اثرات جبران ناپذير خشم بر سلامت بدن

خشم بخشي از واکنش جنگ يا گريز يا وحشت‌زدگي است که در آن غدد آدرنال بدن را با هورمون‌هاي استرس بمباران مي‌کنند، هورمون‌هايي مانند آدرنالين و کورتيزول. وقتي خشمگين هستيم اثرات آن را به‌صورت افزايش ضربان قلب و فشارخون احساس مي‌کنيم، يعني خون به‌سرعت وارد قلب مي‌شود. در واقع بدن در حال آماده‌شدن براي جنگ است تا يا بماند و از خودش دفاع کند يا فرار کند و جانش را از خطر نجات بدهد.

اين سيستم واکنشي در بدن ما باهدف محافظت از ما ايجاد شده اما در بيشتر موارد ما به اين‌همه انرژي براي مقابله با هر چيزي که خشمگين مان کرده نياز نداريم، مثلاً وقتي در ترافيک گير افتاده‌ايم، کودکمان وسيله‌اي را شکسته يا دريافت ايميلي اعتراضي از يک همکار.

حتماً زياد شنيده‌ايد که استرس مزمن و مداوم باعث انواع بيماري‌ها مي‌شود.

خشم فشار زيادي به قلب وارد مي‌کند

خشم بدن را وادار به ترشح هورمون‌هاي استرس مي‌کند که به‌مرور زمان اثرات مخربي بر قلب مي‌گذارند. تحقيقات نشان مي‌دهد خشم (حتي خشم موقتي که باعث تغييراتي در حالات چهره مي‌شود) منجر به تغييراتي در قلب خواهد شد که توانايي عضله قلب براي پمپاژ خون را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد و موجب فشارخون بالا و پيامدهاي بعدي آن مثل بيماري قلبي، حمله قلبي، سکته مغزي و سندرم متابوليک مي‌شود.

تحقيقات نشان مي‌دهد افرادي که زياد خشمگين مي‌شوند (آنهايي که معمولاً بيشتر موقعيت‌ها را خطر و تهديد تلقي مي‌کنند و کمتر قادر به کنترل احساس و افکار منفي خود هستند) بيشتر در معرض بيماري عروق کرونري قرار دارند.

مطالعه ديگري نشان داده خشم بيشتر و مکرر با افزايش ريسک مرگ ناشي از بيماري عروق کرونري ارتباط دارد.

خشم براي افرادي که آريتمي يا بي‌نظمي ضربان قلب دارند بسيار مضر است. آزمايش‌ها نشان داده که اگر شما مستعد آريتمي بطني يا فيبريلاسيون دهليزي باشيد، احتمال بروز اين بيماري‌ها در زماني که خشمگين هستيد يا استرس داريد بيشتر خواهد شد. دليلش اين است که آدرنالين که در زمان خشم ترشح مي‌شود مي‌تواند باعث تغييرات الکتريکي در قلب شود.

خشم احتمال حمله قلبي را افزايش مي‌دهد

به گزارش وب گاه تبيان، شواهد نشان مي‌دهند خشم باعث افزايش ريسک حمله قلبي مي‌شود. يک مرور سيستميک به بررسي مطالعاتي پرداخت که روي تقريباً 4000 نفر در بيش از 50 مرکز پزشکي در ايالات متحده انجام شده بود. محققان دريافتند در عرض دو ساعت بعد از وقوع خشم و عصبانيت، احتمال حملات قلبي بيشتر از دوبرابر افزايش مي‌يابد و اين ميزان افزايش با شدت خشمي که اتفاق افتاده ارتباط دارد. يعني خشم شديدتر، اثرات شديدتري هم بر قلبتان مي‌گذارد.

خشم مي‌تواند گوارشتان را مختل کند

پژوهش‌ها نشان مي‌دهند مغز و روده‌ها مدام با هم در ارتباط‌اند و بر هم اثر مي‌گذارند. يکي از نقش‌هاي دستگاه عصبي خودمختار ما (که تنظيم‌کننده فرايندهاي اختياري بدن ماست)، کمک به گوارش است. اما وقتي بدن در واکنش به استرس و خشم در شرايط جنگ يا گريز قرار مي‌گيرد، اين عملکرد دچار اختلال مي‌شود.

