انقلاب اسلامی ایران در آینه روایات (89)

بحرين(5)

تاقبل از تحولات اخير دربحرين هيچگونه حزب ورسته سياسي اجاره فعاليت نداشت. ولي با اين حال گروه‌هايي كه در اين کشور به فعاليت سياسي مشغول بودند به طورخلاصه مهم­ترين آن­ها عبارتند از:

1- الجبهه الاسلاميه لتحريرالبحرين يا جبهه آزادي بخش اسلامي بحرين؛ اين جبهه شيعي مذهب در سال 1979 ميلادي به رهبري شيخ عصفور و شيخ عسکري تشکيل گرديد. هدف اين جبهه سرنگوني رژيم آل خليفه، قطع ايادي بيگانه، اخراج کليه کارگران و مستشاران خارجي بود. اين جنبش، کاملاً متاثر از انقلاب اسلامي ايران است. دبير کل آن، شيخ محمد علي محفوظ و رئيس آن سيد مهدي شمدري است.

2- گروه جماعهّ الاسلاميه که از حمايت اهل سنت برخوردار است.

3- حزب الدعوهَ الاسلاميه يا همان جنبش امت اسلامي.

4- جبهة نجات اسلامي بحرين

5- حزب الله بحرين(بحراني[1]، 1381: 55-58).

سازمان‌هاي سياسي شيعه

سازمان‌هاي سياسي شيعي موجود، گرايش‌هاي متفاوتي دارند. در اين ميان، شيخ عيسي قاسم رهبر اصلي شيعيان بحرين، نقش سياسي محوري ايفا مي‌کند. وي ترجيح مي‌دهد با خودداري از پشتيباني از يک گروه معين يا به دست گرفتن رهبري يک گروه خاص، محبوبيت و استقلال راي خود را حفظ کند.

به طور كلي، سازمان‌هاي سياسي اصلي شيعيان بحرين عبارت‌اند از:

الف: الوفاق

اين سازمان با داشتن بيش از 65 هزارعضو، بزرگترين سازمان سياسي شيعي است. بسياري از تجار، صاحبان سرماية مؤفق و نيز روستائيان فقير در اين گروه عضويت دارند. اغلب اعضاي آن از مقلدين آيت­الله خامنه‌اي«مدظله»، آيت الله سيدمحمدحسين فضل الله و آيت الله شيرازي هستند. اين سازمان اخيراً رشد گسترده­اي يافته و به طور کلي جايگزين «حرکت احرار الاسلاميه» شده است. شيخ علي سلمان، رئيس اين جمعيت سال‌ها در ايران بسر برده است. وي مدتي در لندن در تبعيد بود و در فوريه  2001به بحرين بازگشت.

ب: جمعيت العمل الاسلامي

اين سازمان دومين گروه سياسي بزرگ شيعه در بحرين است كه رهبري آن را شيخ محمد علي محفوظ به عهده دارد. هادي العلوي از رهبران سازمان گفته است که اين گروه 20 هزار عضو ثبت نام شده دارد و مي­تواند 45 تا 55 درصد از شيعيان بحرين را بسيج کند.

ج: الاخاء

سومين و جديد‌ترين سازمان سياسي شيعه سازمان «الاخاء» است که شيعيان ايراني الاصل بحرين را گرد هم مي‌آورد. اين گروه، رابطه‌اي با ايران ندارد و اعلام کرده است که به هيچ وجه خواهان جدا ساختن خود از ساير بحريني‌ها نيست و از هم تباران خود و رفع تبعيض از آن حمايت مي‌کند.

شيعيان بحريني با اينکه در گروه‌هاي مختلف سازمان يافته‌اند اما در مسائل اساسي مثل اصلاحات سياسي، اجتماعي، اقتصادي و پايان تبعيض با يکديگر همکاري نزديک دارند.(قاسمي[2]، 1385: 153).

منابع:

[1] بحراني، مرتضي(1381) جنبش­هاي سياسي- اجتماعي بحرين، تهران، موسسه مطالعات انديشه سازان نور

[2] قاسمي، صفت­الله(1385) شيعيان در بحرين، فصلنامه مطالعات راهبردي جهان اسلام، زمستان، شماره 28 ص135-160