انقلاب اسلامی ایران در آینه روایات (144)

شعيب بن صالح کيست؟ (6)

علي کوراني (1394: 245) خصوصيات و مشخصات شعيب بن صالح را اينگونه تشريح مي‌کند: او جواني است گندمگون، لاغر، محاسني کم‌پشت، صاحب بصيرت و يقين، با اراده و استوار، جنگاوري ممتاز و شکست ناپذير. اگر کوه‌ها در مقابل‌اش قد برافرازند، آن‌ها را در هم مي‌کوبد و راه عبور خود را از ميان آن‌ها باز مي‌کند. وي در خصوص نام شعيب مي‌گويد: ممکن است براي حفظ جانش اين عنوان مستعار باشد تا وعده الهي محقق شود؛ همچنين امکان دارد که نام او و نام پدرش مشابه شعيب و صالح و يا به معناي اين دو کلمه باشد.

وي ادامه مي‌دهد: برخي روايات او را اهل سمرقند ذکر کرده‌اند؛ اما بيشتر او را اهل ري دانسته و با قبيله بني تميم داراي نسبت و يا از نژاد آن قبيله و يا غلام بني تميم اعلام کرده‌اند. وي احتمال داده است که او اهل جنوب ايران باشد؛ چرا که در جنوب هنوز قبايلي از شاخه‌هاي بني تميم هنوز حضور دارند و يا از قبيله بني تميم باشد که در صدر اسلام به خراسان هجرت کرده‌اند و امروزه در ميان مردم ايران هضم شده و احتمالا از آن عده از بني تميم باشد که فقط چند روستاي کوچک نزديک مشهد از آنان باقي مانده است و يا اينکه نسبتي با بني تميم داشته باشد.(همان).

کوراني در خصوص زمان خروج اين شخصيت نيز مي‌گويد: به نظر مي‌رسد اين دو تن در سال ظهور حضرت(ع) و همزمان با خروج سفياني و يماني خروج کنند؛ البته احتمال دارد روايتي صحيح باشد که بيان مي‌کند «فاصله بين خروج شعيب و سپردن زمام امور به مهدي(ع) هفتاد و دو ماه است». در اين صورت ظهور شعيب، شش سال قبل از ظهور حضرت به وقوع مي‌پيوندد.

اما فاصله بين زمينه‌سازان ايراني و ظهور خراساني و شعيب در روايات مشخص نيست. البته اشاره و قرينه-هايي هست که مي‌تواند به طور سربسته و تقريبي اين فاصله را معين نمايد. از جمله اين قرينه‌ها رواياتي است که در باره شهر قم و حوادث آن به دست ما رسيده است. مانند موقعيت ممتاز و جهاني شهر قم نزديک ظهور قائم(ع) که از علامه مجلسي (1403ق‌ج60: 213) نقل شد.

کوراني ادامه مي‌دهد: از روايات مي‌توان فهميد که حکومت ياران مهدي(ع) ابتدا توسط سيدي بزرگوار از سلاله تهل بيت(ع) پايه‌گذاري مي‌شود و پس از او و قبل از ظهور يک يا چند نفر ديگر زمام امور را در دست مي‌گيرند. سيد خراساني آخرين شخصيتي است که پيش از ظهور بر ايران حکومت خواهد کرد؛ والله العالم.(کوراني ، 1394: 245-247).

منبع:

1- کوراني، علي(1394) عصر ظهور، ترجمه مهدي حقي، چاپ 29، تهران، چاپ و نشر بين الملل

2- مجلسي، محمدباقر(1403ق) بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، دارالکتب الاسلاميه، تهران

3- کوراني، علي(1394) عصر ظهور، ترجمه مهدي حقي، چاپ 29، تهران، چاپ و نشر بين‌الملل