ليبي ميدان جديد رويارويي روسيه و ناتو؟

در اين رابطه «جوزپه گاليانو» نويسنده اين گزارش تاکيد کرد که اطلاعاتي که سايت «ايتاميل رادار» در مورد ايجاد پل هوايي بين روسيه و ليبي در روزهاي اخير منتشر کرد، نشان دهنده بلند پروازي‌هاي مسکو در درياي مديترانه و ايجاد تغيير در سياستهاي ژئواستراتژيک آن است.

بر اساس آنچه اين سايت متخصص در سفرهاي هوايي منتشر کرد، دو هوپيماي روسي مدل «ايلوشن 76 تي دي» وابسته به وزارت شرايط اضطراري روسيه هستند و به صورت متناوب بين روسيه و پايگاه هوايي «الخادم» در شهر «برقه» در شرق ليبي در پرواز هستند و يک پل هوايي ايجاد کرده اند.

لحظه تغييرات استراتژيک

نويسنده اين گزارش تاکيد مي کند که اين پروازها نشان دهنده تغيير استراتژيک در سياستهاي مسکو است و نيروهاي خود را از پايگاه «حميميم» سوريه منتقل و آنان را در پايگاه‌هاي خود در ليبي مستقر کرد است.

اين نويسنده خاطرنشان کرد که انتخاب پايگاه هوايي «الخادم» در شهر «برقه» انتخابي برنامه ريزي شده است. زيرا شرق ليبي تحت تسلط ژنرال «خليفه حفتر» است که نشان هنده منطقه نفوذ استراتژيک روسيه در آن است.

اين نويسنده در گزارش خود تاکيد کرد که مسکو در سالهاي اخير تلاش کرد نفوذ خود در شمال آفريقا را گستر دهد؛ زيرا اين منطقه از اهميت بسزايي براي تسلط بيشتر مسکو به درياي مديترانه است و دروازه نفوذ موجهاي مهاجرت به سوي اروپا نيز به شمار مي رود. اين نويسنده افزود که کاهش نفوذ روسيه در سوريه به دليل شرايط کنوني و فرسايش توان نظامي روسيه در جنگ داخلي سوريه در سالهاي اخير، شهر «برقه» ليبي جايگزين مناسبي به شمار مي رود.

افزايش نگراني هاي ناتو

اين نويسنده تاکيد کرد که تاسيس پايگاه هوايي و دريايي دائمي در سواحل ليبي نه تنها موجب نگراني شديد کشورهاي اروپايي حوزه درياي مديترانه مي شود، بلکه بلکه ناتو نيز نگراني‌هاي خود را از اين اقدامات مسکو ابراز کرده است. زيرا حضور هوايي و دريايي روسيه در درياي مديترانه آن هم به صورت دائم امنيت کشورهاي بلوک ناتو را تهديد مي کند.

بر اساس گزارش وبگاه «ايتاميل رادار» روسيه افرادي که در گذشته با گروه «واگنر» همکاري مي‌کردند را پس از تغيير نام اين گروه به «تيپ روسيه در آفريقا»، آنان را به کار مي‌گيرد.

ناتو و معضل ترکيه

نويسنده اين گزارش خاطرنشان مي کند که از عجايب دنياي سياست اين است که ترکيه که عضو ناتو نيز هست، در ايجاد پل هوايي بين روسيه و ليبي به روسيه کمک مي کند و بدين وسيله توانست سامانه «اس400» روسيه را خريداري کند. نويسنده گزارش تاکيد مي کند که ترکيه نقش مبهمي را در ليبي بازي مي‌کند، بدين معني که از يک سو به حکومت طرابلس عليه نيروهاي «حفتر» کمک مي کند، و از سوي ديگر به روسيه که دشمن اين ژنرال است، همکاري دارد. اين امر باعث ايجاد سردرگمي در سياستهاي ناتو در قبال سياستهاي روسيه در آفريقا شده است.

نويسنده اين گزارش در پايان سوال مي کند که اروپا و پيمان تانو تا چه حدي مي توانند استراتژي کارآمدي را در قبال توسعه طلبي روسيه در آفريقا اتخاذ کنند. اين در حالي است که کشورهاي پيمان ناتو توانايي اتخاذ موضع قاطع در برابر مسکو را ندارند و اين کشور به راحتي مهره‌هاي شطرنج خود را در درياي مدينراته مي‌چيند و هر آنچه درصدد آن است انجام مي‌دهد بدون آنکه با سياستهاي قاطع يپمان ناتو مواجه شود.