استقرار 6 بمب‌افکن پنهان‌کار آمريکايي در جزيره ديه‌گو گارسيا

ترامپ يک ناو هواپيمابر ديگر هم به خاورميانه فرستاده‌است و قرار است تعداد بيشتري سامانه ضد موشک در اسرائيل مستقر کند. اين روش «ديپلماسي قهري» ترامپ است.

ايراني‌ها تاکيد دارند که برنامه هسته‌اي‌شان غيرنظامي است و قصدي براي ساخت سلاح هسته‌اي ندارند. سيدعباس عراقچي، وزير امور خارجه ايران گفته‌است که نمي‌خواهد مذاکرات را تا ابد ادامه بدهد، اما اين به نفع ايران است که آمريکايي‌ها در فرآيند مذاکرات گرفتار شوند. مذاکرات توافق هسته‌اي با دولت باراک اوباما دو سال طول کشيد. خبرگزاري‌ها نوشته‌اند که دونالد ترامپ در نامه‌اش به رهبر ايران ضرب‌الاجلي دوماهه تعيين کرده‌است.

اما آيا ترامپ واقعاً مي‌خواهد ايران را بمباران کند؟ بلين هولت، ژنرال بازنشسته نيروي هوايي آمريکا به نيوزمکس مي‌گويد: «معناي اعزام بمب‌افکن‌ها به ديه‌گو گارسيا اين است که آمريکا چنگ و دندان نشان دهد. هر يک از اين بمب‌افکن‌ها توانايي حمل 20 تن بمب دارند و سامانه‌هاي دفاع هوايي ايران کار زيادي در مقابل آنها نمي‌توانند انجام دهند. اما همزمان بمباران ايران از آسمان، جلوي ساخت بمب هسته‌اي را نمي‌گيرد.»

به نظر مي‌رسد که بمب‌افکن‌ها فعلاً فقط اهرم مذاکراتي هستند. ترامپ از ابتداي ورودش به بازار خريد و فروش املاک، همواره از اهرم فشار مذاکراتي براي معامله استفاده مي‌کرد. او به همين ترتيب عمارت مارالاگو را خريداري کرد. وقتي فروشنده حاضر به پذيرش پيشنهاد او نشد، او هم به ساحل مقابل عمارت اشاره کرد و گفت در اين زمين شروع به ساخت و ساز خواهد کرد و با از بين بردن چشم‌انداز عمارت به دريا، باعث از بين رفتن ارزش آن خواهد شد.

او به زندگي‌نامه‌نويسش توضيح مي‌دهد: «اين موضوع ديوانه‌شان کرد، نمي‌توانستند خانه را به هيچ‌کس ديگر بفروشند، چون من مالک زمين‌هاي ساحلي بودم، به اين ترتيب قيمت کم و کمتر شد.» البته يک جنگ منطقه‌اي که خاورميانه را به آتش بکشد، تا حدودي با خريد ملک در سواحل فلوريدا متفاوت است.

ترامپ به‌رغم همه تهديدهاي تند و تيزش، يک جنگ‌طلب نيست. او در دور نخست رياست‌جمهوري‌اش بارها در مقابل جنگ‌طلبان تندرو، مانند جان بولتون، براي جنگ با ايران مقاومت کرد. امروز افراد محتاط‌تري هم در اطراف ترامپ قرار گرفته‌اند. براي مثال جي‌دي ونس، معتقد است که جنگ با ايران منافع آمريکا را تامين نمي‌کند. به نظر مي‌رسد که دونالد ترامپ در راستاي عمل کردن به نظريه حکمراني «مرد ديوانه» همينطور که پيش مي‌رود، تصميم‌هاي خلق‌الساعه مي‌گيرد. زماني که ترامپ مذاکرت قريب‌الوقوع با ايران را اعلام کرد، بنيامين نتانياهو بي‌خبر در کنار او در دفتر رياست‌جمهوري آمريکا نشسته‌بود.

او که قبلاً گفته‌بود اسرائيل رهبري اقدام نظامي عليه ايران را بر عهده خواهد داشت، همان‌جا گفت: «هيچ‌کس ما را رهبري نمي‌کند. ما کاري مي‌کنيم که خودمان مي‌خواهيم.» سوال اينجاست که اگر واقعاً هيچ راهبردي وجود نداشته‌باشد، چه خواهد شد؟

آيا واقعاً ترامپ و مشاورانش مي‌دانند که چه مي‌کنند؟ بازي رفتن تا مرز اجراي تهديد به عنوان اهرم فشار، حتي توسط حرفه‌اي‌ترين سياستمداران هم در مقابل ايران بسيار پرمخاطره است. مسئله اين است که ما اينجا با دار و دسته‌اي طرف هستيم که يک خبرنگار را به گروه چت‌شان که در آن برنامه‌هاي محرمانه جنگي را به اشتراک مي‌گذاشتند، اضافه کردند.