دستورالعمل آيت‌الله قاضي به شاگردان خود درباره ورود ماه‌هاي رجب، شعبان و رمضان

آيت‌الله قاضي مي‌فرمودند: انسان بايد به خدا پناه ببرد و خداوند خيلي کمک‌کننده و خيرالمعين و پسنديده و اختيار کننده است؛ اما دستورالعمل اين سه ماه:

عليکم بالفرائض في أحسن أوقاتها! دستورالعمل آن است که نماز‌هاي واجب را در بهترين اوقات خودش انجام دهيد همراه نوافل آن! (که مجموعاً پنجاه و يک رکعت مي‌شود، اگر نتوانستيد چهل و چهار رکعت) و اگر شواغل دنيا شما را منع کردند، صلاة أوابين را که همان نماز ظهر است، ترک نکنيد، چون خيلي اهمّيّت دارد! خصوص نماز ظهر خيلي اهميت دارد و آن به واسطه وقت آن و خصوصيت و موقعيت آن در بين اوقات ديگر است! و «صلاة وسطي» را که در قرآن آمده، تفسير به نماز ظهر کرده‌اند، و «صلاة اوابين» يعني آنها که خيلي توجه به پروردگار دارند، يعني رجوع‌کنندگان به خدا؛ زيرا رجوع‌کنندگان به خدا به آن تمسک مي‌کنند.

نوافل شب را هيچ چاره‌اي نيست، مگر آنکه آنها را به جا آوريد، نه خيال کنيد نماز شب ساقط است و آن سد سکندري است که هيچ شکسته نمي‌شود! عجب از کساني که قصد دارند، دنبال کنند مرتبه‌اي از کمال را در حالي‌که شب‌ها قيام نمي‌کنند؛ ما نشنيده‌ايم کسي به مرتبه‌اي از کمال برسد، مگر به قيام شب و نماز شب.

عليکم بقرئه القرآن! بر شما باد به قرائت قرآن کريم با صوت حزين و باآهنگ و غنا! يعني با صداي خوش بخوان که تو را تکان دهد و در روايات داريم که قرآن را با تغنّي بخوانيد. امام زين‌العابدين تغنّي به قرآن مي‌کردند، اين تغني در قرآن براي انسان بسيار مفيد است. به طور کلي غناي صوتي حرام است و اين اصلاً در تحت غناي حرام نيست؛ زيرا غناي حرام آن است که انسان را به سوي لهو و لعب بکشاند.

بر تو باد زيارت مشهد أعظم در هر روز! (که منظور از مشهد أعظم أميرالمؤمنين (ع) است، چون مرحوم قاضي در نجف بوده‌اند) و زيارت مساجد معظمه! (که منظور کوفه و سهله است) و در بقيه مساجد عبادت خود را به‌جا آوريد!

چون مؤمن در مسجد مثل ماهي است در آب؛ همان‌طوري که حيات ماهي به آب است، حيات مؤمن هم در مسجد است؛ ماهي را از آب بيرون اندازند، مي‌ميرد.

بعد از نماز‌هاي واجب تسبيح حضرت صديقه طاهره (س) را ترک نکنيد! زيرا که آن ذکر کبيره شمرده شده و لااقل بعد از هر نماز يک‌بار بگوييد و اگر توانستيد دو يا سه بار بگوييد بهتر است.

از لوازم مهم، دعا براي فرج حضرت حجت بقيه الله الأعظم است در قنوت نماز وتر، و از آن گذشته در هر روز، و در جميع دعا‌ها براي حضرت دعا کنيد.

زيارت جامعه را روز‌هاي جمعه به‌جاي آوريد! مقصود، زيارت جامعه معروف است: زيارت جامعه کبيره.

قرآن که مي‌خوانيد، در اين سه ماه از يک جزء کمتر نباشد، در هر روز يک جزء.

زيارت و ديدار برادران خود را زياد کنيد! (مقصود رفقاي طريق هستند) خيلي آنها را زيارت کنيد و ببينيد؛ زيرا اينها هستند برادران طريقي شما که در طريق و عقبات نفس و تنگنا‌ها که انسان گير مي‌کند، کمک انسان مي‌کنند و نجات مي‌دهند.

منبع: مطلع انوار، جلد2، صفحه113