هيچوقت به استعفا از واليبال ايران فکر نکردم

با سرمربي ايتاليايي تيم ملي واليبال به گفت‌وگو نشستيم و در مورد موضوعات مختلفي از جمله ليگ ملت‌ها، قهرماني جهان، هدايت تيم ايران در جنگ 12 روزه و برنامه‌هاي آتي اين مربي صحبت کرديم.

مشروح گفت و گوي ايسنا با روبرتو پياتزا را در ادامه مي‌خوانيد:

بسياري از مردم از واليبال ايران نااميد شده بودند اما با حضور شما واليبال جان تازه‌اي گرفته است. 

خوشحال هستم که طرفداران ما را دنبال مي‌کنند، به ويژه دنبال کردن تيم ملي مهم است. در مورد گذشته نمي‌دانم چون اينجا نبودم اما مطمئن هستم همکاران قديمي من 100 درصد کارشان را انجام دادند تا به تيم ملي کمک کنند اما کارتان هميشه آنگونه که مي‌خواهيد پيش نمي‌رود. بنابراين نمي‌خواهم گذشته را با الان مقايسه کنم، اما سريع متوجه شدم که جو خيلي خوبي اطراف تيم ملي وجود دارد. 

چقدر به بازيکنان و تيم ملي ايران اميدوار هستيد؟

اين اميدواري نيست بلکه هدفم اين است که هميشه بين هشت تيم برتر دنبال قرار بگيريم. نه اينکه يک سال بين هشت تيم باشيم و سال بعد بين 11 و 12 قرار بگيريم. اين چيزي است که من به آن اميد دارمهدفم است که هميشه بين هشت تيم برتر دنبال قرار بگيريم. نه اينکه يک سال بين هشت تيم باشيم و سال بعد بين 11 و 12 قرار بگيريم. . حس من اين است که استعدادهاي خوبي براي رسيدن به آن هدف داريم. 

کنار زمين هيجان خاصي براي تيم ايران داريد، دليلش اين است که پتانسيل خاصي در تيم ايران مشاهده کرده‌ايد؟

اگر کسي من را زماني که در فرانسه و هلند دنبال مي‌کرد، ممکن است به شما بگويد من هماني بودم که شما الان مي‌بينيد. من دوست دارم با حسم زندگي کنم و واليبال براي من يک حس خيلي بزرگ است. وقتي جوان بودم روياي من بود و در 16 سالگي فکر مي‌کردم مي‌توانم مربي باشم اما در آن لحظه يک بازيکن بودم، حتي خوش‌شانس هستم چون حسم را زندگي مي‌کنم. براي همين وقتي نزديک بازيکن داخل زمين مي‌آيم، اينگونه ديده مي‌شود که من کنار آنها بازي مي‌کنم و دقيقا هم همين است. 

خوشحالي‌هاي خاصي هم داريد که مورد توجه هواداران واليبال قرار گرفته است.

وقتي بازيکنان امتياز مي‌گيرند خيلي حس خوشحالي دارد. برخي مواقع شما سر هم فرياد مي‌زنيد اما داريد حس‌تان را به هم منتقل مي‌کنيد. وقتي من و کادرم متوجه مي‌شويم چيزي مي‌تواند به تيم کمک کند و اين جواب از بازيکنان مي‌آيد که آنها مي‌توانند امتياز بگيرند، من خوشحال هستم. 

بعد از ليگ ملت‌ها برخي مي‌گفتند شما به دلايل امنيتي به ايران نمي‌آييد و تيم به اردوي خارجي اعزام مي‌شود اما الان اينجا هستيد، آيا از نظر امنيت نگراني داريد؟

متوجه هستم اين کشور هم مثل بقيه کشورهاست چون خيلي‌ها فکر مي‌کنند کسي ديگري هم مي‌تواند کاري کند. بهتر است از کسي که مي‌داند، بپرسيم چه شرايطي وجود دارد. ما هرگز به اين فکر نکرديم که نمي‌توانيم به ايران برگرديم. در جريان ليگ ملت‌ها وقتي متوجه شديم راهي براي برگشت به تهران نداريم چون پروازها کنسل شده بودند، تصميم گرفتيم در صربستان بمانيم و از آنجا به لهستان برويم. اما هميشه وضعيت پروازها را چک مي‌کرديم. در آخر متوجه شديم مي‌توانيم برگرديم و در آن لحظه همه چيز براي ما روشن شد که ما به تهران برمي‌گرديم  و تمريناتمان را شروع مي‌کنيم. 

