انقلاب اسلامی ایران در آینه روایات (132)

اهل مشرق و پرچم‌هاي سياه(8)

از عمير بن فضل خثعمي نقل شده است که در يکي از روزها که محمد فرزند عبدالله بن حسن مثني از منزل پدرش خارج مي‌شد، منصور عباسي را ديدم که با غلام سياه و اسبش جلو در ايستاده است. منصور انتظار محمد را مي‌کشيد. همينکه او خارج شد، منصور برخاست و ردايش را گرفت تا او سوار اسب شود. سپس لباس او را روي زين است مرتب نمود تا محمد از آنجا دور شد. من منصور را مي‌شناختم؛ ولي محمد را نمي‌شناختم. از منصور سؤال کردم او کيست که اين همه احترام‌اش کردي؟ رکابش را گرفته و لباسش را مرتب نمودي؟ گفت آيا او را نمي‌شناسي؟ گفتم نه؛ گفت اين شخص محمد فرزند عبدالله بن حسن بين حسن، مهدي ما اهل بيت است.(ابوالفرج اصفهاني ، 1385ق: 239).

احتمال مي‌رود که عباسيان ادعاي مهدويت را از هم‌پيمانان حسني خود آموختند تا از آن در مبارزه با بني اميه استفاده کنند. در ميان راويان و محدثان قطعي و يقيني است که درفش‌هاي سياهي که در اين روايت و روايت‌هاي ديگر وعده داده شده است، پرچم‌هايي است که مهيا کننده ظهور حضرت مهدي(ع) است. حتي اگر روايت‌هاي پرچم‌هاي بني عباس را هم صحيح بدانيم، واضح و آشکار است که بين اين دو پرچم در روايات منقوله از پيامبر اسلام(ص) فرق گذاشته شده و مهدي مورد ادعاي عباسيان و ديگران با ويژگي‌هاي امام زمان(ع) تطبيق ندارد و نيز مشخص است که مسير و حرکت درفش‌هاي عباسيان دمشق و مسير پرچم-داران و ياران مهدي(ع) قدس شريف خواهد بود.

منابع:

 ابوالفرج اصفهاني، علي بن حسين بن محمد(1385ق) مقاتل الطالبين، تصحيح سيد احمد صقر، بيروت، المکتبه الحيدريه