انيميشن‌هايي که کودکان را تشويق به خودکشي مي‌کند

«اميرعلي خودش را دار زده بود تا مثل شخصيت اصلي سريال تبديل به روح شود.» اين روايت تلخ مادر پسربچه 12 ساله‌اي است که تحت تأثير يک سريال در سال 90 فوت شد.

حالا چند روز پيش خبري در فضاي مجازي توسط يکي از پرسنل بيمارستان منتشر شده است که يک کودک 6ساله «تحت تأثير کارتون مرد عنکبوتي، خودش را از بالکن خانه به بيرون پرت کرده» و دچار شکستگي در ناحيه سروگردن شده است.

پيش‌تر نيز يک پسربچه چيني به تقليد از قهرمان انيميشني که تماشا کرده است، با چتر از پنجره خانه‌شان پايين پريده و دچار شستگي شديد از ناحيه پا شده است.

بر اساس مطالعات دکتر سارا کوين در دانشگاهبريگهام يانگ کودکان فقط 10 درصد از ابرقهرمان‌هاتأثيرر مثبت مي‌گيرند و 80 درصد به دليل قوي و خشن بودن و توانايي پرواز داشتن آنها را دوست دارند.

بررسي‌هاي ديگري که در کالج کودکان آمريکا بر روي 10 فيلم ابرقهرماني درسال‌هايي 2015 و 2016 انجام شده، نشان مي‌دهد که قهرمانان خوب به طور متوسط 23 کار خشونت‌آميز  و بدخواهان و شخصيت‌هاي منفي به طور متوسط 18 کار خشونت‌آميز در ساعت انجام داده‌اند.

البته تنها رفتار ابرقهرمان‌ها نيست که مي‌تواند تقليد از آنها جان کودکان را به خطر بيندازد، در برخي از پويانمايي‌هاي ديگر نيز مثل باب اسفنجي شخصيت‌هاي داستان وقتي خسته يا ناراحت مي‌‎شوند تصميم به مرگ خودخواسته مي‌گيرند.

نتايج بررسي‌هاي دانشمندان نشان‌ مي‌دهد  که کودکان داستان‌هاي ابرقهرماني را به‌خوبي متوجه مي‌شوند و به واقعي نبودن شخصيت‌هاي ابرقهرمان پي مي‌برند، اما به دليل تأثير رواني آن‌ها مايل‌اند حرکات ابرقهرمان‌ها را تقليد کنند.

روان‌شناس باليني فعال در حوزه کودک فرهاد خوارزمي معتقد است که مفاهيمي مانند رقابت، رفاقت، بردوباخت، همکاري نيرنگ که در زندگي واقعي همه انسان‌ها وجود دارد به نحو بسيار خوبي مي‌تواند از طريق قهرمان‌هاي انيميشن‌ها به کودکان منتقل شود.

اما در مقابل الهه مير آخورلي، روان‌شناس کودک، معتقد است که بچه‌ها پيش از هر مفهوم ديگري از خشونت ابرقهرمان الگو مي‌گيرند چرا که در جريان «انيميشن ياد گرفته‌اند که بايد انسان‌هاي خشني باشند تا حقشان را از جامعه بگيرند و محبوب شوند.»

پژوهشگر تحقيقات تأثير ابرقهرمان‌ها بر کودکان در آمريکا دکتر جان مولر توصيه مي‌کند که خانواده‌ها همراه با فرزندانشان به تماشاي اين فيلم‌ها بنشينند و در مورد خشونت موجود در اين فيلم‌ها با کودکان صحبت کنند. اين اقدام به کودک کمک مي‌کند که باتوجه‌ به ارزش‌هاي خانوادگي و جامعه، مهارت‌هاي تفکر انتقادي و ارزيابي و سازماندهي آنچه را مي‌بيند، بياموزد و بتواند تفاوت دنياي اين فيلم‌ها با دنياي واقعي را درک کنند و تقليد نابجايي انجام ندهد.