افزايش 190 درصدي مصرف سيگار در زنان

مهندس بهزاد ولي‌زاده در گفت‌وگو با ايسنا، با اشاره به آخرين آمار مصرف دخانيات که مربوط به سال 1400 است، توضيح داد: از ميان 5 عامل خطر بروز بيماري‌هاي غيرواگير، دخانيات مهم‌ترين عامل خطر بيماري‌هاي غيرواگير شناخته شده است. بر اساس آخرين آمارها در ايران، 25.88 درصد مردان و 4.44 درصد زنان مصرف کننده دخانيات بودند و به طور متوسط 14 درصد گروه سني بالاي 18 سال مصرف کننده انواع محصولات دخاني بودند.

رشد 54 درصدي مصرف قليان

وي افزود: در اين ميان مصرف قليان 4.5 درصد برآورد شد که نسبت به سال 1395 حدود 54 درصد رشد مصرف داشته است. قليان محصولي است که به دليل افزودني‌ها و مواد معطري که در آن به کار مي‌رود، باعث مي‌شود از بين محصولات دخاني، بيشتر مورد انتخاب افراد قرار گيرد و جوانان و نوجوانان به دليل وجود همين مواد معطر در تنباکوي معسل و ميوه‌اي قليان فکر مي‌کنند که ماده مفيدي را مصرف مي‌کنند.

افزايش 190 درصدي مصرف سيگار در زنان

ولي‌زاده ادامه داد: مقايسه مصرف دخانيات در گروه سني 18 تا 24 سال در سال 1400 نسبت به مطالعه‌ قبلي که سال 1395 انجام شده بود نشان مي‌دهد که در گروه سني 18 تا 24 سال مصرف زنان از 0.1 درصد به 0.29 درصد افزايش يافته است و اين يعني 190 درصد مصرف روزانه سيگار در اين گروه سني افزايش يافته است. همچنين در مردان اين مصرف از حدود 5 درصد در سال 1395 به 7.16 درصد در سال 1400 رسيده است که اين يعني 46 درصد مصرف روزانه سيگار در اين گروه سني افزايش يافته است.

او تاکيد کرد: در اين سال، 15.43 درصدِ گروه سني 25 تا 34 سال مصرف کننده انواع محصولات دخاني بودند که 6.28 درصد زنان و 26.91 درصد مردان را شامل مي‌شود. مقايسه اين درصدها با دوره قبلي مطالعه در سال 1395 نشان داد که در مردان 15.6 درصد و در زنان 90.88 درصد افزايش مصرف دخانيات را داشتيم.

از بين رفتن قبح مصرف دخانيات

رئيس دبيرخانه ستاد کشوري کنترل دخانيات وزارت بهداشت افزايش مصرف دخانيات در زنان را نگران‌کننده خواند و اظهار کرد: اين افزايش مصرف عوامل مختلفي از جمله پايين بودن قيمت محصولات دخاني، نوع بسته‌بندي سيگار و تنباکو، دسترسي آسان، از بين رفتن قبح مصرف دخانيات و ... دارد.

وي کل ميزان مصرف دخانيات در گروه سني 18 تا 24 سال را در سال 1400 ميزان 10.58 درصد اعلام کرد (3.79 درصد زنان و 18.15 درصد مردان) و گفت: اين عدد در سال 1395 حدود 7.3 درصد بوده است. مصرف دخانيات در زنان 90 درصد و در مردان 34 درصد افزايش يافته است. به طور کلي افزايش مصرف درگروه‌هاي سني حساس بسيار نگران کننده بوده است.

وضعيت مصرف دخانيات در گروه سني 13 تا 15 سال

ولي‌زاده درباره مصرف دخانيات در گروه سني 13 تا 15 سال، توضيح داد: بر اساس مطالعه سال 1395 در اين زمينه مشخص شد که 3.4 درصد اين گروه سني مصرف کننده سيگار بودند که از اين بين سهم پسران 4.8 درصد و سهم دختران 2.1 درصد بوده است.

