چرا طالبان حقابه ايران را نمي‌دهد؟

جمهوري اسلامي ايران ميزبان يکي از بزرگترين جمعيت‌هاي پناهنده شهري براي يکي از طولاني مدت‌ترين بازه زماني در جهان است و به مدت چهار دهه پناهگاهي براي پناهندگان بوده است.

از مسائل عمده مناقشه بر انگيز دو کشور، يکي مرز‌هاي مشترک است که شامل عبور غيرقانوني شهروندان افغان از مرز‌هاي ايران و ورود به خاک ايران و ناتواني يا کم کاري امارت اسلامي افغانستان از جلوگيري از عبور غيرقانوني شهروندان افغاني است.

از طرفي ايران با حکومت طالبان بر سر حق آبه رود‌هاي فرامرزي که از افغانستان سرچشمه مي‌گيرند و در انتهاي مسير خود شهر‌هاي استان‌هاي هم مرز را مشروب مي‌سازند، اختلاف دارد.

دولت جمهوري اسلامي افغانستان در دوره رياست جمهوري اشرف غني، با احداث سد‌هايي در مسير جريان آب بسوي ايران از جمله با احداث سد کمال خان (با کمک‌هاي هند) جريان آب به سوي ايران ر ا مسدود کرده و آن را به ابزاري براي تحميل اراده سياسي بر ايران تبديل کرد و اين ابزار به طالبان به ارث رسيده و از آن براي چانه زني درباره انصراف ايران از بيرون راندن پناهندگان غير قانوني افغاني به کشور خودشان، بهره مي‌گيرد.

از سال‌هاي آغازين انقلاب اسلامي تا کنون، ميليون‌ها افغاني در ايران زندگي و اقامت داشته‌اند. اين تعداد از منابع زيستي ايران همپاي ايرانيان بهره‌مند مي‌شوند و بستن آب بسوي ايران و استفاده ابزاري از آن از سوي امارت اسلامي افغانستان با هيچ معيار حقوقي و قانوني و انساني قابل توجيه پذير نيست.