Weekly Standard, May 22, 2013. See also: M. Weber , “Vice President Biden Acknowledges ‘Immense’ Jewish Role in American Mass Media and Cultural Life,” July 2013. ( http://ihr.org/other/biden_jewish_role )

19. “Nixon, Billy Graham Make Derogatory Comments About Jews on Tapes,” Chicago Tribune, March 1, 2002 (or Feb. 28, 2002). ( http://www.fpp.co.uk/online/02/02/Graham_Nixon.html ); “Billy Graham Apologizes for ’72 Remarks,” Associated Press, Los Angeles Times, March 2, 2002; “Graham Regrets Jewish Slur,” BBC News, March 2, 2002.

20. A. Lilienthal, The Zionist Connection (New York: Dodd, Mead, 1978), pp. 206, 209, 212, 218, 228, 229.

21. John J. Mearsheimer and Stephen M. Walt, The Israel Lobby and US Foreign Policy. New York: Farrar, Straus & Giroux, 2007.

22. F. Nelson, “Anger Over Dalyell›s ‘Jewish Cabal’ Slur,” The Scotsman (Edinburgh), May 5, 2003; M. White, “Dalyell Steps Up Attack On Levy,” The Guardian (London), May 6, 2003. ( http://www.theguardian.com/uk/2003/may/06/race.politics ). See also: M. Weber, “Iraq: A War for Israel” ( http://www.ihr.org/leaflets/iraqwar.shtml )

23. M. Weber, “‘Iraq Was Invaded to Secure Israel,’ Says Senator Hollings,” July 16, 2004 ( http://www.ihr.org/news/040716_hollings.shtml )

24. P. Weiss, “Pay no attention to Tlaib and Omar, says Pelosi – but she does,” Mondoweiss, Jan. 26, 2019 ( https://mondoweiss.net/2019/01/acknowledges-pressure-solution/ )