حضرت زينب کبري(س) يکي از برجستهترين و پرهيزگارترين شخصيتهاي تاريخ اسلام است که در عين برخورداري از مقام معنوي بيبديل، در عرصههاي اجتماعي، سياسي و اجتماعي نيز الگوي بسياري از نسلها بوده است.
او نهتنها دختر حضرت اميرالمؤمنين علي(ع) و حضرت فاطمه زهرا(ع) بود، بلکه خواهر حضرت امام حسين(ع) نيز محسوب ميشود که با حضور شجاعانهاش در کربلا و در پي آن در کوفه و شام، نماد استقامت، ايستادگي در برابر ظلم و مبارزه با بيعدالتي شده است.
زينت پدر در خانواده
حضرت زينب(س) در مدينه به دنيا آمد. او دختر ارشد حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه زهرا(ع) بود. نام مبارک او بهمعناي «زينت پدر» است و در خانوادهاي پرورش يافت که در آن روحيهاي بلند، دانش، حکمت و صداقت در اوج خود نمايان
بود.
حضرت علي(ع) پدر بزرگوار او، شخصيتي است که در جنگها، سياست و ديانت نمونه بينظير تاريخ اسلام بهشمار ميآيد و حضرت فاطمه زهرا(ع) مادر ارجمند او، يکي از بزرگترين زنان تاريخ اسلام بود. اين ترکيب مقدس در تربيت او مؤثر واقع شد و او را به شخصيتي بينظير و الهامبخش تبديل کرد.
شخصيت بينظير در علم و اخلاق
حضرت زينب(س) از همان کودکي تحت تربيت خاص و مستقيم حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(ع) قرار داشت. او نهتنها در علوم ديني و قرآن تبحر داشت بلکه از نظر اخلاقي نيز در کمالات انساني و روحي به اوج رسيد.
دانش آن حضرت بهويژه در فقه، حديث و اخلاق شگفتآور بود. در سنين جواني، تسلط بر مفاهيم ديني و آموزههاي اسلامي داشت و بهطور مستمر در محافل علمي و ديني حضور داشت. اين دانش بهويژه در زماني که او در مواجهه با سختترين شرايط قرار گرفت، کاملاً نمايان شد.
در ماجراي کربلا، آن بزرگوار علاوه بر نقش رهبري معنوي، بهعنوان معلمي که اصول اسلام و آموزههاي قرآن را به ديگران يادآوري ميکرد، ايفاي نقش کرد.
ايشان علاوه بر علم و دانش، داراي شخصيتي اخلاقي و انساني بود که با استقامت، صداقت، شجاعت، دلسوزي و فداکاري همراه بود، و در سختترين لحظات زندگياش، از جمله در حادثه کربلا و پس از آن، ويژگيهاي برجستهاي از جمله صبر، بردباري، فروتني و دلسوزي را به نمايش گذاشت.
استقامت بيبديل در برابر مشکلات
يکي از مهمترين ويژگيهاي حضرت زينب(س) استقامت و پايداري او در برابر مصائب و مشکلات زندگي بود. حادثه عاشورا که او در آن شاهد شهادت برادر بزرگوارش امام حسين(ع) و ساير اعضاي خاندان نبوت بود، نقطه عطفي در زندگي ايشان محسوب ميشود.
اما آنچه در اين واقعه اهميت دارد، نقش بيبديل آن بانوي عاليقدر در حفظ کرامت و عزت خاندان حضرت پيامبر اکرم(ص) و پيامرساني حقيقت اسلام در برابر ظلم و فساد است.
آن حضرت پس از واقعه عاشورا و در مدت اسارت در دربار يزيد در شام، با شجاعت تمام در برابر دشمن ايستاد و به روشنگري در مورد ظلمي که بر اهلبيت پيامبر(ص) رفته بود، پرداخت. سخنرانيهاي ايشان در شام، در واقع زنگ خطري براي سلطنت يزيد بود و نشان داد که اسلام و اهلبيت پيامبر(ص) هيچگاه تحت تأثير ظلم و فساد قرار نخواهند گرفت.
آن بانوي بزرگوار نهتنها در مواجهه با مصائب دنيوي، بلکه در برابر دشواريهاي روحي نيز بهنحو احسن عمل کرد. او در برابر دشمنان کينهورز با کمال متانت و حکمت رفتار کرد و نهتنها به حفظ عظمت و آبروي اهلبيت پرداخت بلکه حقيقت اسلام را در دلهاي مردم کوفه و شام زنده کرد.
ايفاي نقش در تاريخ اسلام
حضرت زينب(س) در تاريخ اسلام بهويژه در واقعه عاشورا و پس از آن نقشي برجسته ايفا کرد. اين نقش نهتنها در زمينههاي ديني و سياسي، بلکه در زمينه اجتماعي و فرهنگي نيز بينظير بود.
يکي از مهمترين دستاوردهاي ايشان در تاريخ اسلام، شکستن سکوت در برابر ظلم و فساد سلطنت يزيد بود. او کنار برادرش امام حسين(ع)، اهلبيت را در برابر ظلم قرار داد و با صداي بلند حقيقت را فرياد زد. سخنرانيهاي حضرت زينب(س) در کوفه و شام، ضمن آنکه بر روحيه ملتهاي مسلمان تأثير عميقي گذاشت، بر تحولات سياسي و اجتماعي زمان نيز تأثير شگرفي بهجاي گذاشت.
آن بانوي فرهيخته در تمام مراحل زندگي خود، بهويژه در حوادث عاشورا و پس از آن، درسهاي زيادي به انسانها داد. اين درسها فراتر از زمان و مکان است و ميتواند در هر شرايطي بهعنوان الگويي براي انسانها قرار گيرد.
صبر و استقامت
حضرت زينب(س) در حادثه عاشورا با کمال صبر و استقامت، فقدان عزيزانش را تحمل کرد. صبر او نهتنها در برابر مشکلات جسماني بلکه در برابر دردهاي روحي نيز نمود پيدا کرد. او با حفظ آرامش و با کلمات پر از حکمت و روحيهاي بالا، توانست به ديگر اسرا و پيروان اهلبيت(ع) روحيه دهد و آنان را در مسير مقاومت و مبارزه با ظلم هدايت کند.
شجاعت و ايستادگي در برابر ظلم
يکي از ويژگيهاي برجسته حضرت زينب(س) شجاعت و جسارت او مقابل سلطنت يزيد و حکومت ظلم و فساد بود، در حالي که بسياري از افراد بهدليل تهديدات و فشارهاي سياسي و اجتماعي سکوت ميکردند، آن حضرت بهطور قاطع در برابر ظلم ايستاد و حقيقت را فرياد زد.
مهرباني و دلسوزي
حضرت زينب(س) علاوه بر شجاعت، همواره انساني مهربان و دلسوز بود. او در زمانهاي سخت، نهتنها به فکر خود، بلکه به فکر ديگران نيز بود و
در تمام لحظات، بهويژه پس از شهادت برادر گرامياش، امام حسين(ع) و در دوران اسارت، همواره درصدد نگهداري و حفاظت از خانواده و کودکان بود.
آن بانوي بزرگوار و فرهيخته در تاريخ اسلام نهتنها بهعنوان يک شخصيت ديني و مذهبي شناخته ميشود، بلکه بهعنوان نماد مقاومت و ايستادگي در برابر ظلم، الهامبخش تمامي انسانهاست. ويژگيهاي انساني و روحي او، از جمله صبر، استقامت، شجاعت و دلسوزي، ميتواند در تمام دورانها و در شرايط مختلف زندگي، براي همه انسانها الگو و راهنمايي
باشد.
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.