شعر از محمد قولي مياب (کوثر)
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
نه ما که ارض و سما بوده سوگوار شما
چقدر زود خزان ديد نوبهار شما!
چه جاي وجد و سرور است در جهان ما را
که تا ابد دل ما گشته داغدار شما!
براي دور شدن از مدار توحيدي
چه فتنه‌ها که برانگيخت روزگار شما
سخن ز هجمة ديوار و در نمي‌گويم
که شرم مي‌کنم از حرمت و وقار شما
دو درد مي‌شکند شانه‌ها‌ي صبر مرا!
سکوت شير خدا، غربت مزار شما
من و سخاوت اين چشم پرگهر بانو
که هر چه گوهر تر داشتم نثار شما!
به قرب حق نرسد هيچ کس به هيچ طريق
مگر که سير کند در خط مدار شما
رضاي حضرت حق بسته بر رضايت توست
خدا کند که نباشيم شرمسار شما!
جهان که تشنة عدل است، خوب مي‌داند
که مي‌رسد علوي مردي از تبار شما!
بيا که رکن ستم ريشه‌کن نخواهد شد
مگر به شعشعة تيغ ذوالفقار شما
بچرخ تا که بچرخيم اي فلک تا کي؟
جهان به وفق مراد است و کار، کار شما
در انتظار عزيز توايم يا زهرا
که رفع حزن کند از گل عذار شما!
شفاي ديدة «کوثر» شود به حرمت دوست
اگر به ما برسد گردي از جوار شما
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
بخش خبری آذربایجان
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.