ريسک بزرگ «قلعه‌نويي» در آستانه جام جهاني

تيم ملي ايران در گروه G بايد به مصاف بلژيک مصر و نيوزيلند برود. گروهي که بدون ترديد چالشي جدي براي شاگردان امير قلعه‌نويي خواهد بود. در چنين شرايطي عبور از مرحله گروهي نيازمند تيمي هماهنگ، با ساختار مشخص و ترکيبي تثبيت‌شده است نه تيمي که هنوز درگير آزمودن گزينه‌هاي ناشناخته باشد.

قلعه‌نويي در ماه‌هاي اخير به‌دليل کمبود بازيکن تأثيرگذار در برخي پست‌هاي کليدي، به‌ويژه دفاع کناري و هافبک بازي‌ساز ناچار به ايجاد تغييرات مداوم در فهرست تيم ملي شده است. اين تغييرات اگرچه در بازي‌هاي دوستانه قابل توجيه است، اما ادامه آن در فاصله کوتاه مانده تا جام جهاني مي‌تواند به از دست رفتن ثبات تاکتيکي منجر شود.

تجربه‌هاي پيشين در استفاده ناگهاني از بازيکنان دوتابعيتي نيز مهر تأييدي بر اين ترديدهاست. در آستانه جام جهاني 2014، دعوت از بازيکناني چون مهرداد بيت‌آشور و دانيال داوري، عملا دستاورد فني مشخصي براي تيم ملي تحت هدايت کارلوس کي‌روش نداشت. بازيکناني که آمدند، بازي نکردند و بي‌سروصدا از چرخه خارج شدند، بدون آنکه نقشي تعيين‌کننده ايفا کنند.

البته نبايد موفقيت نمونه‌هايي مانند اشکان دژاگه و فريدون زندي را ناديده گرفت؛ بازيکناني که با فاصله زماني مناسب و حداقل يک سال پيش از جام جهاني، وارد اردوهاي تيم ملي شدند و فرصت تطبيق با فضاي احساسي و خاص فوتبال ايران را به دست آوردند.

شايد تفاوت اصلي در ميزان بهره وري از بازيکنان دوتابعيتي به ميزان حضور آنها در اردوها بستگي داشته باشد. اينکه يک بازيکن بتواند حضور زودهنگام و تدريجي در اردوها داشته باشد احتمال افزايش ميزان موفقيت خود را هم مي‌تواند افزايش دهد در غير اين صورت دعوت‌هاي دقيقه نودي هيچ حاصلي نخواهد داشت.

اکنون معرفي نام‌هايي مانند دنيس اکرت، کاوه ظهيرالاسلام و ساير بازيکنان دورگه به کادرفني، بيش از آنکه يک تقويت هدفمند باشد، شبيه به «هندوانه دربسته» است. بازيکناني که حتي در بهترين فرم فردي هم براي تأثيرگذاري در تيم ملي ايران، نيازمند زمان، ارتباط عاطفي و درک فضاي خاص رختکن هستند؛ عناصري که در فاصله کوتاه تا جام جهاني به دست نمي‌آيد.

اگر هدف تيم ملي ايران صعود از مرحله گروهي جام جهاني 2026 است، راه آن نه در آزمون گزينه‌هاي ناشناخته، بلکه در تثبيت ترکيب، اعتماد به داشته‌ها و برنامه‌ريزي بلندمدت است. بازيکن دوتابعيتي مي‌تواند فرصت باشد، اما تنها زماني که زودتر شناسايي و به‌درستي در پازل تيم جا داده شود؛ در غير اين صورت، اين انتخاب‌ها بيشتر به ريسک‌هاي پرهزينه شباهت دارند تا راه‌حل‌هاي نجات‌بخش!

منبع: مهر