در تاريخ باشگاهداري ايران، مديران کمي ديديم که بتوانند بدون حتي يک ثانيه بازي گرفتن از يک بازيکن، 50 ميليارد تومن هزينه کنند! اما مديريت سابق استقلال اين موضوع را نشان داد.
آلمدين زيليکيچ، بازيکن بوسنيايي که فقط چند جلسه تمرين در استقلال داشت و يک دقيقه هم براي اين تيم به ميدان نرفت، هزينهاي 50 ميلياردي روي دست آبيها گذاشت.
گفته ميشود استقلاليها براي توافق با اين بازيکن قرار شده است 20 درصد رقم قرارداد را به او بدهند و الباقي را در 6 قسط پرداخت کنند.
البته اين شاهکار تنها به اين بازيکن ختم نشد و زيليکيچ تنها نبود.
يک هموطن بوسنيايي ديگر، کيوسفسکي هم به همان شيوه به استقلال پيوست.
جالب اينجاست که اين دو بازيکن بدون هماهنگي با جواد نکونام، سرمربي وقت تيم، جذب شدند. نکونام نهتنها نظري روي آنها نداشت، بلکه تا آخرين لحظه هم با آنها کنار نيامد.
نتيجه چه شد؟ حواشي، اختلافات و در نهايت فسخ يکطرفه قرارداد اين بازيکنان.
درنهايت استقلال که خودش را ميان درگيريهاي مديريتي و فني گرفتار ميديد، عطاي هر دو بازيکن را به لقايشان بخشيد.
آن زمان احمد شهرياري رئيس وقت هيات مديره استقلال تاکيد داشت که فسخ يک طرفه با اين بازيکنان ضرري به باشگاه استقلال نميرساند اما در نهايت مشخص شد که ضرري ميلياردي دامن استقلال را گرفته است.
نکته مهم در اين ماجرا عدم ورود دستگاههاي نظارتي است. بايد پرسيد؟ دستگاه نظارتي دقيقاً کجا هستند؟ وقتي ميليونها دلار از بيتالمال يا پول مردم هوادار صرف جذب بازيکناني ميشود که حتي در سطح ليگ محلات هم سابقهاي ندارند؟ اين قراردادها که سياه و سفيد جلو چشم است، چرا کسي پيگيرشان نيست؟
کاش يکبار هم که شده، اين پروندهها جدي بررسي شود؛ نه فقط براي اينکه پول برگردد که برنميگردد، بلکه براي اينکه بدانيم چطور شد يک بازيکن بدون حتي يه سانتر، با جيب پُر رفت! با اين شرايط همچنان بايد منتظر «زيليکيچهاي» بعدي باشيم.
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.