در اين شرايط مي‌توانيم انتظار تغييراتي در نحوه عملکرد روده‌ها داشته باشيم. طبق يافته‌ها استرس مي‌تواند موجب علائم ناخوشايندي در سيستم گوارش شود مثل شکم‌درد، ناراحتي و بي‌قراري معده و اسهال. اين استرس در بلندمدت باعث بيماري التهابي روده (IBD)، سندرم روده تحريک‌پذير (IBS) و ريفلاکس خواهد شد.

خشم زياد سلامت روان را به خطر مي‌اندازد

بودن در وضعيت خشم و عصبانيت بر سلامت روانتان نيز اثر مي‌گذارد. مطالعات نشان مي‌دهد خشم اغلب ريسک اختلالات هيجاني را بالا مي‌برد، مانند اضطراب و افسردگي. خشم باعث تشديد علائم اضطراب و افسردگي موجود شده و موفقيت در درمان را کمتر مي‌کند.

خشم، خصوصاً خشم طولاني‌مدت، مي‌تواند بر الگوهاي فکري و دقت و تمرکز نيز اثر بگذارد. خشم مي‌تواند ما را بدبين و کينه‌توز کند و بر روابط ما و توانايي ارتباط برقرارکردن ما با ديگران اثرات خيلي بدي بگذارد و همه اينها قطعاً تندرستي ما را تحت‌تأثير قرار خواهند داد.

واکنش‌هاي خشمگين ما مي‌تواند به روابط مهم ما آسيب بزند. انسان موجودي اجتماعي است و ما براي بقا به ارتباطات اجتماعي نياز داريم. خشم مي‌تواند زمينه را براي توهين‌هاي کلامي و رفتاري فراهم کند.

خشم مي‌تواند خوابتان را به هم بريزد

افرادي که اغلب براي کنترل خشم خود مشکل دارند يا زياد احساس خشم مي‌کنند معمولاً دچار مشکلات خواب مي‌شوند. مطالعه‌اي به بررسي ارتباط خشم بيشتر و اختلالات خواب پرداخت، مثلاً مشکل در شب‌ها به خواب‌رفتن يا در خواب ماندن. مشخص شد خشم در حد متوسط تا شديد به ميزان چشمگيري (40 تا 70 درصد) باعث افزايش احتمال اختلالات خواب در بزرگسالان مي‌شود. احساس خشم، برانگيختگي عصبي و بي‌قراري ذهني را بيشتر مي‌کند که متعاقباً امکان خواب راحت را خواهند گرفت.

خشم عملکرد سيستم ايمني را ضعيف مي‌کند

يافته‌ها نشان مي‌دهند وضعيت و عملکرد سيستم ايمني ما تا حدودي بازتابي از وضعيت هيجاني و احساسي ماست. اين سيستم هم به وضعيت استرس و خشم واکنش نشان مي‌دهد و هم به وضعيت آرام ذهني و ازاين‌جهت تصميم مي‌گيرد که چگونه وارد عمل شود. واکنش‌هاي هيجاني و استرسي ارتباط نزديکي با تجربه درد، ترشح مواد التهابي و همچنين حل‌وفصل کردنشان دارند.

مطالعات نشان مي‌دهند خشم مي‌تواند عملکرد سيستم ايمني را ضعيف کند، به اين صورت که سلول‌هاي ايمني را مهار مي‌کند، التهاب را افزايش مي‌دهد و موجب يک واکنش ايمني نامتعادل مي‌شود. اين فاکتورها مي‌توانند افراد را مستعد ابتلا به عفونت‌ها و بيماري‌هاي خودايمني و التهابي نمايند.

در پايان

خشم فقط يک احساس نيست و اثرات جدي بر جسم و روان مي‌گذارد.

خشم مزمن مي‌تواند ريسک بيماري‌هاي قلبي، اختلالات گوارشي و عوارض روحي و رواني و اختلالات خواب را بالا ببرد.

به دنبال راه‌هاي سالمي براي مديريت خشم و استرس خود باشيد تا تندرست بمانيد.