خوابي که مافياي زيبايي براي زنان ايراني ديده است

سالن‌هاي آرايشي مدعي در تزريق ژل، بوتاکس، ليفت و... که هر روز بر تعدادشان افزوده مي‌شود، قربانيان بيشتري مي‌گيرند. از فعاليت‌هاي غيرقانوني اين سالن‌هاي آرايشي که بگذريم مسئله مهم‌تري که امروز مطرح است مافياي پشت پرده اين ماجراست؛ شبکه‌اي که خيلي نرم و آهسته از آن سوي مرزها مديريت مي‌شود و نتيجه فعاليت‌هايشان رواج استفاده از مواد مورد نياز در امور زيبايي مانند ژل، فروش لوازم آرايشي فيک و قاچاق در ايران، کاهش سن استفاده از لوازم آرايشي و اقبال مردم براي بهره‌مندي از خدمات زيبايي پوست ارزان‌تر از کلينيک‌هاي تخصصي در سالن‌هاي آرايشي و سود هنگفت تاجران ترکيه از فروش اين محصولات در ايران است.

گرچه در گذشته‌اي نه چندان دور دوره‌هاي آموزشي امور زيبايي و پوست به‌صورت پنهان و زيرزميني برگزار مي‌شد، اما حالا مدتي‌است که اين آموزش‌ها متأسفانه در فضاهاي علمي دانشگاه‌هاي مطرح ايران برگزار مي‌شود و همين مسئله باعث شده تا شرکت‌کنندگان بيشتري براي شرکت در اين دوره‌ها و اخذ مدرک تخصصي آن قانع شوند؛ موضوعي که اين روزها به‌خاطر افزايش بيماران آسيب‌ديده در مراکز دارنده چنين مدارکي حسابي موجب نگراني متخصصان پوست شده است.

تولد قارچ‌گونه مراکز خدمات تخصصي پوست

شهر پر از تبليغات گسترده‌شان شده است؛ از تبليغات کاغذي که در پياده‌راه‌ها دست به‌دست مي‌شود تا برچسب‌هايي که کف خيابان‌ها چسبيده است. تزريق ژل و بوتاکس، مزونيدلينگ، تزريق چربي و هر آنچه عاشقان جواني و جوان ماندن را به سمت و سوي خود مي‌کشاند. البته اين تبليغات فقط محدود به تبليغات خياباني نيست و تا دلتان بخواهد در فضاي مجازي صفحات رنگارنگ و پرزرق و برقشان هر روز فالوئرهاي بيشتري را به سمت و سوي خود مي‌کشاند.

تاج‌الديني که از نزديک با فعاليت اين شبکه آشناست، مي‌گويد: «مراکز خدمات پوستي که هر روز مثل قارچ در حال رشد هستند زاييده شبکه بزرگي‌اند که خارج از کشور اداره مي‌شوند. اين شبکه در ايران توسط ليدرهاي برگزارکننده دوره‌هاي آموزشي اداره مي‌شوند و هر ليدر که بتواند کارآموزان بيشتري را جذب کند از مزايا و خدمات بيشتري مانند سفر به ترکيه و شرکت در دوره‌هاي آموزشي خارج از کشور بهره‌مند مي‌شود.»

استفاده از اعتبار مراکز علمي

به‌گفته اين شهروند، سرشبکه‌ها براي جذب کارآموزان بيشتر از فضاهاي دانشگاهي براي برگزاري دوره‌ها و سمينارهاي خود استفاده مي‌کنند و هزينه‌هاي هنگفتي بابت شرکت افراد در اين دوره‌ها مي‌گيرند که از 12ميليون تا 20ميليون تومان به ازاي 5ساعت تا 48ساعت متغير است.» او مي‌گويد: «هدف اصلي اين شبکه‌ها در کنار ترويج مداخلات پزشکي در سالن‌هاي آرايشي ترويج استفاده از آرايش در بين زنان و دختران ايران و دور کردن آنها از فرهنگ اصيل ايراني است. در گام بعدي هدف دوم اين شبکه دنبال مي‌شود که فروش محصولات قاچاق، تاريخ گذشته و اغلب تقلبي به مشتريان ايراني است که همان شرکت‌کنندگان در اين دوره‌هاي آموزشي هستند؛ افرادي که بايد براي شروع فعاليت‌هاي خود نسبت به تهيه مواداوليه اعم از ژل و... اقدام کنند و در نهايت محصولات فوق را از فروشندگان مستقر در ترکيه وارد ايران مي‌کنند.»

