عوارض خطرناک پرخوابي و خواب طولاني مدت

به گزارش مديکال ديلي، پروفسور جيانفنگ فنگ از دانشگاه وارويک در اين باره مي‌گويد: اين مطالعه نشان دهنده يک تغيير پارادايم در نحوه درک ما از رابطه بين خواب و سلامتي است. خواب کوتاه اغلب يکي از دلايل زمينه‌اي مشکلات سلامتي است، در حالي که خواب طولاني منعکس کننده شرايط از قبل موجود است. اين يافته‌ها بر اهميت مداخلات شخصي براي پرداختن به مسيرهاي بيولوژيکي منحصر به ‌فرد خواب کوتاه و بلند مدت افراد تاکيد مي‌کند.

براي کشف اين پيوند، محققان از نزديک به نيم ميليون بزرگسال 38 تا 73 ساله که نامشان در پايگاه داده بيوبانک ثبت شده بود، يک سوال ساده در مورد تعداد ساعات خواب شبانه آن‌ها پرسيدند. محققان سپس شرکت‌کنندگان را بر اساس پاسخ‌هايشان، به دو گروه تقسيم کردند: «کم‌خواب‌ها» (کساني که کمتر از 7 ساعت مي‌خوابيدند) و «طولاني‌خواب‌ها» يا پرخواب‌ها (کساني که بيش از 7 ساعت مي‌خوابيدند).

آن‌ها سپس داده‌هاي ژنتيکي شرکت‌کنندگان، اسکن‌هاي تصويربرداري مغزي و نتايج کلي سلامت را مورد تجزيه و تحليل قرار دادند تا بفهمند که چگونه طول مدت خواب ممکن است عملکرد مغز و سلامت شناختي بلندمدت را شکل دهد.

خواب منظم کوتاه مدت با مشکلات رواني مانند خلق و خوي ضعيف و خستگي و سلامت ضعيف‌تر عضلات و اسکلتي مرتبط بود. اسکن‌هاي مغزي نشان داد که در افراد کم‌خواب، ماده مغز در نواحي مغزي که درگير احساسات هستند کاهش مي‌يابد و خطر ابتلا به بيماري‌هايي مانند افسردگي، بيماري‌هاي قلبي و چاقي بيشتر مي‌شود.

عوارض خطرناک خواب طولاني مدت

خواب طولاني مدت هم اما عوارض بسيار خطرناکي دارد و با زوال شناختي، التهاب بيشتر و سلامت متابوليک ضعيف، کاهش سطح کلسترول خوب مرتبط است. اسکن‌هاي مغزي روي افراد پرخواب از دست رفتن ماده مغزي را در نواحي مرتبط با حافظه و مناطق خطر شناخته شده براي بيماري‌هاي دژنراتيو مانند آلزايمر و اسکيزوفرني نشان دادند.

بر اساس نتايج اين مطالعه، محققان مي‌گويند هر دو خواب طولاني و خواب کوتاه، دو فرآيند از نظر بيولوژيکي متمايز هستند که ارتباط ژنتيکي خاص خود را دارند. پروفسور فنگ در اين باره مي‌افزايد: هدف نهايي ما ايجاد يک پروفايل جامع سلامت خواب در طول عمر انسان است که بينش‌هاي عملي را براي افراد در هر مرحله از زندگي ارائه مي‌دهد.