آنچه صهيونيست‌ها در مورد توافق ابراهيم پنهان مي‌کنند

در اين راستا، اين رژيم سعي داشته تا با انجام مانور گسترده سياسي و رسانه اي در مورد تحول مذکور، تا جاي ممکن دامنه کشورهايي که به اردوگاه توافق ابراهيم وارد مي شوند را گسترش بخشد و اين مساله را به مثابه امري جذاب براي ملت هاي عربي و اسلامي، معرفي و تصويرسازي کند. اگرچه پس از امارات و بحرين، برخي ديگر از کشورهاي عربي و اسلامي نظير مراکش و سودان نيز به توافق ابراهيم پيوستند و روابط خود با رژيم اشغالگر قدس را عادي سازي کردند، با اين حال، با گذشت سه سال از امضاي توافق مذکور، اين طور به نظر مي رسد که شکاف‌هاي موجود در اين توافق بيش از هر زمان ديگري خود را آشکار کرده و عملا آنچه صهيونيست ها مايل نيستند پيش چشم افکار عمومي ملت هاي عربي-اسلامي و به طور کلي جهانيان قرار گيرد، به تدريج در حال افشا شدن است.

در اين رابطه به طور خاص مي توان به اصل روايت ادعايي صهيونيست ها يعني استقبال گسترده افکار عمومي کشورهاي عربي-اسلامي در مورد گزاره عادي سازي روابط با رژيم صهيونيستي، اشاره کرد. مساله اي که به صورت دقيق و جزئي، در قالب جديدترين گزارش راهبردي «انيسيتو خاورميانه» با عنوانِ «ارزيابي روند کلي توافق ابراهيم در سومين سالگرد اين توافق»، مورد اشاره و بررسي قرار گرفته است.

انيسيتو خاورميانه در گزارش خود به اين نکته اشاره مي کند که: «واکنش هاي هاي صريح و خشن در ليبي در رابطه با انتشار گزارش هاي مختلف با محوريت ديدار وزير خارجه وقت ليبي «نجلا منقوش» با همتاي اسرائيلي خود «الي کوهن» در اواخر ماه آگوست سال جاري ميلادي در رم ايتاليا، نمود و نمونه اي روشن از نگاه منفي افکار عمومي جهان عرب نسبت به پديده عادي سازي روابط با رژيم اسرائيل در سومين سالگرد امضاي توافق ابراهيم ميان اسرائيل و برخي کشورهاي عربي-اسلامي است.»

اين انديشکده مي نويسد: «چيزي در حدود 96 درصد از مصاحبه شوندگان ليبيايي در قالب نظرسنجي با موضوع «شاخص افکار عمومي عربي 2022 « که توسط «مرکز عربي در واشينگتن» انجام گرفته، مخالفت صريح خود با پديده عادي سازي روابط کشورشان با اسرائيل را حتي قبل ديدار جنجالي اخير وزير خارجه ليبي با همتاي اسرائيلي اش در پايتخت ايتاليا، ابراز کردند. در عين حال، از چشم اندازي کلي نيز چيزي در حدود 84 درصد از شهروندان 14 کشور عربي هم در فاصله ميان ماه هاي ژوئن تا دسامبر سال 2022، مخالفت صريح خود را با اقدام دولت هايشان جهت عادي سازي روابط با اسرائيل نشان داده اند. در جريان اين نظرسنجي، مثلا از ميان شهروندان عربستاني، تنها 5 درصد از عادي سازي روابط کشورشان با اسرائيل دفاع و حمايت کرده اند».

*انيسيتو خاورميانه در بخشي از گزارش راهبردي خود که به مناسبت سپري شدن سه سال از امضاي توافقات ابراهيم منتشر شده، به طور خاص به کاهش قابل توجه حمايت ملت هاي عربي-اسلامي به ويژه آن دسته از کشورهايي که اقدام به عادي سازي روابط با رژيم صهيونيستي کرده اند، از توافق ابراهيم اشاره داشته و اين مساله را عامل سرخوردگي و نااميدي قابل توجهي براي اين رژيم ارزيابي کرده است.

انديشکده خاورميانه تصريح مي کند: «سقوط تند در حمايت از توافقات ابراهيم طي سال هاي پس از امضاي توافق مذکور، به مردم 3 کشور عربي که در سال 2020 اقدام به عادي سازي روابط با اسرائيل کرده اند نيز سرايت کرده است. به عنوان مثال، زماني که توافقات ابراهيم در سال 2020 امضا شدند، 40 درصد از بحريني ها و اماراتي ها، نگاهي مثبت به اين رويداد داشتند. با اين حال، نظرسنجي هايي که به تازگي در اين کشورها انجام گرفته اند حاکي از اين مساله هستند که حمايت از توافق ابراهيم از سوي افکار عمومي بحرين و امارات به کمتر از نصف کاهش پيدا کرده است.