‌تورهاي قسطي براي سفر به ترکيه

 اما کار به همين‌جا ختم نمي‌شود و اين شبکه خواب‌هاي زيادي براي زيرمجموعه فريب‌خورده خود ديده است. فرانک حسيني يکي از زخم‌خوردگان اين شبکه‌هاست. او مي‌گويد: «بعد از گذراندن اين دوره‌ها تشويق به شرکت در دوره‌هاي آرايشي و زيبايي در ترکيه شديم. از آنجا که خيلي مشتاق اين دوره‌ها بودم در يکي از تورهاي مسافرتي که معرفي کردند، ثبت‌نام کردم. درواقع اين تورها هم زيرمجموعه اين شبکه هستند که با پرداخت وام‌هاي 5تا 15ميليون توماني براي تامين هزينه‌هاي سفر متقاضيان آنها را براي سفر به ترکيه راهي مي‌کنند و بعد به‌صورت اقساطي اين وام را پس مي‌گيرند.

افراد هم بعد از سفر به ترکيه و شرکت در دوره‌ها با تشويق برگزارکننده دوره‌ها نسبت به خريد برندهاي آرايشي مورد توصيه آنها مبادرت مي‌کنند و اينگونه چرخه اقتصادي اين شبکه هر روز بهتر از گذشته مي‌چرخد!»

او که اين روزها چند مورد شکايت در محاکم قضايي به‌خاطر تزريق ژل و آسيب به مشتريانش دارد، مي‌گويد: «سمينارهايي که در مراکز علمي برگزار مي‌شد و مدرکي که ممهور به مهر اين دانشگاه‌ها بود به ما جرأت انجام اين کار در سالن آرايشي را داد و خبري از غيرقانوني بودن آن نداشتم.»

مراجعه روزانه 7 تا 20بيمار آسيب‌ديده به بيمارستان رازي

سيدناصر عمادي، متخصص پوست و عضو هيأت علمي علوم‌پزشکي تهران هر روز با بيماراني روبه‌روست که از عوارض اين اقدامات زيبايي در مراکز غيرقانوني رنج مي‌برند. به‌گفته او، روزانه بين 7 تا 20نفر با عوارض شديد پوستي به مرکز درماني رازي مراجعه مي‌کنند و تعداد زيادي از اين بيماران براي هميشه دچار نقص‌هاي غيرقابل جبران مي‌شوند.

او با انتقاد از عملکرد فضاهاي دانشگاهي و آکادميک در ميزباني از دوره‌هاي آموزشي پوست و مو مي‌گويد: «اغلب افرادي که حاضرند در اين دوره‌هاي گران‌قيمت شرکت کنند به پشتوانه محل برگزاري آنها اين کار را مي‌کنند. در نتيجه انتظار دريافت مدرک رسمي شرکت در اين دوره را هم دارند و با دريافت اين مدرک ديگر مدعي انجام تمام اقدامات پوستي در مرکز آرايشي خود هستند.»

