شعر از مهدي رستمي
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
اي جلوه جمال تو را مظهر ، آفتاب
وي پيش روي ماه تو چون اختر آفتاب
در بارگاه عرش‌پناه تو بوده‌اند :
انجم غلام و مه خدم و نوکر آفتاب
با پرتو شعاع زند بوسه ياعلي
بر هر کجا که پاي نهد قنبر ، آفتاب
پيش از سپيده‌دم که براي دريدن
ستر سياه شب بکشد خنجر آفتاب
با شوق کسب فيض نهد بر مزار تو
همچون گداي خانه‌به‌دوشي سر آفتاب
هين ، مهچه درفش تو را بنده ، ماهتاب
هان، شمسه ضريح تو را چاکر ، آفتاب
پروانه‌وش به دور تو گردند روز و شب
مريخ ، زهره ، ماه ، زحل ، احور ، آفتاب
هان اي فلک! بگرد به دور سرش ، که گشت
روز الست دور سر «حيدر» آفتاب
ماها! غبار پاي تو با صدهزار ناز
بالله سزد که فخر فروشد بر آفتاب
والله رواست باج ستاند ز مافلک
بر آن غبار سر بگذارد گر آفتاب
تا مهر و ماه آينه‌گردان روي توست
خوش‌طالع است ماه و بلنداختر آفتاب
بر گنبد مشعشع تو از فراز چرخ
با چشم نيم‌باز تماشاگر آفتاب
مه جانشين مهر بود، ها ، نه شب‌پرک
تو ماه برج ديني و پيغمبر ، آفتاب
‹عمر›ي دويد تا که فلاني شود ، «علي»
گو: اي فلان!، تو ذره‌اي و «حيدر» ، آفتاب
در پيش دوست دست گدائي گشوده است
گاه از رواق و پنجره، گاه از در آفتاب
از مهر توست جلوه اشعار «رستمي»
اي جلوه جمال تو را مظهر آفتاب
کپی آدرس
اشتراک گذاری در فیس بوک
اشتراک گذاری در تویتر
پست الکترونیک
اشتراک گذاری در لینکداین
اشتراک گذاری در واتساپ
بخش خبری آذربایجان
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.