رتبه ايران در ميان کشورهاي ثروتمند جهان

به گزارش دنياي اقتصاد؛ طبقه‌بندي کشورهاي جهان براساس ثروتمند و فقير مي‌تواند دشوار باشد. شاخص‌هايي چون GDP تحت تاثير اندازه جمعيت هستند؛ چراکه جمعيت بيشتر به معناي توليد بيشتر است. ولي تعديل براساس تعداد جمعيت به تنهايي کافي نيست. درآمد سرانه دلاري نيز تفاوت قيمت‌ها ميان کشورها و همينطور بهره‌وري را در نظر نمي‌گيرد.

از اين رو نشريه اکونوميست براي ارائه تصوير کامل‌تر کشورها را براساس سه شاخص رتبه‌بندي کرده است: درآمد سرانه دلاري، درآمد تعديل شده براساس قيمت‌هاي داخلي (برابري قدرت خريد) و درآمد به ازاي هر ساعت کار.

براساس اين گزارش، باتوجه به درآمد سرانه کشورها، لوکزامبورگ، سوئيس، قطر، نروژ و سنگاپور به ترتيب ثروتمندترين کشورهاي جهان شناخته شده‌اند.

اين درحالي است که با تعديل درآمد براساس قيمت‌هاي داخلي صدر اين رتبه‌بندي به لوکزامبورگ، سنگاپور، قطر، ماکائو، نروژ و سوئيس تغيير پيدا مي‌کند.

براساس درآمد ساعتي اما نروژ اولين کشور جهان است و لوکزامبورگ، قطر، بلژيک، دانمارک و سوئيس به ترتيب پس از آن قرار دارند.

نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد باوجودي که توليد ناخالص داخلي آمريکا با نرخ‌هاي ارز بازار براي بيش از يک قرن بالاترين بوده است، ولي براساس درآمد سرانه رتبه آن به ششم افت پيدا مي‌کند و پايين‌تر از لوکزامبورگ (رتبه اول) و سوئيس (رتبه دوم) قرار مي‌گيرد. تعديل توليد ناخالص داخلي براساس قيمت‌هاي داخلي نيز رتبه آمريکا را به نهم کاهش مي‌دهد؛ و باتوجه به درآمد به ازاي هر ساعت کار نيز آن را به جايگاه دهم کشورهاي جهان مي‌رساند.

نتايج براي چين حتي شديدتر است. درحالي که اين کشور دومين اقتصاد بزرگ جهان محسوب مي‌شود، به لحاظ درآمد سرانه در جايگاه 69 کشورهاي جهان قرار مي‌گيرد. درآمد اين کشور براساس قيمت‌هاي داخلي در رتبه 75 و با در نظر گرفتن ساعت‌هاي کاري در رتبه 97 کشورهاي جهان قرار مي‌گيرد.

سنگاپور و برونئي بزرگ‌ترين تفاوت‌ها را بين هر معيار نشان مي‌دهند و ماکائو، منطقه اداري ويژه چين، بيشترين افزايش توليد ناخالص داخلي سرانه را در مقايسه با سال گذشته داشته است.

براساس اين گزارش، درآمد سرانه در کشور کوچک بوروندي تنها 200 دلار در سال است که کمترين درآمد در بين کشورهاي ديگر در اين رتبه بندي است. حتي پس از تعديل با قيمت‌هاي ارزان و ساعات کاري کمتر از حد متوسط ​​اين کشور در جايگاه آخر باقي مي‌ماند. با اينحال، از منظر اکونوميست کشورهاي فقيرتر اقتصادهاي غيررسمي بزرگي دارند، که اندازه گيري کل توليد و ساعات کار آن‌ها را سخت‌تر مي‌کند.

ايران کجاست؟

بنا بر اين گزارش، طبق آمارهاي آمده در اکونوميست، براساس شاخص دلار بازار آزاد، هر ايراني از سرانه توليد ناخالص داخلي 4هزار و 500دلاري برخوردار است. از سوي ديگر، براساس شاخص برابري قدرت خريد، هر ايراني از سرانه توليد 17هزار و 900 دلاري برخوردار است. در نهايت اگر سراغ شاخص سوم برويم و سرانه توليد ايراني‌‌‌‌ها را با سطح قيمت و ساعات کار تعديل کنيم، خواهيم ديد که اين عدد به 17‌هزار و 800دلار کاهش خواهد يافت.

جاماندگي از رقبا

«دنياي‌اقتصاد» براي پيداکردن درک بهتر نسبت به اعداد گفته‌شده، سراغ آمار همسايگان و رقباي ايران رفته است و با مقايسه سرانه درآمد کشور با چين، ترکيه و امارات متحده عربي در تلاش است تا تصوير روشن‌‌‌‌تري از وضعيت ايران ارائه دهد. بر اين اساس، سرانه توليد ناخالص داخلي يک شهروند چيني براساس دلار بازار آزاد معادل 12‌هزار و 600دلار است که تقريبا سه‌برابر شهروند ايراني به شمار مي‌رود. اين عدد در شاخص برابري قدرت خريد به 24‌هزار و 600دلار مي‌رسد که تقريبا 50‌درصد از آمار ايران جلوتر است. در نهايت، شاخص توليد سرانه تعديل‌شده با سطح قيمت‌ها و ساعات کار نشان مي‌دهد که رفاه ايراني‌‌‌‌ها بيش از چيني‌‌‌‌هاست. بر اين اساس در حالي که عدد اين شاخص براي ايران 17‌هزار و 800دلار ثبت شده، اين عدد براي چين 17‌هزار و 600دلار به ثبت رسيده است.

دومين کشوري که مورد توجه قرار مي‌گيرد، همسايه غربي ايران يعني ترکيه است. بر اين اساس، توليد سرانه ترکيه بر مبناي دلار بازار آزاد 13هزار دلار به ثبت رسيده است که تقريبا سه‌برابر اين عدد در ايران است. از سوي ديگر، در شاخص برابري قدرت خريد اين عدد در ترکيه به 44هزار و 200دلار مي‌رسد که تقريبا 2.5برابر توليد سرانه ايران به اين شاخص است. در نهايت، با در نظر گرفتن سطح قيمت‌ها و ساعات کاري، مشخص مي‌شود که سرانه توليد در ترکيه به 61‌هزار و 400دلار مي‌رسد که در مقايسه با آمار 17هزار و 800دلاري ايران، 3.5برابر بالاتر است.

در نهايت همسايه جنوبي ايران، يعني امارات متحده عربي مورد بررسي قرار گرفته است. بر اين اساس، در شاخص توليد سرانه برمبناي دلار بازار آزاد، سرانه درآمد در امارات به 53هزار دلار مي‌رسد که اختلاف معناداري با عدد اين شاخص براي کشورمان دارد. با درنظر گرفتن شاخص برابري قدرت خريد اختلاف تا حدودي کم مي‌شود و سرانه توليد اماراتي‌‌‌‌ها به 83‌هزار و 900دلار مي‌‌‌‌رسد. در نهايت با در نظر گرفتن ساعات کار و سطح قيمت‌ها، سرانه توليد اماراتي‌‌‌‌ها به 69هزار و 200دلار مي‌رسد و کمترين فاصله را با همسايه شمالي خود پيدا مي‌کند.