خنجرهاي تيز زير گلوي خودي‌ها

به گزارش تابناک ورزشي،  شاگردان پيمان فخري در بخش تيمي ابتدا آمريکا را بردند و به نيمه نهايي رسيدند و در مبارزه براي فيناليست شدن با نتيجه نزديک 45 بر 44 مغلوب مجارستان قدرتمند شدند. با وجود اينکه ورزش هيچ‌گاه قابل پيش‌بيني نيست، اما تقريبا مشخص بود که جدال با فرانسه ميزبان براي رسيدن به برنز بسيار دشوارتر از ديدار با مجارستان است. نمي‌توان اين نتيجه را در بخش تيمي را نتيجه ضعيف براي شمشيربازي ايران دانست.

به هرشکل ايران در المپيک پاريس و در بخش تيمي به مدال نرسيد و يک عنوان چهارمي ديگر در تاريخ اين بازي‌ها به نام سابر ايران ثبت شد.

رئيسي که فوبياي پرواز دارد اما سفر مي‌کند!

عليرضا پورسلمان که گفته بود فوبياي پرواز دارد از زماني که روي صندلي رياست نشسته سفرهاي زيادي را از دست نداده و راهي پاريس هم شده بود. از شروع دوره رياستش حواشي در سابر روز به روز گسترده‌تر شد و متأسفانه هيچ يک از مسائل رخ داده نيز با واکنش مناسبي از سوي فدراسيون روبه‌رو نشد؛ هرچند که برخي معتقدند همه حواشي از همان اتاق رئيس شروع شد.

رئيسي که حتي پس از المپيک هم به انتشار تکذيبيه‌هاي خود ادامه داد و درباره اختلاف نظر بين سابريست‌ها گفت: «10 سفر براي کسب سهميه با يکديگر داشتيم. در کنار روزهاي سخت و شيرين در کنار يکديگر بوديم. شمشيربازي يک خانواده بزرگ و با معنايي است. ما به عنوان يک خانواده کنار هم هستيم. برخي صحبت‌ها به دليل فشار عصبي بوده و برخي نيز به دليل سؤالات خبرنگاران که البته خدا را شکر مشکلي نيست و اوضاع تيم خوب است.»

نکته جالب توجه اينکه رئيس فدراسيون که هنوز مي‌گويد در تيم سابر صميميت وجود دارد حدود 10 ماه پيش کاملاً واضح در رسانه‌ها به نقد از علي پاکدامن پرداخت و کاپيتان تيمش را تخريب کرد.

او مهر 1402 گفت: «با توجه به بيماري و‌ مصدوميت شمشيرباز عراقي و حاضر نشدن او در رقابت امروز، پاکدامن يک باخت غير قابل توصيف داد. البته از صبح دچار استرس زيادي بود و در نهايت نتوانست توانايي خود را نشان دهد. اما خوشبختانه محمد رهبري خوش درخشيد و تا اينجاي کار مدال برنز ما قطعي شده است.  تيم خوب و همدلي داريم و ان‌شاءالله با نتيجه‌اي که محمد رهبري تا اينجاي کار گرفته، رده تيم‌مان بهتر مي‌شود تا ان‌شاءالله به حريفان سختي تا قبل از فينال نخوريم.»

پورسلمان يک ماه بعد و در واکنش به حواشي جام جهاني الجزاير و اتهامات وارده به علي پاکدامن اعلام کرد که براي او نيازي به برگزاري کميته انضباطي وجود ندارد، اما در صحبت‌هايش گفت: «حالا گاهي به خاطر فشار رواني حرکاتي هم از او سر زده که به زعم ببيننده غيرحرفه‌اي بوده است.»

هيچ کسي متوجه نشد که اتهامات به علي پاکدامن در آن جام جهاني به چه دليل در تيم ايجاد شد؛ اگر درست بود چرا پاکدامن جريمه نشد و اگر نادرست چرا با شايعه‌سازان برخوردي صورت نگرفت؟ اتهام به کم کاري يا بازي دادن به حريف چيزي نيست که بتوان به سادگي از آن گذشت؛ کما اينکه شايعه‌هاي دريافت پول در ازاي بازي دادن و باخت به رقبا از سوي برخي ملي‌پوشان ديگر به گوش رسيده بود، اما اين موضوعي نيست که بتوان به راحتي به کسي نسبت داد و اتهام بسياري سنگيني به يک ورزشکار است.