به‌گفته دکتر عمادي هم‌اکنون تفاوت افرادي که تنها يک هفته در دوره‌هاي آموزشي زيبايي پوست شرکت مي‌کنند با رزيدنتي که 4سال از عمر خود را صرف آموزش ريزترين نکات علمي درخصوص پوست و مو مي‌کند، اين است که درآمد گروه اول خيلي بيشتر از رزيدنت‌هاي پوست است: «متأسفانه ما امروز شاهد برگزاري دوره‌هاي آموزشي يک روزه تا 5روزه‌اي هستيم که افراد حاضرند براي شرکت در آنها بين 15تا 20ميليون تومان پرداخت کنند و تنها نتيجه اين دوره‌هاي آموزشي تهديد سلامت مردمي است که به اميد پرداخت هزينه‌هاي کمتر در ازاي دريافت خدمات پوستي راهي اين مراکز مي‌شوند. حالا شما حساب کنيد در هر دوره تنها 20نفر شرکت کنند با توجه به حجم بالاي دوره‌هاي آموزشي مذکور توسط تيم‌هاي تشکيل شده چه پول‌هاي هنگفتي فقط در بخش آموزش اين امور در کشور جابه‌جا مي‌شود!»

اهداف تجاري ديگر مطرح است

دکتر عمادي که مدت‌هاي زيادي است در جبهه فضاي مجازي به نبرد با اين گروه‌ها و تيم‌ها برخاسته است و سعي مي‌کند طي گفت‌وگو با افراد آسيب‌ديده در اين مراکز مردم را آگاه کند.

او مي‌گويد: «تشکيلاتي که اين فعاليت‌ها را در ايران شروع کرده‌ صرفا به راه‌اندازي مراکز خدمات پوستي قناعت نکرده و در مراحل بعد اهداف تجاري ديگري را دنبال مي‌کند که فروش لوازم و مايحتاج راه‌اندازي اين مراکز اعم از دستگاه‌ها، تجهيزات و مواداوليه آنهاست؛ ملزوماتي که بايد براي تامين‌شان هزينه‌هاي هنگفتي به دلار پرداخت شود و متقاضيان مجبورند اغلب با تامين تضاميني به‌صورت اقساطي اين خريدها را انجام دهند و از ترس عقب افتادن اقساط به هر شيوه و روشي براي جذب مشتري متوسل ‌شوند؛ اين در حالي است که هنوز تجربه کافي ندارند و آسيب‌هاي زيادي را به مشتريان خود وارد مي‌کنند.»

دکتر عمادي مي‌گويد اگر مراجع ذيربط به‌صورت جدي جلوي اين فعاليت‌ها را نگيرند، هزينه‌هاي دارويي زيادي به کشور وارد مي‌شود و درحالي‌که ما بايد واردات داروي بيماران خاص را در اولويت کاري خود قرار دهيم مجبوريم براي درمان بيماران اين بخش هزينه کنيم.‌

اين عضو هيأت علمي دانشگاه علوم‌پزشکي تهران مي‌گويد متأسفانه بيماراني امروز به ما مراجعه مي‌کنند که گول مبالغي مانند 400هزارتومان بابت بوتاکس را خورده و راهي اين مراکز شده‌اند و حالا بايد بين 4 تا 40ميليون تومان هزينه کنند تا از درد و رنج حاصل از عارضه اين اعمال زيبايي داخل سالن‌هاي آرايشي و مراکز غيرقانوني رها شوند.

به‌گفته او، کيسه شرکت‌هاي خارجي و داخلي فروشنده ژل، بوتاکس و ليزر متأسفانه امروز از جيب مردم بي‌گناه و ناآگاه پر شده و در سايه بي‌توجهي مسئولان ذيربط متأسفانه هر روز بر تعداد اين مراکز افزوده مي‌شود. شرکت‌هاي خارجي و داخلي منفعت‌طلب فروشنده کالاهاي زيبايي روزبه‌روز فربه مي‌شوند و مراکز زيبايي غيرعلمي و فاقد تجربه به طمع کسب ثروت بيشتر هر روز بيشتر و بيشتر مي‌شوند: «تا مجوز غيراصولي و ناصواب مراکز دانشگاهي و وابسته به دولت به اين افراد نباشد، قطعا جرأت راه‌اندازي مراکز تخصصي خدمات پوست و مو و بازي با جان و سلامت مردم را نخواهند داشت.»

