روز شنبه همين هفته مديرکل دفتر آموزشهاي فني و حرفهاي و کاردانش وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد «بهطور ميانگين در سالهاي مختلف بين 5 تا 7 درصد دانشآموزان پايه نهم به دهم نميآيند. رسيدگي به بازماندگان از تحصيل يکي از بندهاي برنامه هفتم توسعه است که در آن برنامه درسي خاص براي برگرداندن دانشآموزان به تحصيل در نظر گرفته شده است.»
سيد محمد بطحايي رئيس سازمان امور اجتماعي کشور در واکنش به ترک تحصيل دانشآموزان پس از اتمام پايه نهم، خاطر نشان کرد: «ارتقا پيدا نکردن دانشآموزان از پايه نهم به دهم عوامل مختلفي دارد، يک عامل آن ميتواند در حقيقت به معناي ترک تحصيل باشد يعني دانشآموزان از گردونه تحصيل خارج ميشوند. يک عامل ديگر نيز ممکن است به معناي تکرار پايه باشد، يعني دانشآموزان موفق به گذراندن سال تحصيلي با نمره قبولي نشده و مجدداً بايد پايه نهم را تکرار کنند.»
وزير اسبق آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: «متأسفانه به دلايل مختلف، عامل اول که خارج شدن از گردونه تحصيل ذکر شد، بيشتر از عامل دوم رخ ميدهد و دليل عمده آن وضعيت اقتصادي و معيشتي است که موجب ميشود دانشآموزان از ادامه تحصيل منصرف شوند.»
بطحايي با اشاره به اينکه آمار ترک تحصيل در دانشآموزان دختر بيشتر است، گفت: «متأسفانه اين عدد در ميان دانشآموزان دختر عدد قابل توجهي است. اين موضوع براي ما يک زنگ خطر است، زيرا ادامه تحصيل دختران نسبت به پسرها اهميت فراواني براي ما دارد، بنابراين بايد به اين زنگ خطر توجه ويژه کرد.»
وي با اشاره به عوامل ترک تحصيل دانشآموزان بيان کرد: «عوامل متعددي در ترک تحصيل دانشآموزان نقش دارند ولي همه آنها به معضل اقتصادي مربوط نميشود، مثلاً يک بخش از آن ناشي از کيفيت مدارس است که بايد ارتقا پيدا کند.»
رئيس سازمان امور اجتماعي کشور ادامه داد: «من همچنان مانند گذشته معتقدم فرزندان ما در مدرسه نکاتي را آموزش ميبينند که بخش عمده اين مطالب مورد نياز آنها نيست از اين رو آنها احساس ميکنند وقت و عمرشان تلف ميشود؛ لذا اينکه ما تصور کنيم همه ترک تحصيليها ناشي از وضعيت اقتصادي هستند به نظرم تلقي نادرستي است. به همين خاطر با افزايش کيفيت مدارس حتماً نرخ ادامه تحصيل و بقا در مدرسه هم افزايش پيدا خواهد کرد.»
دلايل ترک تحصيل صرفاً اقتصادي نيست
عباس بيات مديرکل دفتر آموزشهاي فنيوحرفهاي و کاردانش وزارت آموزش و پرورش با اشاره به ترک تحصيل دانشآموزان گفت: «دلايل ترک تحصيل دانشآموزان متعدد است ولي اين موضوع صرفاً اقتصادي نيست و بخشي از آن هم فرهنگي است. برخي از دانشآموزان براي ادامه تحصيل به حوزه علميه و ساير مراکز آموزشي مراجعه ميکنند و اين را هم نميتوان در ذيل ترک تحصيليها قلمداد کرد.»
وي به ازدواج زودهنگام دانشآموزان دختر و ترک تحصيل آنها اشاره کرد و گفت: «بخشي از ترک تحصيليها به ازدواج دانشآموزان دختر بازميگردد، اما اين آمار که ميزان ترک تحصيل در دختران بيش از پسران است يک آمار کلي بوده که در اختيار ما قرار ندارد. حوزه فني و حرفهاي و کاردانش حوزه تخصصي ماست و به هيچ وجه ترک تحصيل دختران در اين رشته تحصيلي بيشتر از پسران نيست، اتفاقاً آمار ترک تحصيل پسران به خاطر اشتغال بيشتر است.»
بيات درباره صعب العبور بودن مسير مدارس در مناطقي که ميتواند به ترک تحصيلي دانشآموزان دامن بزند، توضيح داد: «دسترسي دشوار و صعب العبور بودن مسير مدرسه در مناطق کم برخوردار ميتواند يکي ديگر از علتهاي ترک تحصيل باشد.»
يک سيستم آموزشي مناسب مقابل ترک تحصيل ميايستد
فروغ تيموريان کارشناس حوزه آموزش درباره عواقب ترک تحصيل در کشور بيان کرد: «ترک تحصيل يکي از موانع رشد و توسعه کشور است. يکي از قدمهاي اصلي براي پيشرفت جامعه، افرادي هستند که درس ميخوانند و تخصص پيدا ميکنند. حتي محصلان رشته فني و حرفهاي و کاردانش با ادامه تحصيل خود در رشتههاي کشاورزي و مهندسي ميتوانند در توسعه و پيشرفت کشور نقش تأثيرگذاري داشته باشند.»
اين کارشناس آموزش گفت: «ترک تحصيل باعث درجا زدن يک جامعه شده و موجب ميشود ما با قشري مواجه شويم که فعال و پويا نيستند و انديشه نو ندارند. شخصي که ترک تحصيل کرده به مرور به سمت عقب ميرود. البته اگر ترک تحصيل او منجر به يادگيري يک مهارت در آن فرد شود، اين مهارت ميتواند موجب رشد کشور شود، اما اگر ترک تحصيل کند و در کار درس نخواندن هيچ حرفه و مهارتي نياموزد اثرات منفي در پي خواهد داشت.»
وي با اشاره به تأثير سيستم آموزشي در جلوگيري از ترک تحصيل بيان کرد: «يک سيستم آموزشي مناسب، نه تنها ميتواند مقابل ترک تحصيل بايستد بلکه ميتواند به رشد هرچه بيشتر دانشآموزان کمک کند ولي وقتي تمرکز روي حفظيات باشد اثرات مخربي بر جاي ميگذارد.»
تيموريان با اشاره به دانشآموزان محروم از تحصيل گفت: «علاوه بر دانشآموزاني که ترک تحصيل ميکنند يک عده از دانشآموزان اصولاً و بهطور کلي از تحصيل محروم هستند. اين دو دسته تفاوت زيادي باهم دارند. محروم از تحصيلها کساني هستند که در مناطق کم برخوردار زندگي ميکنند و امکانات تحصيل و مدرسه ندارند. به عنوان مثال دانشآموزان دختري که منطقه زندگي آنها صرفاً مدارس آموزش ابتدايي داشته و پس از گذراندن ابتدايي دانشآموزان مجبورند براي ادامه تحصيل به مسير دورتري بروند به همين خاطر به ناچار دست به ترک تحصيل ميزنند.»
اين کارشناس آموزشي تأکيد کرد: «يک عده هستند که خودشان نميخواهند درس بخوانند، اما در مقابل يک عده ديگر هستند که اصلاً امکان درس خواندن و تحصيل ندارند. آموزش و پرورش يکي از کارهايي که ميتواند انجام دهد اين است که شرايط تحصيل را براي دانشآموزان مناطق محروم فراهم کند.»
اظهار نظر 0
روزنامه به دیدگاه شما نیازمند است،از نظراتتون روی موضوعات پیشوازی خواهیم کرد.