همان زمان اين شايعه مطرح شد که شما از سرمربيگري تيم ايران استعفا مي‌دهيد، اصلا چيزي در اين مورد وجود داشت؟

نه چنين چيزي وجود نداشت. شايد افرادي که اين شايعه را درست کردند من را نمي‌شناختند. ممکن است که آنها الان به اين رسيده باشند که من آن آدمي نيستم که فکر مي‌کردند. يک تفاهم نامه با رئيس فدراسيون امضا کرده‌ام و هيچ چيز نمي‌تواند آن را عوض کند.  استعفاي من بخاطر جنگ درست نبود. يک تفاهم نامه با رئيس فدراسيون امضا کرده‌ام و هيچ چيز نمي‌تواند آن را عوض کند. 

در آن شرايط بازيکنان ايران از نظر رواني تحت فشار بودند و بابت کشور و خانواده‌هايشان نگراني داشتند، چطور آنها را به بازي برگردانديد؟

آنها خودشان توانستند خودشان را مديريت کنند. من فقط به آنها گفتم اگر امکان دارد در زمين فقط به واليبال فکر کنيد. نمي‌خواستم تمرکزشان خارج از زمين باشد. براي جلسات و بازي‌ها از آنها خواستم بهترين خودشان باشند. 

آينده خودتان را با واليبال ايران چگونه مي‌بينيد، به نظرتان با ايران به مدال المپيک مي‌رسيد؟

خيلي زود است که در مورد مدال صحبت کنيم. خيلي تيم‌ها براي مدال مي‌جنگند. تنها چيزي که مي‌توانم در اين لحظه به شما بگويم اين است که بازيکنان تمام تلاش خود را مي‌کنند تا بهترين خودشان در آن لحظه باشند. برخي مواقع نياز داريم خوب بازي کنيم، گاهي خوش‌شانس باشيم و سلامت روح و روان‌ بازيکنان را نگه داريم تا امتيازات لازم را بگيريم. به خاطر بياوريد که در ليگ ملت‌ها چه اتفاقي براي يک بازيکن لهستان افتاد؛ در جريان آخرين تمريناتي که در هفته آخر تورنمنت داشتند دچار آسيب شد و همان شب براي جراحي رفت. روز بعد هم با عصا به سالن آمد. اين باعث شد چهار ماه از واليبال دور باشد اما لهستان بازيکنان زيادي دارد که مي‌توانند به تيم کمک کنند. بايد با بازيکنان و فدراسيون سيستمي درست کنيم که بازيکنان زيادي داشته باشيم، چون مصدوميت‌ها هميشه کنار زمين است و اين مهم نيست. ممکن است اگر کسي را از دست بدهيم کسي ديگر را جايگزين کنيم و حتي آن شخص براي نشان دادن خود انرژي بيشتري بگذارد.

در قهرماني جهان اين انتظار وجود دارد که ايران از مرحله مقدماتي راحت صعود کند اما اگر در مرحله بعد به تيمي مثل برزيل برسيم، برنامه‌تان چيست؟

