50 درصد تنوع زيستي کشور در آستانه انقراض است

وي افزود: تنوع زيستي، شناسنامه زنده سياره ماست؛ هر توالي ژنتيکي، هر گونه و هر زيست‌بوم، نت مهمي در سمفوني پايداري زمين است. اگر اين نت‌ها از بين بروند، ساختار اين سمفوني فرو مي‌ريزد و حيات دچار اختلال مي‌شود.

اين عضو شورايعالي محيط زيست با انتقاد از برخي ديدگاه‌هاي بي‌تفاوت نسبت به گونه‌هاي در خطر انقراض گفت: متأسفانه از برخي مسئولان شنيده‌ايم که گفته‌اند «اگر يک يوزپلنگ هم از بين برود، چه اشکالي دارد؟»؛ در حالي‌ که نابودي يوز، به معناي نابودي طعمه‌ي آن و زنجيره‌اي از نابودي‌ها در يک هرم زيستي است. بايد اين درک را در ميان تصميم‌گيران تقويت کنيم که حذف يک گونه‌ مثل يوزپلنگ آسيايي، تنها حذف يک حيوان نيست، بلکه به‌معناي فروپاشي تعادل اکولوژيکي است.

وي در ادامه به برنامه جهاني تنوع زيستي اشاره کرد و گفت: کنوانسيون تنوع زيستي در سال 2011، برنامه‌اي 10 ساله براي بازبيني وضعيت زيستي جهان ارائه کرد که نتايج آن نشان داد بيش از يک ميليون گونه در معرض انقراض قرار دارند. در پي آن، يک برنامه اصلاحي تدوين شد که هدف آن توقف روند شتابان نابودي گونه‌ها بود. اين برنامه بر پايه مفهومي با عنوان «تئوري تغيير» استوار است؛ يعني اگر مسير و روش‌ها تغيير نکند، روند تخريب متوقف نخواهد شد.

زند با اشاره به چشم‌انداز 30 ساله اين برنامه گفت: اين برنامه در سه دهه تعريف شده است؛ دهه نخست (2020 تا 2030)، دهه توقف تخريب و جبران خسارات؛ دهه دوم، دهه احيا؛ و دهه سوم، دوره پايداري و تثبيت تنوع زيستي.

وي افزود: متأسفانه در کشور ما هنوز الزامات دهه اول به‌درستي درک و اجرا نشده است.

اين عضو شورايعالي محيط زيست در پايان تأکيد کرد: اگر همين الگو و چارچوب جهاني را به‌درستي در کشور پياده کنيم، مي‌توانيم روند تخريب تنوع زيستي و نابودي اکوسيستم‌ها در ايران را متوقف کنيم و به سمت بازسازي و احياي محيط طبيعي گام برداريم.