آقاي استاندار! عدالت آموزشي با افتتاح‌هاي تکراري محقق نمي‌شود

شهريور امسال، استاندار آذربايجان‌شرقي در شهرستان اسکو، مدرسه 12 کلاسه «آيت‌الله آل‌هاشم» را افتتاح کرد؛ در حالي که روي سردر آن، با کاشي خوش رنگ سال تأسيس 1403 حک شده و اين مدرسه سال تحصيلي گذشته فعال بوده و دانش آموز پذيريش کرده است.

کمتر از يک‌ماه بعد، معاون عمراني استاندار در تبريز، مدرسه خيرساز «زنده‌ياد دکتر سهيلا نظرنيا» را افتتاح کرد؛ همان مدرسه‌اي که زنگ آغاز سال تحصيلي‌اش سال قبل به صدا درآمده بود و اين مدرسه هم دانش آموز پذيريش کرده است.

پرسش روشن مردم اين است: چگونه مدارسي که سال گذشته داير شده‌اند، امروز در فهرست پروژه‌هاي جديد «نهضت توسعه عدالت آموزشي» (نشست آغاز نهضت توسعه عدالت در فضاي آموزشي با عنوان «نهضت توسعه عدالت در فضاهاي آموزشي با مشارکت مردم» با حضور مسعود پزشکيان، رئيس‌جمهور، در دوشنبه 15 ارديبهشت 1404 برگزار شد) قرار مي‌گيرند؟ آيا هدف، تحقق عدالت است يا زيباسازي کارنامه‌ها؟

استاندار آذربايجان‌شرقي در مراسم اسکو گفته بود: «بايد مدارسي بسازيم که مصداق شعار “هر مدرسه‌اي که باز مي‌شود، درِ زنداني بسته مي‌شود” باشند.»

اما مردم حالا پرسشي جدي‌تر دارند: آيا با روبان‌هاي تکراري و تابلوهاي نو مي‌توان درِ بي‌اعتمادي را بست؟ پيش‌نياز عدالت آموزشي، صداقت است

بهرام سرمست، استاندار آذربايجان‌شرقي، بارها بر ضرورت عدالت آموزشي تأکيد کرده و آن را زيربناي توسعه پايدار دانسته است. اما پيش از عدالت در آموزش، بايد عدالت در گفتار و صداقت در اطلاع‌رساني برقرار شود.

نمي‌توان از عدالت گفت و واقعيت را پنهان کرد؛ نمي‌توان از اعتماد نوشت و آن را با مراسم‌هاي تکراري خدشه‌دار ساخت.

مردم شفافيت واقعي مي‌خواهند

ادامه افتتاح‌هاي تکراري بدون توضيح قانع‌کننده، نتيجه‌اي جز فرسايش سرمايه اجتماعي ندارد. احترام به مردم از شفافيت آغاز مي‌شود، نه از تريبون‌هاي پرزرق‌وبرق.

اکنون زمان آن رسيده است که مديران استاني از پشت «ديوار کريستالي» بيرون بيايند؛ ديواري که ظاهراً شفاف است، اما با نخستين ضربه انتقاد فرو مي‌ريزد.

مردم آذربايجان صداقت مي‌خواهند، نه تکرار صحنه‌هايي که پيش‌تر تمرين شده‌اند. اعتماد مي‌خواهند، نه افتتاح دوباره مدارسي که زنگ‌شان سال گذشته نواخته شده است.