يک برزيلي معلم اخلاق امروز ايراني‌ها

نه به حاشيه؛ نه به کُري

تابستان سال گذشته، کادر فني يحيي گل‌محمدي به جبران شکست 1401 زير و رو شد. اوسمار ويرا هم بخشي از تغييرات براي بازگشت پرسپوليس به روندي بود که چند سال قبل با برانکو آغاز شده بود. او بي‌صدا کارش را روي نيمکت سرخ‌ها شروع کرد. انقدر بي‌صدا که تا همين اواسط فصل گذشته و پس از استعفاي يحيي بخش عمده‌اي از هواداران، مهندس برزيلي نيمکت پرسپوليس را نميشناختند.

هفت بهمن، روزي بود که اوسمار ويرا در ميان ترديدهاي بي‌شمار هواداران رسما سرمربي سرخ‌ها شد. اتفاقات بازي با آلومينيوم و شکست در گام نخست، آغازِ اين برزيليِ غريبه با حاشيه را بيش از پيش سخت کرد. اما او تمرکز خود را از دست نداد و بدون طعنه به تيم داوري، بدون کنايه به مديريت باشگاه و بدون رجزخواني براي نيمکت رقيب کارش را ادامه داد و در حساس‌ترين بزنگاه فصل، قهرماني را از آبي‌ها گرفت.

به گزارش برترين‌ها، از روزهايي صحبت مي‌کنيم که استقلال اميد نخست قهرماني بود. همان لحظاتي که مي‌گفتند «مشکي‌ پوشي» رمز موفقيت آبي‌هاست. همان روزهايي که نکونام و هاشمي‌نسب هر چه رشته بودند را به دست خودشان پنبه کردند. اين هم تجربه‌اي‌ست به هر حال.

قهرماني با وجود يک اتفاق تلخ

بنا به شنيده‌ها همسر اوسمار ويرا با بيماري دست و پنجره نرم مي‌کند. به شکلي که حالا آينده کاري او در ايران کمي مبهم به نظر مي‌رسد. رضا درويش، مديرعامل سرخ‌ها که اين روزها به خاطر يک عبارت عجيب درباره لهجه سرپرست استقلال خود در مظان اتهام است، مامور نگه داشتن برزيليِ جنتلمن روي نيمکت پرسپوليس است.

اما اينکه او با وجود بيماري فرد نخست زندگي‌اش توانسته روند رو به رشد خود به لحاظ کاري را حفظ کند، چيزي شبيه به يک معجزه‌ست. در دنياي فوتبال به خصوص در اروپا جايي که اين ورزش به حرفه‌اي‌‌ترين شکل ممکن دنبال مي‌شود هم مواردي مشابه بوده و خب تيم تحت هدايت آن مربي به طرز غافلگيرکننده‌اي تحت تاثير قرار گرفته است.

اما اوسمار ويرا در نخستين فصل حضورش روي نيمکت، علاوه بر اينکه تيم قهرمان را تحويل گرفته بود، ظاهرا اسير ناملايمتي روزگار هم شد اما توانست در دراماتيک‌ترين شکل ممکن، پرسپوليس را به صدر برگرداند؛ البته در اين ميان اتفاقات داوري انگار نقش داشته، تصميماتي که به گمان هواداران استقلال تا حدود زيادي در موفقيت اوسمار ويرا تاثير داشته است.

او انگار در دنياي کيميايي زندگي مي‌کند

«رفاقت» و «معرفت» درونمايه‌ي آثار مسعود کيميايي هستند. خودش مي‌گويد شريف زندگي کردن تاوان دارد. تاواني که احتمالا گريبانگير گل‌محمدي شد. او در هيچ بزنگاهي به اتفاقات اجتماعي پشت نکرد و اوسمار هم از تبار يحياست. از تصاوير دونفره در رستوران تا آن تيشرتي که روز قهرماني منقش به تصوير خودش و يحيي بود. همه و همه خبر از پيوندي عميق بين گذشته و حال پرسپوليس مي‌دهد.

در حالت واقع‌بينانه کسي فکر نمي‌کرد که با جانشيني اوسمار، ارتباط يحيي با او مثل گذشته بماند اما اين دو احتمالا با خود فکر کردند که در اين ميان تنها چيزي که نبايد قرباني شود «پرسپوليس» است. پس در اين روزگار ناملايم با رفاقت و معرفت، رفاقت را از نو معنا کردند و آن حال و هواي آشنا را زنده کردند. رفاقت و ايستادگي.