جزاير سه‌گانه؛ کليد امنيت انرژي جهان و خط قرمز ايران

نام‌گذاري 9 آذر به عنوان «روز جزاير سه‌گانه» در تقويم رسمي کشور، يادآور تلاش‌ها و فداکاري‌هاي نيروهاي نظامي ايران در دفاع از اين جزاير است؛ فداکاري‌هايي که طي سال‌هاي گذشته با شهادت شماري از رزمندگان و نيروهاي مدافع مرزهاي جنوبي کشور همراه بوده است.

اين سه جزيره نه‌تنها بخشي از خاک تغييرناپذير کشور، بلکه حياتي‌ترين نقطه ژئواستراتژيک براي کنترل تنگه هرمز و تضمين امنيت انرژي جهان هستند. در حالي که بيش از 20 درصد نفت و 30 درصد گاز طبيعي مايع دنيا از اين آبراه عبور مي‌کند، هرگونه ترديد نسبت به حاکميت ايران بر اين جزاير عملاً به معناي تهديد امنيت انرژي و ثبات اقتصادي جهان است.

1. اهميت ژئواستراتژيک بي‌نظير

جزاير سه‌گانه بر ورودي شرقي تنگه هرمز مشرف‌اند؛ آبراهي 33 کيلومتري که نقطه اتصال خليج فارس و درياي عمان و شاه‌راه حياتي انرژي جهان است.

تنب بزرگ و تنب کوچک در مسير اصلي کشتيراني قرار دارند و اهميت آن‌ها ناشي از همين موقعيت مرکزي در خطوط عبوري نفتکش‌هاست.

هر دو جزيره داراي زيرساخت‌هاي رصد و پايش دريايي، پايگاه‌هاي هوايي و سامانه‌هاي دفاعي متناسب با نيازهاي امنيتي منطقه هستند.

ابوموسي با ارتفاعات طبيعي و موقعيت جغرافيايي ممتاز خود، به عنوان «برج ديده‌باني طبيعي تنگه هرمز» شناخته مي‌شود و امکان اشراف کامل بصري و الکترونيکي بر آبراه را فراهم مي‌سازد.

در نتيجه حضور و استقرار ايران در اين جزاير، توان کنترل مؤثر ترافيک کشتيراني و اعمال بازدارندگي دريايي را در سطحي فراهم کرده که از ديد بسياري از تحليل‌گران، هيچ قدرت خارجي بدون هزينه‌هاي بسيار سنگين نمي‌تواند آن را مختل کند.

2. اهميت اقتصادي و انرژي

ارزش واقعي جزاير سه‌گانه در پيوند آن‌ها با امن‌ترين و مهم‌ترين گذرگاه انرژي جهان است.

روزانه به طور ميانگين 21 ميليون بشکه نفت و بيش از 120 ميليون مترمکعب LNG از نزديکي اين جزاير عبور مي‌کند.

ارزش روزانه اين مبادله، بر اساس قيمت نفت 80 دلاري، بيش از 1.7 ميليارد دلار برآورد مي‌شود.

گزارش‌هاي معتبر بين‌المللي (از جمله ارزيابي‌هاي مؤسسه آکسفورد) نشان مي‌دهد هر روز توقف عبور نفتکش‌ها از تنگه هرمز مي‌تواند 50 تا 70 ميليارد دلار خسارت فوري به اقتصاد جهاني وارد کند.

3. بعد نظامي و بازدارندگي

ايران طي دو دهه اخير راهبردي هدفمند را براي تبديل اين جزاير به دژهاي بازدارندگي پايدار دنبال کرده است.

استقرار طيف متنوعي از سامانه‌هاي دفاع ساحلي و دريايي در قالب شبکه‌اي يکپارچه، حضور زيردريايي‌ها، شناورهاي رزمي و يگان‌هاي واکنش سريع، استقرار سامانه‌هاي پدافندي برد متوسط و بلند براي کنترل فضاي هوايي و توسعه شبکه حسگرهاي زيرسطحي و پهپادي در جهت تقويت توان هشدار زودهنگام اين مجموعه، هرگونه اقدام نظامي احتمالي را براي مهاجم به پرريسک، پرهزينه و عملاً غيرقابل توجيه تبديل کرده است.

4. بعد تاريخي و حقوقي

مالکيت ايران بر جزاير سه‌گانه، نه يک ادعا، بلکه واقعيتي تاريخي و حقوقي است که اسناد متعدد آن را تأييد مي‌کنند.

تا اوايل قرن بيستم، اين جزاير به شکل سنتي و رسمي تحت حاکميت ايران قرار داشتند و مديريت آن‌ها در دوران قاجار نيز اسناد روشني دارد.

در سال 1971، بريتانيا به عنوان قدرت استعماري حاضر در منطقه در توافق رسمي با ايران، حق حاکميت ايران بر جزاير را بازتأييد کرد.

پس از آن، هيچ نهاد بين‌المللي معتبري سند يا رأيي که مالکيت ايران را رد کند صادر نکرده و ادعاهاي برخي کشورهاي عربي عمدتاً سياسي و فاقد پشتوانه حقوقي معتبر هستند.

5. پيام امروز ايران

ملت ايران از مسئولان تا شهروندان عادي همواره تاکيد دارند که جداي از علايق شخصي و سياسي و گرايش‌هاي موجود، جزاير سه‌گانه نه موضوع مذاکره‌اند، نه قابل معامله و نه قابل فشار.

جزاير سه‌گانه، فارغ از اندازه کوچکشان روي نقشه، سنگ‌بناي امنيت ملي ايران و گلوگاه حياتي انرژي جهان هستند. تا زماني که اين سه جزيره در اختيار ايران است، هيچ قدرت منطقه‌اي يا فرامنطقه‌اي نمي‌تواند سياست انرژي يا امنيتي خود را بدون در نظر گرفتن نقش تهران در خليج فارس پيش ببرد.

9 آذر ، روز جزاير سه‌گانه، يادآور اين حقيقت ژئوپليتيک است که «ايران بدون اين جزاير، ايران نيست؛ و جهان بدون نقش ايران در اين جزاير، جهاني بي‌ثبات‌تر خواهد بود.»

منبع: خبرگزاري مهر