انقلاب اسلامی ایران در آینه روایات (141)

شعيب بن صالح کيست؟ (3)

يوسف بن يحياي شافعي از امام مجتبي نقل کرده است که مرد ميان قامت گندم‌گوني که از وابستگان بني تميم است، و ريش کم پشتي دارد و نامش شعيب بن صالح است، با چهار هزار نفر که پيراهن سفيد و پرچم سياه در دست، از شهر ري خروج مي‌کند. او سردار سپاه و پرچم‌دار حضرت مهدي(ع) خواهد بود. هيچ کس در جنگ با او روبرو نتواند شد مگر آنکه شکست را بپذيرد.(المقدسي‌الشافعي ، 1382: 130-131).

جابر از امام باقر(ع) روايت کرده است که جواني از بني هاشم که در دست راست‌اش علامت و نشانه‌اي است با پرچم‌هاي سياه از خراسان خروج خواهد کرد نمود و پيشاپيش او مردي به نام شعيب بن صالح با لشکريان سفياني مي‌جنگد و آن‌ها را شکست مي‌دهد.(سيدبن طاووس ، 1441ق: 52).

بزنطي از امام رضا(ع) نقل مي‌کند که آن حضرت فرمود: پيش از ظهور قائم(ع) سفياني، يماني و مرواني و نيز شعيب بن صالح خواهند بود.(نعماني ، 1397ق: 253).

آنچه از مجموع روايات در مورد شعيب بن صالح برمي‌آيد اين است که او از قبيله تميم و سردار سپاه سيد خراساني است و با سفياني مي‌جنگد و او را شکست مي‌دهد. در برخي روايات اولين جنگ شعيب با لشکر سفياني را کوفه ذکر کرده‌اند که با شکستن محاصره کوفه آغاز و با فرسايشي شدن جنگ در جنوب عراق و همجوار ايران و گسترش آن تا استخر(حوالي مسجد سليمان) گسترش مي‌يابد. اين جنگ تا بعد از ظهور تداوم يافته و با حضور امام و بيعت شعيب با آن حضرت، منجر به شکست سفياني شده و لشکر سفياني در مرحله اول تا شهر عذرا عقب‌نشيني مي‌کند. اين جنگ با فرماندهي شعيب و به اذن امام اتفاق مي‌افتد.

منبع:

1- المقدسي الشافعي، يوسف بن يحيى بن علي(1382) عقد الدرر في أخبار المنتظر، باب الخامس، قم: مسجد مقدس جمكران‌

2-  سيد بن طاووس، ابوالقاسم علي بن موسي بن طاووس(1441ق) الملاحم والفتن(التشريف بالمنن في التعريف بالفتن)، نجف، المطبعة الحيدريه

3-  نعماني، محمد بن ابراهيم(1397ق) الغيبة، صدوق، تهران