وي افزود: همچنين در اين گروه سني 5.7 درصد مصرف کننده قليان بودند که 7.3 درصد پسران و 4.3 درصد دختران بودند. مقايسه اين ارقام با مطالعه قبلي که در سال 1386 انجام شده است نشان داد که مصرف سيگار دربين دختران از 0.9 درصد به 2.1 درصد افزايش يافته است که اين يعني شاهد 133 درصد افزايش مصرف دختران هستيم.

او با اشاره به عدم آگاهي کامل مردم از مضرات مصرف دخانيات و خصوصا قليان، اين موضوع را عاملي براي افزايش مصرف مواد دخاني، بخصوص قليان دانست و تاکيد کرد: مصرف قليان، دروازه ورود به مصرف سيگار براي نوجوانان و جوانان است.

70 ماده شيميايي سرطان‌زا در دود دخانيات

وي با تاکيد بر اينکه مصرف دخانيات مهم‌ترين عامل مرگ‌هاي قابل پيشگيري است، اظهار کرد: دود تنباکو و سيگار حاوي بيش از 7000 ماده شيميايي است که سميت بيش از 400 نوع آن و سرطان‌زايي بيش از 70 نوع اين مواد شيميايي به اثبات رسيده است. ترکيبات معطر، علاوه بر تاثيري که بر جذابيت و افزايش گرايش افراد به مصرف دارد، با ايجاد ترکيبات حلقوي سرطان‌زا در فرايند سوختن، تاثير بيماري‌زايي اين محصولات را به مراتب افزايش مي‌دهد. هر وعده قليان معادل مصرف 100 تا 200 نخ سيگار است.

7 عادت سبک زندگي سالم که از افسردگي پيشگيري مي‌کند

محققان هفت عامل سبک زندگي را شناسايي کردند که مي‌گويند خطر ابتلاء به افسردگي را کاهش مي‌دهد.

«باربارا ساهاکيان» يکي از نويسندگان اين مطالعه و استاد دانشگاه کمبريج انگليس گفت: «اگرچه DNA ما مي‌تواند خطر ابتلاء به افسردگي را افزايش دهد، اما ما نشان داده‌ايم که سبک زندگي سالم به طور بالقوه مهم‌تر است.»

وي در ادامه افزود: «برخي از اين عوامل سبک زندگي چيزهايي هستند که ما درجه‌اي روي آن‌ها کنترل داريم، بنابراين تلاش براي يافتن راه‌هايي براي بهبود آن‌ها- براي مثال مطمئن شدن از داشتن يک خواب خوب و بيرون رفتن براي ديدن دوستان- مي‌تواند تفاوتي واقعي در زندگي مردم ايجاد کند.»

محققان اين هفت عامل سبک زندگي را به عنوان کاهش خطر افسردگي به شرح زير فهرست کردند:

داشتن يک رژيم غذايي سالم

فعاليت بدني منظم

هرگز سيگار نکشيدن

عدم مصرف الکل

داشتن روابط اجتماعي مکرر

خواب کافي

به حداقل رساندن کم تحرکي

محققان داده‌هاي تقريباً 290000 نفر را در بريتانيا در يک دوره 9 ساله بررسي کردند. 13000 نفر از آن‌ها افسردگي را تجربه کرده بودند.

محققان شرکت کنندگان را بر اساس تعداد عوامل شناسايي شده سبک زندگي سالم که يک فرد به آن پايبند است، به سه دسته دسته بندي کردند. دسته بندي‌ها نامطلوب، متوسط و مطلوب بودند.

محققان گزارش کردند که احتمال ابتلاء به افسردگي در افرادي که در گروه متوسط قرار داشتند در مقايسه با افرادي که در گروه نامطلوب قرار داشتند، 41 درصد کمتر بود. افراد گروه مطلوب 57 درصد کمتر به افسردگي مبتلا شدند.