زمينه‌سازي براي ابتذال توسط شهرداري از پارک جنت شيراز تا تبريز

در پاسخ به موج اعتراضات و نارضايتي مردم سراسر کشور که در فضاي مجازي (کانالها و گروههاي سراسري و استاني و روستايي) مشهود است و اين نارضايتي واکنشي طبيعي از مردم مسلمان کشور است، عزل مدير پارک و عذرخواهي سرمايه‌گذار چه اثري دارد؟ شايد تنها به رفع ظاهر قضيه کمک کند، اما سوال اصلي همچنان باقي است: چرا مسئولان شهري اجازه مي‌دهند چنين رفتارهايي رخ دهد؟

جشن افتتاحيه شهر بازي پارک جنت شيراز که قرار بود محلي براي شادي و آرامش خانواده‌ها باشد، به صحنه‌اي از هنجارشکني و بي‌توجهي به شأن ديني و فرهنگي شهر تبديل شد. انتشار فيلم‌هاي اين مراسم در شبکه‌هاي اجتماعي نشان داد که رقص و رفتارهاي خارج از عرف، در حضور کودکان و خانواده‌ها رخ داده است.

سرمايه‌گذار پارک جنت پس از موج انتقادها اعلام کرد: «اتفاق کاملاً خارج از برنامه بوده و مدير پارک به دليل عدم نظارت بر اجراي برنامه عزل شد». او همچنين تأکيد کرد که اين پارک در اختيار بخش خصوصي است و شهرداري هيچ مسئوليتي در اجراي برنامه‌هاي جانبي ندارد.

عجيب اين است که مي‌گويند شهرداري در مقابل برگزاري يک مراسم خلاف شرع و قانون و عرف مسلمانان در يک پارک شهري  هيچ مسئوليتي ندارد!

آيا از نظر قانون و جامعه، واگذاري اماکن عمومي و حتي دولتي به «بخش خصوصي!» مي‌تواند رافع مسئوليت بخش دولتي و حکومتي مانند شهرداري و ارشاد اسلامي در مقابل اشاعة فساد و ابتذال در اماکن مربوطه باشد؟

برخي از اماکن فرهنگ و ارشاد اسلامي نيز به بخش خصوصي واگذار شده و حضور دختران و زنان بي‌حجاب با آرايش‌هاي رنگارنگ در اين اماکن دولتي ارشاد «اسلامي» به صحنه‌اي عادي تبديل شده است. مجتمع فرهنگي 29 بهمن ارشاد اسلامي در تبريز يکي از اين اماکن است که مجتمع بي‌حجابان در آنجاست. مديرکل ارشاد آذربايجانشرقي از يک طرف از شهدا مي‌گويد و از سوي ديگر مجتمع‌هاي فرهنگي «ارشاد اسلامي» مانند مجتمع 29 بهمن و مجتمع 22 بهمن را به محل اجتماع بي‌حجابان تبديل کرده است.

فرزند حقيقي شهدا کسي است که در مسير شهدا حرکت کند.

وصيت‌نامه‌هاي شهدا را بخوانيد! چقدر توصيه به حفظ حجاب کرده‌اند؟ مديري که در برابر بي‌حجابي بي‌تفاوت است، چه نسبتي مي‌تواند با شهدا داشته باشد؟

اکنون دربارة پارک جنت شيراز، همه چشم به دادستاني دوخته‌اند. انشاالله که دادستان و قاضي غيرتمندي واکنش موثري نشان دهد. اما سخن اين است که تکرار صحنه‌هاي ابتذال مانند آنچه در پارک جنت شيراز گذشت، زمينه‌هايي دارد از جمله ترويج موسيقي و رقص در جامعه توسط شهرداري‌ها و ارشادها که خلاف صريح فتواي رهبر معظم انقلاب است.

وقتي در تبريز، شهرداري در ماه مبارک رمضان، ماه دعا و عبادت، بعد از افطار  گروههاي موسيقي کوچه‌بازاري را از مرکز شهر تا اطراف، به صحنه مي‌آورد، وقتي جشنواره موسيقي موغام؟ با ميلياردها هزينه در تبريز با حضور خوانندگان و نوازندگان و خوانندگان نوجوان از دختر و پسر توسط سازمان فرهنگي هنري شهرداري که مدير آن يک سرهنگ سپاه است،تشکيل ميشود، وقتي جشنواره سراسري عاشقها توسط ارشاد در تبريز برگزار ميشود و در هر کدام از اين جشنواره‌ها اشعار و اهنگهاي مطربان سياسي باکو هم نواخته مي‌شود و معاون سياسي استاندار آذربايجانشرقي از سر ناپختگي همانجا قول ميدهد که از سال آينده به صورت بين‌المللي برگزار شود، آيا جز اين است که اراده‌اي در حال تبديل «نخستين پايتخت تشيع» به «نخستين مرکز مطربان و مغني‌ها و رقاصان» است؟

قوة قضائيه معاونتي به نام «معاونت اجتماعي و پيشگيري از وقوع جرم» دارد، به نظر مي‌رسد ضروري است اين معاونت در استانها در حوزه فرهنگ و هنر بايستي فعال شود. بدون ورود فعال، علمي و واقع‌گرايانة دستگاه قضايي براي پيشگيري

از وقوع جرم‌هاي اجتماعي در پيوند با فرهنگ، پيشگيري از اينگونه جرايم دشوار خواهدبود.

* ناصر محامدي