تلاش ظريف براي جلوگيري از صدور سلاح از روسيه به ايران

هر چه زمان مي‌گذرد، دروغ‌هاي بزرگ ظريف آشکار مي‌شود:

يک دروغ بزرگ جواد ظريف اين بود که در انتخابات اخير رياست جمهوري، مدعي شد که اگر جليلي انتخاب شود، به کشور حمله خواهدشد!

ظريف با صداي بلند وجود مکانيسم ماشه را  در برجام نمي‌پذيرفت و با صداي بلند مدعي بود که چنين چيزي در برجام وجود ندارد!

پس از ده سال در آستانة فعال شدن مکانيسم ماشه، مدعي شد که فرانچسکو نامي مکانيسم ماشه را در لاي برجام گذاشته و ما نخوانده‌ بوديم و متوجه نبوديم!

پس از اينکه لاوروف وزير خارجة روسيه از مخالفت خود و موافقت ظريف و تيم او در مذاکرات برجام با مکانيسم ماشه خبر داد، ظريف باز هم در قالب دروغ‌هاي بزرگ شروع به لجن‌پراکني عليه روسيه و لاوروف کرد!

ظريف در مقابل ادعاي لاوروف (موافقت ظريف با مکانيسم ماشه در مذاکرات برجام) دروغ‌هاي گنده‌تري ساخت!

دروغ گندة ظريف اين است: روابط عادي ايران با جهان، خط قرمز روسيه است!

همچنين ظريف گفت که لاوروف، شيشه مشروب را زير ميز خود «پنهان!» کرده بود که پس از شکست مذاکرات، جشن بگيرد!!

ظريف اگر ادعاي خود (مخالفت با عادي‌سازي روابط ايران با جهان توسط روسيه) را در حق آمريکا مي‌گفت، درست بود. آنچه در روابط عادي کشورهاي مختلف با ايران مشکل‌ساز است، تحريم‌هاي آمريکا و سياست ضدايراني اين کشور و متحدان و اذناب اوست. همه مي‌دانند اين آمريکا و متحدان اروپايي آمريکاست که تحريم‌هاي اقتصادي، علمي، دارويي، فني و...را در حق ايران اعمال کرده‌اند نه روسيه يا چين. در واقع، ظريف واقعيت‌ها را برعکس روايت مي‌کند!

در واقع ظريف با دروغ بزرگ خود (خط قرمز روسيه، روابط عادي ايران با جهان است)به لاوروف پيام داد که؛ اگر عليه شخصِ من حرف بزني، عليه کشور تو حرف‌هايي خواهم زد که روابط تهران مسکو را دچار اخلال کند! اين، چيزي است که به منافع ملي ايران لطمه مي‌زند.

با توجه به اينکه ظريف، پيش از اين دروغ‌هاي بزرگ متعددي ساخته و با صداي بلند و با قيافه‌اي حق به جانب، آن دروغ‌هاي گنده را تکرار کرده است، ديگر بسياري از مردم ايران به دروغگويي او پي برده‌اند...دروغگويي ظريف، رو در رو با ملت، امر غريبي نيست. ظريف از نوجواني در آمريکا بزرگ شده و پرورده فضاي سياسي آمريکاست. در مکتب سياسي غرب، دروغ يکي از مهم‌ترين ابزار سياست است که سياستچي‌ها از آن بهره مي‌برند.

اگر چه عدم گسترش روابط با چين و روسيه، سياست ثابت جريان غربگرا در ايران است و اين، مسئله‌اي طبيعي است! چرا که جريان غربگرا از ابتداي شکل‌گيري در ايران در عهد مشروطيت، به نام تجدد، ترقي، قانون (يک کلمه!)، آزادي، اصلاحات و ديگر عناوين، براي تعميق نفوذ غرب در ايران کوشيده است و غايت انديشة اين جريان، همان سخن تقي زاده است که؛ بايد از فرق سر تا نوک پا فرنگي (از خود بيگانه) شد! و عجب اينکه اين شيفتگان غرب، دعوي ايرانگرايي هم داشتند!

آنچه قابل توجه است اينکه؛ در شرايط خاص مملکت پس از جنگ 12 روزه و تهديدهاي مکرر ايران توسط جنايتکاران‌ جهاني، که روسيه در حال تامين برخي نيازهاي نظامي ايران است، دروغ‌پردازي ظريف عليه روسيه، تلاشي آشکار براي برهم‌زدن روند روابط در اين مقطع حساس با روسيه است. گويي ظريف و امثال او تعمد دارند که با تبليغات عليه روسيه، اخلالي در روابط تهران مسکو ايجاد کرده و روند ورود نيازهاي نظامي از روسيه را متوقف سازند. به راستي، چنين خيانت بزرگي به ايران، آيا خدمت بزرگي به کساني مانند ترامپ و نتانياهو که مدام ايران را به حمله تهديد مي‌کنند نيست؟

شوراي عالي امنيت ملي و قوة قضائيه، چه خواهندکرد؟ حتي در همان کشورهاي غربي که دروغ از عناصر اساسي سياست‌ورزي آنهاست، دستگاه قضايي در موارد لازم، مقامات سياسي را به خاطر گزارش دروغ به ملت خودشان محاکمه مي‌کند، عجيب است که در ايران نسبت به دروغ‌هاي تاريخي و گزارش‌هاي کذب ظريف به ملت، از تکذيب وجود مکانيسم ماشه در برجام و فريب مجلس براي تصويب آن تا اتهام ضدايراني به کشور همکار، مراکز مسئول واکنشي نشان نمي‌دهند؟

شوراي عالي امنيت که مي‌تواند رزمندة مهاجر حسينيون قفقاز را به اتهامي مانند اهانت به همسر فلان حاکم ديکتاتور و ضد ايراني به محکمه بکشد، آيا نمي‌تواند براي دروغ‌هاي خسارتبار ظريف پرونده‌اي تشکيل دهد؟

 البته روشن است که محاکمة گردن کلفت‌ها و کسي که بدون داشتن مقام دولتي، مامور انتخاب اعضاي کابينه و مسئولان دولت شد، آسان نيست، اما نيروي قانون، فراتر از قدرت پوشالي سياست‌بازان است، به شرط اينکه اعمال شود.

* يحيي چراغي زرين‌رکاب