هيچوقت تورنمنت آسان نيست. اين پروسه‌اي است که بايد آن را تغيير بدهيم و به تيم‌هاي رقيب احترام بگذاريم. مي‌دانم مصر در سطح متفاوتي بازي خواهد کرد. آنها مربي خوبي از ايتاليا دارند. تونس هم تيم و مربي خوبي دارد. بايد با بهترين قدرت با آنها بازي کنيم و ذهنيت ما براي هر بازي متفاوت باشد. اگر به اندازه کافي خوب باشيم احتمالا در بازي دوم حذفي با برزيل بازي مي‌کنيم. قبل از برزيل ممکن است با صربستان يا چين بازي داشته باشيم. مقابل چين سه بر صفر برديم که درست است اما ست اول واقعا طولاني بود. مقابل صربستان هم سه بر يک برديم اما الان دو بازيکن مصدوم اين تيم برگشته‌اند که خيلي به تيم کمک مي‌کنند. صربستان قبل از ليگ ملت‌ها مقابل ما بود اما الان در يک سطح قرار داريم. آنها جنگنده هستند و ما بايد اين را بدانيم. بعد از اين بازي‌ها بايد به فکر برزيل باشيم که فکر مي‌کنم مرحله يک چهارم نهايي باشد و اين يعني بين هشت تيم برتر. 

براي قهرماني جهان تصور بر اين بود که ميلاد عبادي‌پور به تيم ملي دعوت مي‌شود اما اين اتفاق نيفتاد. 

بايد به اول فصل برگردم؛ وقتي ليست اوليه را دادم تصميم گرفتم چهار بازيکن باتجربه را دعوت نکنم چون آنها هميشه در زمين بودند؛ محمدطاهر وادي، محمد موسوي، امير غفور و ميلاد عبادي‌پور. حتي با آنها مستقيم تماس گرفتم و گفتم از تابستان لذت ببريد، استراحت کنيد و خود را در باشگاه‌هايتان  براي فصل بعد آماده کنيدبه وادي، موسوي، غفور و عبادي‌پور گفتم از تابستان لذت ببريد،استراحت کنيدچون مي‌خوام به نسل جوان‌تر فرصت بدهم. چون مي‌خواهم فرصتي را به نسل جوان‌تر بدهم تا تجربه خوبي کسب کنند. فقط اين است و چيزي در مقابل کسي نيست. وقتي خيلي از بازيکنان مدت زمان طولاني بدون هيچ استراحتي در زمين هستند، نياز دارند که انرژي خود را بازيابي کنند و بقيه بازيکنان هم بايد درک کنند که مسئوليت برعهده بگيرند. نمي‌دانم چرا الان بايد با آنها تماس بگيريم، گفتم اول فصل و حتي ميلاد عبادي‌پور از من در مورد قهرماني جهان پرسيد اما به او گفتم استراحت کنيد. 

پس احتمال دارد براي سال آينده دعوت شود؟  

ممکن است. نمي‌دانم چرا بايد در مورد يکسري بازيکنان فکر کنيم و نه کل تيم. هر بازيکن ايراني مي‌تواند در تيم ملي حضور داشته باشد. 

از آنجايي که ميلاد عبادي‌پور با شما کار کرده اين احتمال وجود داشت دعوت شود، بخاطر همين نام او بيشتر مطرح شد. 

بله سه سال با او کار کردم. ما در لهستان با هم قهرماني را کسب کرديم و فصل فوق‌العاده‌اي بود. بعد از پنج فصل در لهستان تصميم گرفتم در ميلانو کار کنم. متوجه نمي شوم چه مشکلي بايد وجود داشته باشد که با او تماس بگيرم يا نه. او يک بازيکن باتجربه است و هميشه در تيم ملي بوده و هيچ تابستاني آزاد نبوده است. الان بچه دارد و براي من کاملا عادي است. 

اخيرا برديا سعادت را هم از تيم ملي کنار گذاشتيد و علي حاجي‌پور را انتخاب کرديد، چرا حاجي‌پور براي ليگ ملت‌ها دعوت نشد و الان سعادت خط خورده است؟

در آن لحظه به اين فکر مي‌کردم که برديا بهترين انتخاب است اما حس مي‌کنم الان در تيم به حاجي‌پور نياز داريم. ما فقط مي‌توانيم 14 بازيکن را به مسابقات رسمي ببريم و اين به معني آن نيست که بقيه به اندازه کافي خوب نيستند. اين انتخاب براي من خيلي سخت بود چون برديا آدم خيلي باهوشي است. او در ليگ ملت‌ها خيلي به من کمک کرد حتي به عنوان روبرتو نه مربي. کمک کرد چيز بهتري در مورد فرهنگ و عادات ايران بدانم. مطمئن هستيم او تمام تلاش خود را در زمين انجام داد و به خاطر همين براي من خيلي سخت بود، اما حس کردم در اين لحظه براي تيم به حاجي پور نياز است. به برديا گفتم روي چيزهايي که گفتم تمرکز داشته باش و آماده بمان. او را در فصل آينده دنبال مي‌کنم و مطمئنا فصل بعد در تيم ملي خواهد بود. 

