ساية جنگ يا خود جنگ؟

بخش اول - در مورد دولت تکفيري‌هاي تحت حمايت ترکيه و قطر در سوريه است. با توجه به تحرکات حکومت فعلي سوريه که در پي هماهنگي کامل با اسرائيل است و در طول حکومت چند ماهة خود نشست‌هاي مکرري هم با مسؤولان آن دولت برگزار کرده‌ (اخيرا گويا در امارات)، و بلندي‌هاي جولان و ارتفاعات استراتژيک جبل‌الشيخ و استان قنيطره و بخش‌هايي از استان‌هاي درعا و سويداء و نيز مناطقي در حومة دمشق را در عمل به رژيم صهيونيستي واگذار نموده، و نيز به طور رسمي آسمان آن کشور را هم براي حمله به ايران در اختيار هواپيماهاي آن رژيم گذاشته‌، همچنين تلاش مي‌کند که به مرزهاي عراق نزديک شود، احتمال اعادة شورش در عراق و آغاز کرّ و فر و حملات تکفيري‌ها و برگرداندن داعش و القاعده هر روز بيشتر مي‌شود. اقدامات دولت حاکم بر سوريه در مقابله با حزب الله لبنان و کشتار و قلع و قمع وسيع و سبعانة شيعيان سوريه نيز نبايستي که فراموش شود. 

بخش دوم - در مورد تحولات عراق است. در عراق تلاش مي‌شود که حشدالشعبي، به عنوان بازوي نظامي مقاومت آن کشور منحل شود. به سني‌ها که پشتيبان اهل تکفيرند، ميدان فراخ‌تري در سياست و اتخاذ تصميم‌ها داده شود. سران و فرماندهان مقاومت عراق احتمالا همانند فرماندهان ايراني در معرض ترور قرار خواهند گرفت. و در نهايت شيعيان مخالف ايران، به سرکردگي مقتدا صدر، اهل آن کشور را نه تنها از کمک به ايران منع خواهند کرد، بلکه هر کسي را که حتي زمزمة طرفداري از ايران را بدهد، به شديدترين وجهي مورد ضرب و شتم و شايد قتل و حذف قرار خواهند داد. تبليغات وسيعي هم از سالها قبل عليه دولت شيعي عراق در حال انتشار است و کوشش مي‌شود تمام مشکلات عراق به بي‌کفايتي دولت‌هاي شيعه نسبت داده شود؛ در حالي که معمولا همة نخست وزيران آن کشور با  جلب رضايت آمريکا انتخاب مي‌شوند.

بخش سوم - معادلة کردها و ناآرامي‌هاي کردستان عراق، تشکيلات مسعود بارزاني است. اين تشکيلات در واقع خود را به عامل و دست نشاندة اسرائيل در بخشي از عراق (اقليم کردستان) تبديل کرده است و همکاري وسيعي با آن رژيم در همة زمينه‌ها، بخصوص تأمين انرژي آن رژيم و برآوردن نيازهاي اطلاعاتي آن، دارد. تلاش بارزاني‌ها براي ميدان دادن به مخالفان جمهوري اسلامي ايران در حملة مسلحانه به داخل کشور تاکنون به دليل پاسخ محکم ايران تا حد زيادي عقيم مانده است، اما سست نهادي دولت جديد، بارزاني‌ها را به دوام و ادامة شيطنت‌هايشان تشويق مي‌کند و آنها را اميدوارتر و دلگرم‌تر ساخته است. همان طور که خاطر خوانندگان محترم اين مکتوب است، بارزاني‌ها يک بار هم تلاش کردند که با برگزاري رفراندم علم استقلال برافرازند که با اقدامات به‌موقع و قاطع ايران تن زدن‌هايشان ناکام ماند و راه به جايي نبرد.

بخش چهارم - معادلة کردهاي عراق، ما و مواضع مسؤولان اجرايي کشور ماست. با توجه به شيوة تعامل خاصي که دولت پزشکيان با ديگران، حتي متجاوزان و دشمنان اين ديار اتخاذ کرده است، و در مصاحبة اخيرش با تاکر کارلسون نيز بيان داشت، و نيز مواضع عباس عراقچي، وزير امور خارجة کشورمان، مبني بر تکان نخوردن از سر ميز «مذاکره»، ولو به قيمت بمباران کشور و برپايي جنگ و انهدام زيرساخت‌ها و ترور فرماندهان رده بالا و قتل دانشمندان تراز اول و کشتار شهروندان، حتي در صورت عدم حضور طرف مقابل بر سر ميز مذاکره، به نظر مي‌رسد که بار ديگر برپايي جنگ امري در دسترس يا قطعي و ناگزير خواهد بود.

آنچه صاحب‌نظران را نگران مي کند، اين موضوع است که با توجه به رفتار مقامات کشورمان، اين بار اين جنگ، کوتاه مدت و هوايي نخواهد بود، بلکه جنگي طولاني و زميني و تمام عيار به وقوع خواهد پيوست! آن هم از همان مرزها که هشت سال بر سر آن جنگيده‌ايم. در اين ميان خباثت دولت‌هايي همانند جمهوري آذربايجان را هم بايستي لحاظ کنيم که علي‌رغم همة شواهد و قرائن، دولت پزشکيان همت خود را مصروف بريءالذمه ساختن آن دولت از مشارکت تام در هجوم دوازده روزه به ايران کرد! در حالي که: گر بگويم که مرا با تو سر و کاري نيست، در و ديوار گواهي بدهد کاري هست.

* دکتر خليل محمدي