بي خوابي حاد با ارگان‌هاي حياتي بدن چه مي کند؟

عليرضا ايماني، استاد دانشگاه علوم پزشکي تهران و دانش آموخته دکتري تخصصي فيزيولوژي پزشکي از دانشگاه علوم پزشکي تهران در توضيح طرح خود گفت: علي‌رغم پيشرفت‌هاي چشمگير در سال‌هاي اخير، بيماري‌هاي قلبي - عروقي همچنان به عنوان يکي از علل اصلي مرگ و مير در جهان هستند. نارسايي قلبي يکي از مهمترين علل مرگ و مير مرتبط با بيماري‌هاي قلبي بوده و شيوع آن با افزايش سن جمعيت، در حال افزايش است. امروزه درمان‌هاي پزشکي گسترده سعي بر کاهش ميزان مرگ‌ومير ناشي از حوادث قلبي و عروقي دارند، اما با اين وجود نارسايي احتقاني قلبي که معمولاً پس از يک انفارکتوس قلبي گسترش مي‌يابد؛ به عنوان يک مشکل اصلي و عمده در حيطه پزشکي و اجتماعي است.

مزايدات

وي افزود: نارسايي قلبي به عنوان يک سندرم کلينيکي پيچيده شناخته مي‌شود که نتيجه تغييرات عملکردي و ساختاري در قلب بوده و توانايي پمپ مؤثر خون از قلب بيمار به ساير بافت‌ها براي تأمين نياز‌هاي متابوليک آنها را دچار اختلال مي‌کند و علائم و نشانه‌هايي شامل کوتاهي تنفس، سرفه، تجمع مايع در ريه‌ها و ساير بافت‌ها، خستگي زودرس، محدوديت فيزيکي و آريتمي‌هاي قلبي را در بر مي‌گيرد.

اين پژوهشگر در ادامه بيان کرد: در اين مطالعه بر آن شديم تا بر اساس شواهد موجود به بررسي اثر تجربه بي‌خوابي حاد قبل از انفارکتوس ميوکارد بر مهار يا آزادسازي اکسي‌توسين از نورون‌هاي هسته پاراونتريکولار بپردازيم و در اين راستا ارتباط بين سطح اکسي‌توسين و تغيير عملکرد سيستم سمپاتيک در اثر بي‌خوابي حاد را مورد ارزيابي قرار دهيم.

وي اضافه کرد: يکي از دلايلي که باعث شد در طرح حاضر بر نقش بي‌خوابي حاد تمرکز کنيم اين بود که بسياري از اعضاي جامعه پزشکي حداقل يک‌بار در هفته شيفت‌هاي 24 ساعته کاري دارند و در اين شيفت‌ها محروميت حاد خواب را تجربه مي‌کنند. اين بي‌خوابي حاد سبب فعال شدن سيستم سمپاتيک مي‌شود.

ايماني در پايان گفت: با وجود نگراني‌هايي که در مورد اثرات مخرب بي‌خوابي وجود دارد در مطالعات قبلي خود نشان داده‌ايم که بي‌خوابي حاد الزاماً اثرات زيان‌بار به دنبال ندارد و شايد بتوان اين نتايج را به شرايط باليني نظير آنچه بسياري از اعضاي جامعه پزشکي تجربه مي‌کنند، تعميم داد و به نوعي بتوان از نگراني اين افراد در اين راستا کاست.