در مورد کشور مراکش نيز تنها 20 درصد از مراکشي ها با اقدام دولت کشورشان در عادي سازي روابط با اسرائيل، موافقت داشته اند. اين در حالي است که 67 درصد به صراحت با آن به مخالفت پرداخته اند. بر اساس يافته هاي يک نظرسنجي ديگر که توسط «انيسيتو واشينگتن براي صلح خاور نزديک» انجام گرفته، کاهش قابل توجه ميزان حمايت افکار عمومي بحرين از عادي سازي روابط کشورشان با اسرائيل مورد اشاره قرار گرفته است. در اين رابطه به طور خاص به اين نکته اشاره شده که محبوبيت گزاره مذکور در ميان بحريني ها از 45 درصد در ماه نوامبر سال 2020 به تنها 20 درصد در ماه مارس سال 2023 رسيده است».

انيسيتو خاورميانه در ادامه به اين نکته اشاره مي کند که: «ديدگاه هاي افکار عمومي جهان عرب در پاسخ به نظرسنجي هاي مختلفي که مثلا در قالب شاخص افکار عمومي عربي از آن ها انجام گرفته به وضوح اين مساله که توافقات ابراهيم سبب شدند تا موضوع فلسطين به عنوان يک دغدغه رفع شود و يا جهان عرب نسبت به آن بي تفاوت شده است را رد کرده اند. زماني که از افکار عمومي عربي در مورد دليل و استدلالشان در مخالفت با پديده عادي سازي روابط با اسرائيل سوال شده، تقريبا 50 درصد از پاسخ دهندگان، به اشغالگري و اعمال ظلم و ستم از سوي رژيم اسرائيل عليه  فلسطيني ها اشاره داشته اند.

چيزي در حدود 20 درصد از افکار عمومي جهان عرب نيز دليل مخالفت خود با عادي سازي روابط با اسرائيل را نژادپرستي اين رژيم در رابطه با اعراب توضيف کرده اند و اساسا اسرائيل را به عنوان دشمن اعراب معرفي کرده‌اند. حتي در ميان 8 درصد از پاسخ دهندگاني که نگاهي مثبت به پديده عادي سازي روابط با اسرائيل داشته اند هم، تقريبا نيمي از آن ها موافقت خود با گزاره مذکور را مشروط به استقرار يک دولت مستقل فلسطيني کرده اند.

خيزش و قدرت گيري دولت راست افراطي در اسرائيل، ديدگاه ها و رويکردهاي منفي و تهاجمي آن عليه اعراب و مسلمانان و همچنين تشديد خشونت ورزي اسرائيل عليه فلسطيني ها در سرزمين هاي فلسطيني و بيت‌المقدس، وضعيت شناسايي رسمي رژيم صهيونيستي به عنوان يک دولت در ميان افکار عمومي جهان عرب را که سال ها يک چالش جدي را براي تل آويو ايجاد کرده، به مراتب بدتر و وخيم تر کرده است».

مجموع اين مسائل پرده از يک واقعيت بزرگ برمي‌دارند: رژيم صهيونيستي به خوبي مي داند که عادي سازي روابط آن با جهان عرب صرفا در سطح حکام خودکامه عربي بايستي اتفاق بيفتد و اساسا اين رژيم هيچ جايگاه و محبوبيتي را در ميان افکار عمومي کشورهاي عربي-اسلامي ندارد. نکته قابل‌تامل‌تر اينکه عادي سازي روابط دولت‌هاي عربي با اسرائيل در قياس با سال 2020 که توافقات ابراهيم براي نخستين بار امضا شد، براي بسياري از اين دولت ها در شرايط کنوني پرهزينه تر و مشکل‌تر شده است.

زيرا ملت هاي عربي-اسلامي اکنون بيش از هر زمان ديگري به اين درک راهبردي رسيده اند که عادي سازي روابط سياسي-ديپلماتيک با رژيم صهيونيستي تنها و تنها اين رژيم را در انجام جنايت عليه ملت فلسطين و البته جهان عرب و اسلام، جسورتر مي کند و البته که هيچ تغييري را نيز در ماهيت نژادپرست و آپارتايدي رژيم اشغالگر قدس ايجاد نمي کند.

درست به همين دليل هم است که بسياري از ناظران و تحليلگران مسائل غرب آسيا، از سکته جدي توافق ابراهيم و تلاش هاي گسترده صهيونيست ها جهت لاپوشاني اين واقعيت به هر نحو ممکن سخن مي گويند.