با ناترازي انرژي، سال سخت تري در پيش است

به گزارش الف، از شهريورماه بود که پس از مدت‌ها آرامش عمومي و عدم قطعي برق منازل، برخي مناطق کشور با خاموشي‌هاي برنامه‌ريزي‌شده مواجه شدند و اين خاموشي‌ها تا اواخر پاييز هم ادامه‌دار بود. هر چند که سياست دولت در ابتداي خاموشي‌ها و در بيان ذکر دلايل آن، عدم مازوت‌سوزي و مقابله با آلودگي هوا و تامين سلامت شهروندان عنوان شد که از منظر برخي تحليلگران، راهکاري براي کاستن از  نارضايتي‌هاي حاصله از قطعي برق بود اما ديري نپاييد که به دليل وضعيت وخيم سوخت نيروگاه‌ها، مازوت‌سوزي مجددا آغاز شد تا در کنار کمبود برق و گاز، آلودگي هم ضلع سوم مثلث دردسرساز 1403 را تشکيل دهد.

عده‌اي از منتقدين دولت معتقدند که در حياتي‌ترين زمان سال براي تامين سوخت نيروگاه‌ها که شهريور تا مهر است، اهمال جدي از سوي وزارت نفت صورت گرفت و همين مسئله باعث شد تا وضعيت تامين  نيروگاه‌هاي برق، بحراني و  براي تامين سوخت خود با بحران مواجه شده و به اين علت،‌ توليد برق با محدوديت‌هاي زيادي مواجه شود.

فارغ از صحت و سقم اين ادعاها که موافقين و مخالفيني دارد، مسئله انرژي در ايران به بحراني تعميق‌يافته تبديل شده که شايد مقصر قلمدادکردن اين دولت و آن دولت تبيين دقيقي وضعيت موجود نباشد. در يک دهه گذشته فرصت‌هاي بزرگ براي توسعه زيرساخت‌هاي انرژي و رشد آن متناسب با افزايش جمعيت و ازدياد مصرف از بين رفته و يک شکاف بزرگ ميان ذخاير و مصارف به وجود آمده است.

بر اساس نظر کارشناسان، تحريم‌ها، عدم سرمايه‌گذاري لازم، اهمال و ميل دولت‌ها به روزمرگي در اين حوزه و عدم حرکت به‌سوي بيشترين بهره‌وري از منابع موجود، موجب عقب‌افتادگي ايران در بخش انرژي شده و آمارهايي از بحران‌هاي احتمالي آتي ارائه مي‌شود که چيزي جز نگراني را پديدار نمي‌کند.

ترسناک‌تر آنکه در سال 1404 و با توجه به شواهد موجود، مي‌توان به قطعيت از فراگيري ديگر بحراني که حادتر هم تلقي مي‌شود، سخن گفت. ايران 1404 علاوه بر ناترازي‌هاي گاز و برق، با کمبود شديد آب هم مواجه است و ماه‌ها قبل از فرارسيدن فصل گرما، زنگ خطر به صدا درآمده.

بنابراين مي‌توان 1404 را يکي از سخت‌ترين سال‌ها توصيف کرد که نيازمند تدوين راهبرد دقيق و همه‌جانبه‌اي براي عبور از کمبودها و ناترازي‌هاي انرژي است.

سال 1403، برداشت و ماحصل آن‌چيزي بود که طي يک دهه گذشته کاشته شده بود. بحران‌هاي سال گذشته نشان داد که نقشه راه و طرح جديدي براي مواجهه با چالش‌هاي کشور نياز است و تمسک به الگوهاي تکراري گذشته چاره‌ساز نيست. کمبود انرژي، تهديد موجوديتي براي ايران تلقي مي‌شود و اين امر نشان‌دهنده مخاطراتي است که با آن روبرو خواهيم شد.