انجمن فرخ - 15

ديگر حالا که وارد منزل فرخ مي شوي ساختمان زيباي جديد را روبرويت و در آن سوي باغچه ها مي بيني.مستقيماً مي روي و به بناي جديد انجمن وارد مي شوي. داخل راهروکه رفتي طرفِ سمت چپ اتاق و سرويس ساختمان را مشاهده مي کني و چون به طرف راست راهرو مي پيچي و در را مي گشايي تالار بزرگ انجمن را مي بيني.در سه ضلع شمالي و غربي و جنوبيِ تالار،اشکاف هاي به هم پيوسته چوبي با درهاي شيشه اي و کتابهاي چيده شده به چشم مي آيد. دورتادور سالن صندلي ها و مبل ها در دو سه رديف چيده شده است. درگوشة راست روبه رويت ميزي زيبا با صندلي چرخان ديده مي شود که همواره سخنراني را انتظار مي کشد. غالباً اگر تمام صندلي ها پرنشود پشت آن ميز کسي نمي نشيند. در همان صندلي اول دست راست، نزديک در ورودي فروزان فرخ با مهرباني به تو خوش آمدمي گويد و دستت را مي فشا رد. اگر چند هفته به انجمن نيامده باشي در آغوشت مي گيرد و ترا مي بوسد. جواد ايرانمنش هميشه در صندلي گوشه سمت راستِ فروزان باريشي انبوه، کاملا خاموش، و سراپا گوش نشسته است و با آن که شاعري پر سابقه است، هيچ وقت شعر نمي خواند. غالباً انجمن شلوغ است. تو که از قديمي ها هستي اضافه بر چهرة دوستان سابق با قيافه هاي جديدي روبرو مي شوي. کمال چند صندلي آن سوي تر از فروزان دستت را مي گيرد و اگر کنارش خالي باشد همان جا ترا مي نشاند. مبل هاي رديف جلو با چند ميز پذيرائي جاي نشستن پيشکسوتان و ميهمانان است و شاعران جوان، هميشه در رديف هاي پشت سر مي نشينند. اولين تفاوتي که به چشمت مي آيد تالار مدرن و کتابخانة ساخته شده بر طبق اصول فني است. دوم اينکه جمعيت شاعران جوان از قبل بيشترشده است. و سوم جمعيت زنان و دختران شاعر است که رشد فرهنگي را نشان مي دهد. پيش ازاين زن يا دختر در برخي از انجمن هاي ديگر بود اما دراين انجمن مردانه راه نداشت. اينک زنان و دختران با پوشش هاي رايج، در انجمن حاضر مي شوند. برخي ازشرکت کنندگان در انجمن هنرمنداني ادب دوست به شمار مي آيند.

فهرستي را که مي آورم اسامي شاعران و اديبان و هنرمندانِ قديم وجديد و قوي و ضعيف درآن بدون هيچ آداب و ترتيبي و بر اساس تداعي معاني مي آيد. زيرا که شاعران نوظهور در آغاز شروع کار انجمن در بناي جديد ، پانزده يا شانزده ساله اند و روي نيمکت ها و پشت ميزهاي مدارس هنوز درس مي خوانند. آن شاعران جوان سال ها بعد و به نوبت وارد انجمن فرخ مي شوند:

ياران قديمي انجمن کم و بيش غالبا در جلسات حاضرمي شوند و شاعراني نيز هفته در ميان و يا هروقت که فرصت کنند در انجمن شرکت مي کنند. به هر حال نام هاي پيران و جوانان را با توجه به توضيح پيشين تداعي وار مي آورم: قهرمان،گلچين معاني،  قدسي، صاحبکارو باقرزاده ،محمدرضا خسروي، دکترمجتهدزاده، نجوميان، عباس فرامرز، ساکت، اصغرمير خديوي، اديبيان،آرمات، دکتر طبسيان،پيک، مکاسبي، صفري زرافشان، ناصر عرفانيان،محمود خيبري،محمود ياوري، هاشم ناصري، ويسه حبيب اللهي، محمد حبيب اللهي، دکتر يحيي حدادي ابيانه، سيد مهدي سيدي، عشرت قهرمان، غلامرضا شکوهي،غلامحسين برزگر،زهرا رضوي، زهرا وحدتي، عصمت ميرزائي،سالک،شهيدي، حسين جبروتي، علي اصغر موسوي، کلاهي اهري ، تقي خاوري،دبيري جوان،هاشم جوادزاده، محمود رضا آرمين، مصطفي محدثي، محمد تقي ابراهيمي نيا، محمد کاظم کاظمي، محمدنيک، جلال قيامي،سيد ابوطالب وظيفه دان، رضا افضلي و نام هاي فراموش شده ديگر و چهره هاي هر هفته نوشونده و تازه شاعر و ده ها نام ديگرکه اغلبِ هفته ها يا ماهي يکي دوبار شرکت دارند.

پنجره هاي بزرگ انجمن رو به شرق بازمي شود و پرتو آفتاب صبح آدينه همه جا را روشن مي کند. وقتي که ساعت ده صبح مي رسد کمال ازتازه کارترين شاعران دعوت مي کند که شعرخود را بخوانند.ممکن است که او شاعر بعدي را از رديف آن سوي انجمن به شعرخواندن دعوت کند. هر شاعري در همان جايي که نشسته است شعرش را مي خواند. انجمن فرخ همچنان هدف اصلي خود را که تشويق و ميدان دادن به شاعران جوان است ازياد نبرده است. شاعران جا افتاده بعد از جوانان شعر مي خوانند. اگر شاعري بخواهد که زود تر برود مسئول انجمن از او دعوت مي کندکه زودترشعر بخواند.بعد از انقلاب بسياري از شاعران به قالب هاي نيمايي و منثورروي مي آورند ولي هرچه جلوتر مي رويم گرايش به غزل سرايي بيشتر مي شود.شاعران نوپرداز به تفاريق در جلسات انجمن شرکت مي کنند.

* رضا افضلي