اظهار نظر 0

روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.

  • برگزیده خوانندگان
  • همه
مرتب کردن بر اساس : قدیمی تر

يمن چگونه به يک قدرت منطقه‌اي تبديل شد؟

سيطره يمني‌ها اين روزها در دريا خصوصا در رصد کشتي‌هاي صهيونيستي و ضربه زدن به آن‌ها در هر پوششي بسيار قابل توجه است. از سوي ديگر يمن به عنوان يک قدرت موشکي دريايي نيز شناخته مي‌شود که چندين بار سرزمين‌هاي اشغالي را مورد هدف قرار داده است و به عنوان يک متحد استراتژيک محور مقاومت شناخته مي‌شود.

يمن چگونه به يک قدرت منطقه‌اي تبديل شد؟

همه اين موارد به ويژه با حضور يکپارچه و منسجم مردماني که گويي مقاومت در خون آنان جوش و خروش دارد، اين کشور را به قدرتي منطقهاي تبديل کرده است.

تا چند سال پيش اين کشور در نزاع با عربستان سعودي و ائتلافي که اين کشور با چند کشور عربي و غربي بوجود آورده بود، دست و پنجه نرم ميکرد. اما يمنيها به خوبي توانستند نه تنها خود را در اين بحران بازيابي کنند بلکه بحران را به يک فرصت و امتياز و حالا از آن قدرتگيري کنند.

 

يمن متحد استراتژيک محور مقاومت

 

رفتار يمنيها به عنوان يک قدرت جدي در اتحاد با محور مقاومت فضاي منطقه در تنگه باب المندب و درياي سرخ را نيز دستخوش تغييرات جدي قرار داده است.

حتي کارشناسان بر اين باورند که بخشي از تغيير رويکرد کشورهاي عربي در قبال ايران که تجربه جنگ با يمنيها را دارند، به قدرتگيري و نوع ساماندهي اين کشور در قبال روابط حسنه با ايران باز ميگردد.

اين موضع حاکي از آن است که کشورهاي عربي به خوبي نسبت به پتانسيلهاي قدرت در خاورميانه که در ارتباط با ايران تعريف ميشود، پي بردهاند. يمن در کنار ايران توانست خود را به عنوان يک قدرت خودمختار و بومي تعريف کند؛ بنابراين کشورهاي عربي سياست خود را با ايران بازتعريف و تنشزدايي را در اين حيطه انتخاب کردند.

پس از مانورهاي قدرت يمنيها در درياي سرخ و حملات انگليس و آمريکا به تاسيسات نظامي حوثيها، ايالات متحده به اين موضوع پي برد که يمن به اين سادگي عقبنشيني نخواهد کرد.

حتي برخي از انديشکدههاي آمريکايي از جمله «شوراي آتلانتيک» براي ضربه زدن به يمن نسخه ترور رهبران اين کشور همچون ديگر رهبران مقاومت مانند «سيد حسن نصرالله» و «يحيي السنوار» را ارائه دادهاند اما به خوبي ميدانند که با وجود رهبري چندوجهي، پيچيده و زنجيرهوار نيروهاي مقاومت اين موضوع نيز در بلند مدت براي آنان در مقابل يمنيها هيچ شانسي به دنبال نخواهد داشت.

اين درحالي است که پس از عمليات طوفان الاقصي و شروع حملات هوايي آمريکا به يمن نيز تلاشهايي براي ترور «سيد عبدالملک الحوثي» در دستور کار غرب بود. درواقع اين موضوع نشان ميدهد که ترور به عنوان يک سياست تضعيف کنند که البته نشانه ضعف غرب و صهيونيستهاست در اين حوزه مورد توجه قرار گرفته است.

 

خروج ناوهاي آمريکايي از خاورميانه

 

پايگاه خبري 26 سپتامبر يمن روز سه شنبه 29 آبان ماه به نقل از موسسه نيروي دريايي آمريکا نوشت که ناو هواپيمابر «يو اس اس آبراهام لينکلن» خاورميانه را ترک کرد و وارد منطقه ناوگان هفتم دريايي آمريکا شد.