قرباني، بائو، فخري؛ آمدنشان بهره چه بود؟!

تيم ملي اسلحه سابر ايران کارش براي کسب سهميه المپيک را با امين قرباني آغاز کرد؛ مربي‌اي که به عقيده بسياري پس از پيمان فخري بهترين رهبر فني سابريست‌هاست. با اين حال در زمان حضور او در تيم ملي اتفاقات و حواشي فراواني رخ داد که به دليل عدم تأييد رسمي اين اتفاقات، نمي‌توان آنها را رسانه‌اي کرد. به هرشکل بدون هيچ توضيحي قرباني از تيم ملي کنار رفت و فدراسيون خيلي زود جايگزين او يعني کريستين بائو فرانسوي را روي نيمکت تيم ملي آورد.

پورسلمان، رئيس فدراسيون بدون آن که توضيحي درباره علت رفتن امين قرباني و آمدن کريستين بائو بدهد حضور اين مربي فرانسوي را اتفاق بزرگي دانست و گفت: «بعد از جدايي قرباني ما تلاش کرديم با جلب‌نظر «کريستين بائو» که از پرفروغ‌ترين مربيان حال حاضر فدراسيون جهاني است، او را به خدمت بگيريم که اين امر محقق شد.»

او در يک اظهارنظر ديگر علت حضور بائو کنار تيم را  شانس مدال بودن تيم عنوان کرد و گفت: «او مربي پروازي نيست و مي‌خواهد تيم را به‌صورت کامل در اختيار بگيرد و کنار تيم باشد. اين مربي در کنار هر تيمي در المپيک حضور داشته، مدال گرفته است و اگر تيم ما رنگ و بوي مدال المپيک را نداشت، کنارمان قرار نمي‌گرفت.»

اين همه تعريف و تمجيد از بائو البته سرانجامي براي تيم ملي سابر نداشت. اين مربي فرانسوي هيچ‌گاه به مانند يک سرمربي واقعي کنار تيم ايران نبود و نامي براي نمايش فدراسيون بود؛ همين. بائو که در تمام مسابقات تمرکزش روي هر شمشيربازي بود، جز سابريست‌هاي ايران، در نهايت جاي خود را به پيمان فخري داد؛ البته بايد بازهم تأکيد کرد که بائو فقط در صحبت‌هاي مسئولان فدراسيون سرمربي تيم بود. سرمربي فرانسوي که در ابتدا قرار بود رايگان باشد، اما به نظر مي‌رسد 15 هزار يورو براي فدراسيون آب خورده و خروجي خاصي نداشت جز اضافه وزن‌هايي که برخي پشت گِن‌ها مخفي کردند!

قبل از آمدن بائو هم زمزمه‌هاي حضور پيمان فخري براي المپيک در کنار تيم سابر به گوش مي‌رسيد، اما ناگهان همه کاره تيم ملي سابر مسعود فتوحي شد؛ برادر محمد فتوحي و از اقوام پورسلمان رئيس فدراسيون. حضور فتوحي در کنار تيم ملي آن هم بدون تجربه بزرگ مربيگري، انتقادات زيادي را به همراه داشت. سرانجام نه با پيگيري فدراسيون بلکه با اصرار کميته ملي المپيک و وزارت ورزش، پيمان فخري به تيم ملي سابر بازگشت و تيم با مربي قديمي خود راهي پاريس شد. با اين حال هنوز ابهامات حضور بائو و رفتن قرباني برطرف نشده است.

م.ف؛ براي سفر آمد!

به نظر مي‌رسد فدراسيون شمشيربازي و در رأس آن پورسلمان، از اقوام برادران فتوحي، تلاش زيادي انجام داد تا تيم سابر با سرمربيگري مسعود فتوحي پا به پاريس بگذارد و حتي حضور او در دهکده المپيک و آن استوري جنجالي که خيلي زود پاک شد، انتقادات نسبت به علت حضور او را افزايش داد.