به عقب برگرديم، در زمان رياست آقاي داورزني در فدراسيون واليبال با شما تماس گرفتند که هدايت تيم ايران را قبول کنيد، حتي گفته شد يکي از دلايل عدم توافق با شما اين بوده که کساني از داخل ايران با مربيان خارجي تماس گرفتند که به ايران نيايند، اين اتفاق افتاد؟

تنها چيزي که الان مي‌توانم به شما بگويم اين است که الان سرمربي ايران هستم. 15 مي شروع کردم و قبل از آن در هلند بودم. اين براي من الان مهم‌ترين چيز است و بقيه چيزها تنها صحبت است. اگر هم مربياني بوده‌اند که به بقيه گفته‌اند به ايران نياييد و سرمربي ايران نشويد، اصلا مهم نيست چون الان من اينجا هستم.  اگر مربياني بوده‌اند که به بقيه گفته‌اند به ايران نياييد و سرمربي ايران نشويد، اصلا مهم نيست چون الان من اينجا هستم. 

اخيرا تيم‌هاي ملي واليبال نوجوانان و جوانان به مسابقات بين‌المللي اعزام شده‌اند آيا بين آنها استعدادي ديده‌ايد که به تيم ملي بزرگسالان و واليبال ايران کمک کند؟

قبل از ليگ ملت‌ها تصميم گرفتم پويا آرياخواه را با خودم داشته باشم. مطمئنا استعداد خوبي است. الان هم نيما را بررسي کرده‌ام که او هم استعداد خوبي است و به همين دليل بهتر است از الان براي او يکسري اهداف را تعيين کنيم چون مطمئن هستم دير يا زود در تيم ملي بزرگسال خواهد بود. از وزير ورزش ايران خواستم اگر امکان دارد داخل دو زمين همزمان کار کنيم چون من دوست دارم وقتي با تيم بزرگسال هستم، بازيکنان بقيه رده‌ها را هم ببينم. زير 17 ساله‌ها را هم بايد چک کنم اما هنوز کمي زود است که به سطح بالاي جهاني برسند. 

واکنش‌ها و برخوردهاي مردم ايران بعد از ليگ ملت‌ها نسبت به شما چگونه بود؟

رفتاري که الان از مردم مي‌بينم چيزي است که هر روز مي‌بينم. مي‌بينم طرفداران چقدر به کارهايي که انجام مي‌دهيم علاقمند هستند. هر جا مي‌روم مردم از من درخواست عکس گرفتن مي‌کنند. خيلي از طرفداران از من تشکر مي‌کنند و مي‌گويند کار فوق‌العاده‌اي انجام داديد اما اين تنها من نبودم. نتايج فقط به خاطر من نيست چون بازيکنان کار فوق‌العاده‌اي انجام دادند، پس همه اين توجه بايد به آنها معطوف شود.  

حرف پاياني

مي‌خواهم به طرفداران بگويم که ما همه توان، انرژي و ذهنيت را براي تيم مي‌گذاريم تا پيشرفت کنيم، حتي مي‌خواهم از آنها عذرخواهي چون ممکن است در آينده اشتباهي هم داشته باشيم اما اينگونه نيست که مي‌خواستيم آن اشتباه را انجام بدهيم بلکه اين تنها پروسه‌اي براي رشد است. هيچ رشدي بدون اشتباه اتفاق نمي‌افتد اما مهمترين چيز اين است که از اشتباهات درس بگيريم. مطمئنم الان بازيکنان بهترين کارشان را انجام مي‌دهند.