فعاليت شبکه‌ها بدون محدوديت

محمد بحيرايي، رئيس انجمن واردکنندگان فرآورده‌هاي آرايشي و بهداشتي هم دل‌خوشي‌ از فعاليت اين شبکه در ايران ندارد و معتقد است فعاليت اين شبکه‌ها متأسفانه امروز به‌صورت علني دنبال مي‌شود و حضور پررنگي در فضاهاي مجازي دارند و عمدتا از اين طريق طعمه‌هاي خود را صيد مي‌کنند؛ شبکه‌اي که براي فعاليت‌هاي غيرقانوني‌اش هيچ مانعي ندارد، به‌راحتي در مراکز علمي سيمنار و دورهمي علمي مي‌گذارد و بعد با مدارک دهان پرکني که به شرکت‌کننده‌ها مي‌دهد، دام بعدي را که همان قاچاق لوازم آرايشي و بهداشتي به داخل ايران است دنبال و بر پيکره توليدکنندگان اين بخش صدمات سختي وارد مي‌کند.

به اعتقاد رئيس انجمن واردکنندگان فرآورده‌هاي آرايشي و بهداشتي مشکلي که امروز در سايه فعاليت اين شبکه گسترده در ايران مطرح است، ديگر موضوع قاچاق محصولات آرايشي نيست، بلکه محصولات قلابي و بي‌اصالت است. بحث اصالت اقلام آرايشي و بهداشتي، موضوع بسيار مهمي است که هرگونه بي‌توجهي و خطا در آن مي‌تواند تامين سلامت جامعه را با دست‌اندازهاي کوچک و بزرگ مواجه کند؛ به همين دليل است که همه نظام‌هاي سلامت نسبت به رصد، رديابي و اصالت اين کالاها حساسيت و دقت‌نظر دارند و برنامه‌هاي منسجمي را در اين خصوص پياده‌سازي‌ مي‌کنند: «در ايران هم سازمان غذاودارو از دهه‌هاي گذشته، برنامه‌ريزي‌هاي مناسبي براي نظارت بر اقلام بهداشتي و آرايشي داشته و تلاش‌هاي زيادي را صرف محدودسازي بازار کالاهاي قاچاق و تقلبي کرده، ولي به دلايل مختلف، اين برنامه‌ها ناتمام باقي مانده است. درواقع وقتي شاهد اين حجم از کالاي قاچاق، تاريخ مصرف گذشته، تقلبي و فاقد اصالت هستيم، بايد باور کنيم که يک جاي کار در حوزه سياستگذاري خطا کرده‌ايم.»

بحيرايي مي‌گويد آنچه امروز به شبکه‌هاي قاچاق لوازم آرايشي و بهداشتي و کسب سودهاي کلان آنها جرأت مي‌دهد اين چنين آزادانه و رها در فضاي حقيقي و مجازي فعال باشند، نقص قوانين است. ما اگر محدوديت‌هاي گسترده‌اي براي توليدکننده‌هاي داخلي ايجاد و يکي‌يکي آنها را از چرخه توليد خارج نمي‌کرديم، امروز اين افراد به‌خود اجازه يکه‌تازي در بازار لوازم آرايشي را نمي‌دادند.

مافياي رواج آرايش در ايران در سايه اين فعاليت‌هاي گسترده خود موفق شده به اعتراف خيلي از جامعه‌شناسان سن استفاده از لوازم آرايشي را کاهش دهد و به زنان و دختران القا کند که در سايه استفاده از اين محصولات مي‌توانند به اعتماد به نفس بيشتري دست يابند؛ موضوعي که باعث شده تا امروز شاهد فعاليت گسترده فروشگاه‌هاي لوازم‌آرايشي و افتتاح قارچ‌گونه مراکز تخصصي خدمات پوست در شهرهاي مختلف باشيم.

منبع:همشهري