شعر از قاسم صرافان
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
رفتي و اين ماجرا را تا فصل آخر نديدي
عبّاس من! ديدي امّا مانند خواهر نديدي
آن صورت مهربان را، محبوب هر دو جهان را
وقتي غريبانه مي‌رفت بي‌يار و ياور نديدي
آري در آوردن تير بي‌دست از ديده سخت است
امّا در آوردن تير از ناي اصغر نديدي
حيراني يک پدر را با نعش نوزاد بر دست
يا بُهت ناباوري را در چشم مادر نديدي...
بر گودي سرد گودال، خوب است چشمت نيفتاد
چون چشم ناباور من دستي به خنجر نديدي...
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
بخش خبری آذربایجان
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.