برخي حتي مي‌گويند فدراسيون براي مسعود فتوحي حقوق نيز در نظر گرفته و قسمتي از مبلغي که بايد به عنوان حق الزحمه نصيب فخري مي‌شد، به فتوحي تعلق گرفت. اگر اين اتفاق رخ داده باشد، اين سؤال پيش مي‌آيد که اگر قرار به قدرداني از زحمات مربيان در مسير حضور تيم در المپيک است، چرا امين قرباني از آن بي نصيب ماند؟

نکته ديگر در خصوص اهميت ويژه فدراسيون به برخي از شمشيربازان و شهر خاص است. پسر پورسلمان هم شرايط ويژه‌اي در شمشميربازي دارد. در حالي که به بقيه شمشيربازان گفته شده بود براي حضور در مسابقات ازبکستان بايد هزينه پرداخت کنند، اما او با بودجه خاص راهي رقابت‌ها شد و براي اولين بار در همان مسابقات هم ايران به امارات باخت.

خبري از انتخابي نبود و نيست!

يکي از معضلات بزرگ اسلحه سابر ايران حضور نفرات ثابت در تيم ملي است. تقريبا مي‌توان گفت از 8 سال پيش تاکنون در رقابت‌هاي مهم و معتبر هيچ نامي خارج از مجتبي عابديني، علي پاکدامن، محمد فتوحي، محمد رهبري و فرزاد باهرارسباران در ترکيب قرار نگرفته است. نيما زاهدي، اميرحسين شاکر و احمدرضا شهميري در برخي رقابت ها در تيم حاضر بودند، اما از آنها بيشتر به عنوان حريف تمريني استفاده شد تا يک مهره کليدي يا حتي ملي‌پوشي براي آينده.

شايد اگر رقابت انتخابي برگزار مي‌شد، باز هم همين نفرات پا به المپيک مي‌گذاشتند، اما قطعاً با شرايط بهتر فني مجبور مي‌شدند در مسابقه انتخابي شرکت کنند تا نتيجه‌اش عملکرد اسفناک در المپيک نباشد. حتي گفته مي‌شد پيش از قهرماني آسيا فدراسيون در تلاش بود اسامي بخش انفرادي المپيک را رد کند که با مخالفت پيمان فخري روبه‌رو شد.

پاکدامن و بقيه!

برکسي پوشيده نيست که ميان برخي ملي‌پوشان و کاپيتان تيم ملي اختلافاتي وجود داشته که آنها تا قبل از المپيک تلاش زيادي انجام دادند تا مانع از رسانه‌اي شدن آن شوند. مصاحبه پاکدامن در بازگشت از المپيک تمام اختلافات را عيان کرد و او به صورت واضح عملکردش در المپيک و ديگر بازي گ‌ها را به رخ کشيد و به انتقاد غيرمستقيم از هم تيمي‌هايش پرداخت.

علي پاکدامن در گفت‌وگوي کوتاه با تابناک ورزشي گفت: «صحبت که مي‌کنم مي‌گويند منت کيفيتش را سر ديگران مي‌گذارد. من منت نمي گذارم. مي‌گويم اين همه سال تافته جدابافته بودم، اما نه از نظر در اختيار داشتن امکانات و پول بلکه به خاطر نتيجه خوب و تمرين‌هاي مداوم. نه من را رئيس هيئت جايي کردند، نه حقوق و خوراک خاص و متفاوت با بقيه به من دادند، اما همواره تلاش کردم و بهترين نتيجه را گرفتم. در المپيک هم بهترين عملکرد را داشتم.»

بدون قضاوت درباره نتايج ملي‌پوشان!

در رقابت هايي که سابريست‌ها در بخش انفرادي نتيجه نمي‌گرفتند بلافاصله اين موضوع مطرح مي‌شد که تمرکز روي تيمي است، اما سؤال اينجاست که در بخش تيمي مگر نفرات انفرادي مسابقه نمي‌دهند؟ مگر در بخش تيمي به مانند واليبال و فوتبال شمشيربازان در کنار هم همزمان مسابقه مي‌دهند؟!

حتي در مسابقات منتهي به المپيک هم بارها شاهد عملکرد فاجعه‌بار برخي ملي‌پوشان و شکست مقابل نفراتي از کشورهاي تايلند، مکزيک، عربستان، کويت، گرجستان و کانادا بوديم. اتفاقي که در سال‌هاي اخير کمتر شاهد آن بوديم، اما کار به جايي رسيد باخت با اختلاف به کشورهايي که جايي در شمشيربازي دنيا ندارند، عادي شد. نتيجه آن هم در بخش تيمي و انفرادي المپيک کاملا به چشم آمد.