عربستان به دنبال مالکيت مدارس و کالج‌هاي بريتانيايي

در اين مطلب با اشاره به هم‌زماني تلاش‌هاي عربستان براي مالکيت يا ميزباني از مدارس و کالج‌هاي انگلستان در رياض با حملات حزب کارگر بريتانيا به مدارس خصوصي اين موضوع مورد اشاره و تاکيد قرار گرفته که اين روزها با توجه به تلاش عربستان سعودي براي مالکيت بهترين مدارس و کالج‌هاي انگلستان بدترين زمان ممکن براي هر گونه حمله‌اي به مدارس برتر بريتانياست.

به گزارش «شيعه نيوز»، اعراب ثروتمند منطقه اعياني مي‌فر را به خاطر رستوران‌هاي درجه يک و بوتيک‌هاي زيبايش دوست دارند، ولي با اين حال مقامات سعودي هفته گذشته به خاطر مد و لباس‌ يا غذاهاي آن‌چناني به اين محله نرفته بودند. اين هيئت- که در صدر آن وزير آموزش عربستان سعودي قرار گرفته بود- براي صحبت درباره مدارس و دانشگاه‌هاي معروف انگلستان آمده بود و مي‌خواستند بررسي کنند ببيند چگونه مي‌توانند بهترين مدارس و دانشگاه‌هاي بريتانيا را به رياض يا ديگر شهرهاي عربستان منتقل کنند.

اما طنز ماجرا اين‌جاست که عربستان سعودي- به عنوان يکي از ثروتمندترين و جاه‌طلب‌ترين کشورهاي کره زمين- در حالي به مدارس و دانشگاه‌هاي خصوصي بريتانيا چشم دوخته که هم‌زمان شاهد حملات ايدئولوژيک ويرانگر حزب کارگر به مدارس خصوصي هستيم که با دنبال کردن يک سياست مالياتي ويرانگر مي‌خواهد- و مي‌تواند- اين مدارس و دانشگاه‌ها را از هستي ساقط کند.

هيئت سعودي در زمان اقامت در لندن با شماري از مقامات دولت بريتانيا، نمايندگان مدارس و دانشگاه‌ها و البته شماري از شرکت‌هاي تجاري بريتانيايي ديدار کردند. همه آن‌ها مشتاق حضور و نقش‌آفريني در برنامه‌هاي چند ميليارد دلاري محمد بن‌سلمان بودند که خواهان تبديل پادشاهي سعودي از يک رژيم تندروي مذهبي به يک ابرقدرت هوش مصنوعي است و مي‌خواهد از نظر قدرت و کيفيت فن‌آوري خود سيليکون‌ولي را کم‌رنگ و منقضي شده جلوه دهد.

البته اينکه آيا وزراي سعودي در برنامه شلوغ خود زمان کافي براي ديدار و صحبت با يکي از اعضاي حزب کارگر را پيدا کردند يا نه؛ مشخص نيست، با اين که بعيد هم نيست که اين اتفاق افتاده باشد. با اين حال خطر اصلي اين‌جاست که اعضاي حزب کارگر به تازگي نشان داده‌اند که نمي‌توانند در برابر وسوسه پايين کشيدن موسسات آموزشي نخبه انگلستان مقاومت کنند. در واقع اين حزب به جاي جشن گرفتن و لذت بردن از اين واقعيت که انگليس مشهورترين مدارس روي کره زمين را دارد و اين مدارس با ارائه بهترين آموزش به کودکان بريتانيايي و جلب و جذب نخبگان جهاني باعث افزايش نفوذ رو به کاهش اين کشور در جهان مي‌شوند، حزب کارگر مي‌خواهد آن‌ها را از روي زمين بردارد.

البته حفظ اين مدارس و دانشگاه‌ها با توجه به شور و اشتياق کشورهاي ديگر براي تصاحب اين محصولات- که دولت کارگري آينده گفته که آن‌ها را نمي‌خواهد- راه‌هاي زيادي دارد. در واقع تعداد فزاينده‌اي از مدارس بريتانيا ممکن است با افزايش شعبه‌هاي خارج از کشور خود در کشورهايي مانند عربستان سعودي که به سرعت در حال توسعه هستند، بخشي از ماليات خود را بتوانند جذب کنند. اين البته به معناي اختراع دوباره چرخ نيست: بسياري از مدارس بريتانيايي در حال گسترش در سراسر جهان هستند.

اپينگهام، کالج دالويچ، هارو، شروزبري، ولينگتون، رپتون و کالج برايتون از جمله مدارس و کالج‌هاي معروف بريتانيايي هستند که توانسته‌اند پرديس‌هاي بين‌المللي خود را در خاورميانه و جنوب شرق آسيا بنا کنند.