برپايه اين گزارش، اين براي دومين بار در بيش از يک سال گذشته است که خاورميانه خالي از ناو هواپيمابر آمريکايي ميشود.

فرماندهي مرکزي ارتش تروريستي آمريکا در خاورميانه موسوم به (سنتکام) اوايل شهريور امسال اعلام کرده بود که دومين ناو هواپيمابر نيروي دريايي اين کشور به نام يو اس اس آبراهام لينکلن با اسکورت ناوشکنهاي موشکانداز حامل موشکهاي هدايت شونده وارد خاورميانه شده است.

فرار اين ناو هواپيمابر آمريکايي از منطقه پس از آن صورت ميگيرد که هفته گذشته توسط نيروهاي يمني هدف قرار گرفت و همين اتفاق براي «آيزنهاور» ديگر ناو آمريکايي نيز تکرار شد.

منابع نظامي آمريکايي اخيرا تاييد کردند که حمله انصارالله با موشک بالستيک ضدکشتي به ناوهواپيمابر آيزنهاور در ژوئن 2024 به شکل خطرناکي از لايههاي پدافندي اين ناو عبور کرده و تنها 200 متر تا برخورد به اين سازه استراتژيک آمريکايي فاصله داشته است. به نظر ميرسد يمنيها تنها قصد هشدار دادن در اين خصوص را داشتند.

اگر اين اتفاق ميافتاد قطعا صدمات بسيار زيادي با تلفات بالا به آمريکاييها وارد ميشد. اين اقدام خصوصا براي برخي از گروههاي سياسي در داخل که چنان قدرت بالايي در خصوص ناوهاي آمريکايي در خاورميانه و خليج فارس ترسيم کردهاند، پيام قابل توجهي در بر دارد که هيمنه ناوهاي آمريکايي به عنوان پايه قدرت نظامي اين کشور را در هم ميشکند. بعضي از گروههاي سياسي داخلي معطوف به غرب در برهههايي حتي براي پيشبرد سياستهاي خود از حضور اين ناوها در منطقه جنجالسازي و غوغاسازي ميکردند.

همزمان با افزايش اقدامات تنشزا توسط آمريکا در منطقه، شکستهاي واشنگتن به دست نيروهاي مسلح يمن ادامه دارد و نيروهاي يمني موفق شدند هژموني دريايي آمريکا و غرب را که دههها بر اين منطقه مستولي بود را بشکنند.

پايگاه خبري 26 سپتامبر يمن در اين زمينه نوشت: «از زماني که آمريکا تشکيل به اصلاح ائتلافي بينالمللي را به منظور تامين امنيت کشتيهاي رژيم صهيونيستي در مقابله با حملات يمن اعلام کرد، دهها کشتي و رزم ناو آمريکايي در درياي سرخ و اقيانوس هند مورد هدف نيروهاي مسلح يمن قرار گرفتند و واشنگتن متحمل خسارات اقتصادي هنگفتي شد. با فرار ناوهاي هواپيمابر «آيزنهاور»، «روزولت» و اخيراً «آبراهام لينکلن»، آمريکا اذعان ميکند که يمن داراي قابليتهاي نظامي پيشرفته و مدرني است که مانع و چالشي بزرگ براي نيروي دريايي آمريکا در منطقه است.»

يمنيها به وضوح نشان دادهاند در مواجهه با هيچ دشمني ذرهاي ترس و واهمه ندارند و اين موضوع به واسطه حضور ملتي شجاع و در صحنه نيز بيشتر تاثير خود را بر اقدامات انصارالله داشته است.

از سوي ديگر در بعد اقتصادي مانور قدرت يمنيها ضربات سختي را به رژيم صهيونيستي و متحدان غربي آن وارد کرده است. در يک فقره تنها جريان نفتي 50 درصد ترانزيت نفت خام از درياي سرخ به دماغه اميدنيک در جنوب قاره آفريقا انتقال يافته که اين موضوع هزينه بسيار سنگيني براي اين کشورهاي در بر داشته است.

اطلاعاتی برای نمایش وجود ندارد.